𝗮𝗹𝘁𝗲𝗿𝗻𝗮𝘁𝗲༄𝗄𝗌𝗃

𝑖𝑛

kim.seokjin :
[Байна уу]

Жиний хоолой зөөлөн бас болгоомжтой сонсогдож байв. Гэвч нөгөө талаас түүнд өгсөн хариулт нь чимээгүй байдал байлаа.

kim.seokjin :
[Намайг хайж байгаа чи юу?]

kim.seokjin :
[Би нүднээс чинь харж байна]

eunseun :
[...]

kim.seokjin :
[Инээмсэглэлээс чинь харж байна]

kim.seokjin :
[Миний хүсч байгаа нь ганцхан чи]

eunseun :
[Чи болих уу?]

Инсүн эцэст нь бувтналаа. Уйлснаас нь болж хоолой нь сөөнгө болсон байх аж.

kim.seokjin :
[Хатагтай эцэст нь нэг юм хэллээ]

kim.seokjin :
[Би яагаад болино гэж?]

Жин өдсөн өнгөөр хэлсэн нь Инсүнийг бага зэрэг ичихэд хүргэнэ. Удаан хугацаа өнгөрсөн байсан бөгөөд тэр үнэхээр түүний зөөлхөн хоолойг санасан байлаа. Тэгнэ гэж бодоогүй ч гэсэн.

eunseun :
[Зүгээр л...]

eunseun :
[Ээж аав хажуу талын өрөөнд байхад би инээж болохгүй]

kim.seokjin :
[Тэд сонсохгүй дээ]

Тэр түүний хэлснийг сонсчихоод бага зэрэг хөхөрлөө.

eunseun :
[Үүрийн 2:30 болж байна шүү дээ]

kim.seokjin :
[Тэгээд юу гэж?]

kim.seokjin :
[Тэгвэл би Adele дуулж үзүүлэх үү?]

kim.seokjin :
[dadjoke байвал ямар вэ?]

eunseun :
[Үгүй]

Тэр хурдхан шиг хариулав.

kim.seokjin :
[Чи өөдгүй юм]

kim.seokjin :
[Би чамайг зүгээр байгаа эсэхийг амнаас чинь сонсох гэж залгасан юм]

kim.seokjin :
[Чи уйлахаа больсон уу?]

eunseun :
[Тиймээ..]

eunseun :
[Гэхдээ миний хоолой аймшигтай сонсогдож байна]

eunseun :
[Хэзээ ч гоё байгаагүй л дээ]

Тэр шивнэлээ. Аажмаар Инсүн түүнтэй утсаар ярихдаа дасч байгаагаа мэдрэв.

eunseun :
[Би чанга инээж болохгүй болохоор үгүй гэсэн юм]

kim.seokjin :
[Одоо чамайг бүр ч их инээлгэмээр байна]