ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ

37 2 2
                                    

-κλεισε τα μάτια σου και μην τα ανοίξεις μέχρι να σου πω ...

- σε θέλω ...κάνε με δικό σου !

Αυτά τα λόγια ήθελε να ακούσει ο Βινς , μα ποτέ δεν θα τα άκουγε από κανέναν. Το ξυπνητήρι χτύπησε , ήταν η μέρα που θα έφευγε ο Γουίλ , Ο Βινς σηκώθηκε από το κρεβάτι , προσπάθησε να ψηλαφίσει τις αναμνήσεις του με τον αδερφό του και να τις θυμηθεί μια μία σαν να έπρεπε να τις πει σε κάποιον , θυμήθηκε ένα κομμάτι που έπαιζε ο πατέρας του στο πιάνο στο παλιό σπίτι από εκεί να θυμάται πολλά ! Ακόμα κλίνει τα μάτια και νιώθει τη μυρωδιά του ξύλου , ακόμα νιώθει τη μυρωδιά του κυριακάτικου τραπεζιού που όλοι ήταν μαζεμένοι και έτρωγαν λέγοντας τα ίδια και τα ίδια , αυτά ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ήταν τόσο μα τόσο διαφορετικά κάθε φορά που τον έκαναν να τα αναπολεί , ο πατέρας τους είχε εγκαταλείψει όταν ο βινς ήταν 5 , από τότε δεν τον είχε ξαναδεί , ένιωθε ότι κάτι έλλειπε πάντα , άνοιξε το συρτάρι του και έβγαλε μια φωτογραφία , ο Γουίλ μικρός στην θάλασσα να κρατάει τον Βινς στα χέρια του και να χαμογελάει , ο βινς δάκρυσε , χαμογέλασε , έψαξε ποιο κάτω στο συρτάρι και βρήκε ένα άλμπουμ , Στίβεν , έτσι έλεγαν τον πατερά τους , ο Βινς άνοιξε το άλμπουμ , φυτογραφίες μιας άλλης εποχής ασπρόμαυρες ντυμένες με μια μουσική υπόκρουση με βιολί και πιάνο , χαμόγελα , άνθρωποι άγνωστοι , ο βινς έβαλε το δάκτυλο του εκεί ακριβώς που απεικονιζόταν ο πατέρας του . ΛΕΙΠΕΙΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ ψιθύρισε . ΜΠΟΡΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΕ ΦΑΝΤΑΖΩΜΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ , ΕΙΣΑΙ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ! Ένα γιατί σχηματίστηκε στο πρόσωπο του , έκλεισε το Άλμπουμ και σκούπισε τα μάτια του . ΨΥΘΙΡΙΣΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ Ο ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ «από όταν η μαμά και εμείς μετακομίσαμε χωρίς αυτόν» όλα άλλαξαν , αυτό το κομμάτι όμως αυτή η μουσική , με ακολουθεί πάντα .»

-ΒΙΝΣ ! Κατέβα γρήγορα ,ο Αδερφός σου φεύγει .

Είπε η μαμά και ο Βινς γρήγορα βγήκε από το δωμάτιο του και κατέβηκε τις σκάλες .

-Βινσουκο, θα έρχεσαι να με βλέπεις ;

-Ναι ρε ... θα έρχομαι , αν με αφήνει η μαμά.

-Με περιμένει το ταξί από κάτω ...

- Είσαι σίγουρος ότι θες αυτό το ταξίδι ;

-είναι το όνειρο μου να πάω Στο Μιλάνο , θα μένω σε ξενοδοχείο μέχρι να εγκατασταθώ μ=σε κάποιο σπίτι...

ΠΑΥΣΗ ...ΑΜΗΧΑΝΙΑ, ΘΛΙΨΗ ....

Ο ΒΙΝΣ έτρεξε και τον αγκάλιασε , λέγοντας κάτι που σκεφτόταν μπορεί και όλο το βραδύ

Close your eyes and imagine me Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora