အိပ္ရာကနိုးလာေတာ့ေဘးနားမွာဆယ္ဟြန္းကမရိွ
ဖုန္းကိုယူၿပီးနာရီကိုၾကၫ့္ေတာ့7နာရီခြဲေနၿပီ
ဒုကၡပါပဲရံုးသြားမယ့္ဆယ္ဟြန္းကို
မနက္စာျပင္ေပးရအံုးမွာ
ဆက္ကနဲအိပ္ယာကထလိုက္ေတာ့
ခါးေအာက္ပိုင္းကစူးခနဲနာက်င္မူေၾကာင့္
ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြကတေရးေရးျပန္ေပၚလာတယ္
ရွက္လိုက္တာတကယ္ပါပဲ
ဝတ္ထားတ့ဲအက်ီေတြကိုငံုၾကည့္မိေတာ့လဲ
ညကဝတ္ထားတ့ဲအဝတ္အစားေတြမဟုတ္ဘူး
ဆယ္ဟြန္းလဲေပးထားတာပဲျဖစ္မယ္
သူ႔ဘာသာအေတြးေတြနဲ႔ရႈပ္ေနတုန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလို႔
ၾကည့္ေတာ့ဆယ္ဟြန္းကတံခါးဝေလးကေန
သူ႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္
"ေကာ နိုးၿပီလား
ေအာက္မွာမနက္စာျပင္ၿပီးၿပီ
မ်က္နွာသစ္မယ္ၿပီးရင္စားရေအာင္"
"ေအာ္အင္း ေကာလာခ့ဲမယ္"
မတ္တပ္ရပ္မိလိုက္ေတာ့နာတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္
လူကကုတင္ေပၚျပန္ျပဳတ္က်သြားျပန္တယ္
ဆယ္ဟြန္းကလွစ္ခနဲအနားဘယ္လိုေရာက္လာလဲမသိ
ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔
"မထနိုင္ဘူးလား တအားနာေနတာလား
လာလာကြၽန္ေတာ္ခ်ီမယ္"
ဆယ္ဟြန္းကေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔သူ႔အနားကပ္လာၿပီး
ေပြ႕ခ်ီဖို႔ဟန္ျပင္တာေၾကာင့္လက္ကာၿပီးတားရေသးတယ္
"ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ ေကာရဲ႕"
"ရတယ္ေကာ ဘာသာေလ်ွာက္မယ္"
"က်စ္!!ဒါေတြကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္တာ
ခ်ီမယ္ဆိုအခ်ီခံလိုက္"
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲဆယ္ဟြန္းခ်ီတ့ဲေနာက္ပါသြားရတာပါပဲ
ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့
ေဘစင္ေပၚေသခ်ာတင္ၿပီးသြားတိုက္ေဆးထည့္ၿပီး
အာ.....လို႔ပါးစပ္ဟခိုင္းတယ္
ဘာလဲသြားပါတိုက္ေပးမလို႔လား
"ဆယ္ဟြန္း"
"ကိုယ့္ဘာသာလုပ္တတ္တာသိတယ္
ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးခ်င္လို႔ ဟပါးစပ္ေလး"
သြားကိုေသခ်ာဂရုတစိုက္တိုက္ေပးေနတ႔ဲ
ဆယ္ဟြန္းကတကယ္ကိုစိတ္ရွည္ရွည္လုပ္ေပးေနတာပဲ
သြားတိုက္ၿပီးေတာ့မ်က္နွာပါတယုတယသစ္ေပးတယ္
ဆယ္ဟြန္းကတကယ္ကိုၾကင္နာတတ္တ့ဲေကာင္ေလးပဲ
ESTÁS LEYENDO
GeGe( Complete)
Romanceကျွန်တော့ရဲ့အကောင်ပေါက်သေးသေးလေး ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕အေကာင္ေပါက္ေသးေသးေလး
