Her zaman ki gibi yorgun bir şekilde odama çıktım.Ev zaten sessizdi.Odama girdim ve ışıkları açmadan yatağıma oturdum.Karanlığa mahkum olmak istiyordu sanki ruhum.Kısmende olsa ay ile aydınlanan odama baktım.Sanki son defa bakıyormuşum gibi.Kafamı yastığa koyar-koymaz uykuya daldım...___________________
Gece yine kabuslarla uyandım.Saate baktığımda 05:30 gösteriyordu.Yavaşca kalktım ve cama yakınlaştım.Güneş doğmakla doğmamak arasında ikilemdeydi.Aşağı indim ve kendime bir bardak su aldım.Çok dalgındım.Bir bardak su alırken bile 10 dakikamı almış gibi hiss ediyordum.Su ile yine odama çıktım.Telefonda biraz dolandıktan sonra saata baktım.Saat 07:15 olmuşdu.Zaman nasıl aktığını anlamamıştım bile...
____________________
Bu yıl lisede son yılımdı.Ve bugünde son ders günüydü.1-2 hafta sonra ise sınavlar.Çok çalışıyordum.Cünki babama sözüm vardı.O vurulmazdan önce ve komaya girmezden önce en büyük arzusu bu idi.Evet babam vurulmuştu.Aylarca babamı kim vurdu ve neden vurduğunu öğrenmek istiyordum.Hem dersler hemde bu konu beni 5 ay içinde 10 yaş yaşlandırmışdı.Telefonum titreşti ve elime götürdüğümde en yakın arkadaşım Rüzgardan mesaj gelmişti.
"09:00 okulun önünde olacağım.Bekleyeceğim seni💚"
Üstüme elimden geldikce rahat bir şeyler giydim.Hafif bir makyaj yaptıktan sonra aşağı indim.Kendime kahvaltı için buzdolabından kahvaltı şeyleri götürdüm.Telefonla oyalana-oyalana kahvaltımı yaptım.Saata baktıkta saat 08:30 gösteriyordu.Evim okula 15 dakikalık mesafede yerleşiyordu.Hava bulutluydu.Okula vardığımda Rüzgar dediği gibi okulun önündeydi.Rüzgar uzun boylu,esmer bir kızdı.Uzun saçları ve güzel yüz çizgilerine sahip biriydi.Çocukluktan beri onunla büyümüştüm..
_____________________
Ben kimimmi?
Benim adım Gece.Uzaktan bakınca sessiz ama yakın dediğim inananların yanında çok konuşan,komik biriydim.Kahve renkli saçlarım ve orta boya sahipdim.Bu kadar yani...----------------------------
Sınıfımıza girdik.Hemek kendimi en arkadaki sıraya atdim.Kollarımla kendime yastık yapar gibi başımı kollarımın arasına koydum.Sınıfa baktığımda herkes burdaydi.Bir yıl içinde tüm çocukları bir arada ilk defa gördüm.Son ders günüde bitdi.Zaman nasıl geçti anlayamadık bile.Resimler çekerek, sohbetler ederek ve gülerek bir günü daha bitirmiştik.Çocuklarla beraber okuldan çıktık.Herkes 1 hafta sonra olacak okula veda partisinden konuşuyordu.Herkes dağılışti.
________________
Evlerine doğru yola çıktılar.Ben ise yalnız başıma yolda gidiyordum.Ve kimse ile carpıştım ve kendimi yerde buldum.Başımı yukarı kaldırdığımda mas-mavi gözlü ve çok yakışıklı bir çocukla carpışmıştım.Bana kalkmam için yardım etdi.Sonra ise üzr isteyerek oradan uzaklaştı.Hiç ağzımı bile açmamıştım.Sanki büyüsüne kapılmış gibi.Çocuk uzun boylu,siyah saçlı ve kemikli bir yüze sahipdi.Üstünde siyah kazak ve siyah pantolon vardı.Yolda onu düşünerek gidiyordum.Neden onu düşünüyordum ki?Kendine gel Gece.Derslerine odaklan.
Eve vardım...____________________
Ve yine ev ölüm sessizliğinde.Buzdolabından annemin benim için hazırladığı yemeyi götürdüm.Ve ısıtarak kendime küçük bir sofra hazırladım.Telefondan bir video açtım ve yemek yemeye başladım.İçimde qarip bir hiss vardı.Ne olduğunu anlamamıştım.Ve kapı açıldı, telaşla içeriye annem daldı..
-----------------------
*Anne noldu?Senin çalışıyor olman gerekmiyordu mu?*
Annem babam komaya girdikten sonra onun işinin başına geçmişti.Babam küçük bir marketler zinciri vardı.Şimdilik annem yöneticiliye geçmişti.
*Kızım!Baban uyandı!O gözlerini açtı!O uyandı!*
Beynim bu 2 sözün içerisinde yankılanıyordu.
Baban uyandı.
Baban uyandı.
BABAN UYANDI.
Dünyada aldığım en güzel haber ve en güzel günümdü bugün.Kendimi ağlayarak yere bıraktım.Mutluluk gözyaşları.Sanki çarəsizlik içindeydim 5 ay boyunca.Şu an ise ruhum göğe yere sığmıyordu.Hem artık babama bunu kim yaptığını da öğrenecektim ve üzerimden yük kalkacaktı.
Bugün benim hikayemin başlandığı gündü.Yeni başlangıçlara açıldığım gündü.Sanki önce yaşamıyordum ve yeniden doğmuştum...
.
.
.
Kısa hikayemi oylamayı unutmayın.2ci part yakında gelecek❤️

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir kelebeğin bakışları
Cerita Pendek"Yeşillikde kaybolan kelebeğin bakışlarıydı gözleri.Kendini cennetde sanan ancak yakınlarından uzak bir cennet"