Günümüz
Hiç bir şey beklediğim gibi gitmemişti. Artık Harry' yi görmüyordum fakat onunla birlikte Niall' ı da görmüyordum. Ve bu acı vericiydi. Harry' yi zaten kayıp etmiştim fakat şimdi bir de üstüne Niall' ı kayıp ediyordum... O günün üzerinden üç hafta geçmişti ve ben onu bir kez bile görememiştim. Sadece bir kaç gün sonra mesaj atıp; iyi olduğunu, bir kaç günlüğüne ortalarda olmayacağını yazmıştı. Sonra, ondan daha fazla haber alamamıştım.
İşte bu yüzden bilgisayarın karşısına geçmiş 'eski sevgili nasıl unutulur?' konulu bir araştırma yapıyordum. Ve araştırmam pekte iyi gitmiyordu. Bulduğum şeyler genelde benim yapmadığım ya da yapamayacağım şeylerdi.
1) HAKKINDA KONUŞMA!
Zaten iki tane arkadaşım var ve biri onun en yakın arkadaşı. Onun hakkında konuşmamamız biraz imkansız gibi bir şey. Ayrıca ben kendi kendine konuşan biri olduğum için onun hakkında konuşmak için başkalarına ihtiyacım yok.
2) SAKIN TELEFON ETME!
İşte bunu yapabiliyordum. Ama bunun sebebi kesinlikle gururum falan değildi. Sadece... onun telefon numarasını bilmiyordum o kadar. Eğer bilsem sürekli arayıp ona telefon sapıklığı yapacağımdan emin olabilirsiniz.
3 ) ARARSA CEVAP VERME!
İşte burada da yine üsteki madde devreye giriyordu. Birbirimizin telefon numaralarını bilmiyorduk ayrıca bilse bile aramayacağından adım gibi emindim.
4) ONUN OLDUĞU YERLERE GİTME!
Sanırım bunun için tek kelime söylememe bile gerek yok. Daha üç hafta önce sırf o da var diye X-Factor' e katılmış bir insandım ben.
5) GÖRÜRSEN ALDIRMA!
Her neyse bunun hakkında konuşmak bile istemiyorum. Bunu sizde biliyorsunuz ki ona aldırmama olayında pekte başarılı değilim.
6 ) HİÇ KİMSEYE ONU SORMA!
Sormuyordum zaten! Tamam belki bazen Niall' ı bu konuda çok zorluyordum fakat genel olarak sormuyordum.
7 ) GERİ DÖNÜŞ İÇİN ÜMİTLENME!
Ups! İşte büyük sorun. Onun geri dönmesini her lanet saniye bekliyordum ve şu üç hafta önceki olay da beklentilerimi arttırmıştı.
8) ANILARI TAZELEME!
Gece rüyalarımda geçmişimizi görmem tazelemeye giriyor mu?
9) KENDİNİ DIŞARIYA KAPAMA!
Kapamamıştım. Ben kendimi içeriye kapatmıştım.
10) YENİ BİRİNİ BULMA!
Ve görüldüğü üzere zaten birini bulmamıştım. Aslında kendimi içeriye kapattığım için bulamamıştım. Bulmak istediğimi de sanmıyordum zaten.
Ve gördüğünüz gibi onu unutmam imkansızın da imkansızıydı. Sanki birbirimize yüzlerce ince ama sağlam iple bağlanmıştık ve ne kadar istesek de kopartamıyorduk onları. Ya da sadece ben kopartamıyordum. Bundan tam olarak emin değilim. Ama şimdi düşününce o da beni unutamamıştı değil mi? O gün bana ceketini vermişti ve unutamadığını belli eden bi kaç cümle söylemişti. Kendimi kesinlikle boşuna umutlandırıyormuş gibi hissetmiyordum. Bize inanıyordum. Kaderin bizi bir araya tekrar getireceğini biliyordum. Fakat her ne olursa olsun Niall' a verdiğim sözü tutmalıydım. Onu unutmak için azda olsa çaba harcamam gerekiyordu.
(9.09.2006)
Yatağımda hissettiğim çökmeyle gözlerimi hızla açtım. Tam çığlık atacaktım ki bir el ağzımın üzerine kapandı.
"Sstt Ella. Sakin ol. Benim. Harold."
Onun olduğunu bilmenin verdiği huzurla rahat bir nefes aldım ve güldüm.
Elini ağzımdan çekerken o da gülüyordu. "Burada ne arıyorsun?" dedim yatakta biraz kayıp ona yer açarken.
Yanıma yattı. "Sensiz uyuyamıyorum. Sürekli kabuslar görüyorum." omuz silkti. Konuşurken sesi titriyordu.
"Ama sürekli buraya hırsız gibi girmen hiç doğru değil. Ya annem seni görseydi."
Tekrar omuz silkti. "Bir şey demeyeceğinden eminim." neredeyse ağlayacaktı. "Ama eğer burada olmamdan rahatsızsan gidebilirim." kalkıp gitmek için kıpırdandı fakat onu tuttum ve sıkıca sarıldım.
"Gitmeni istemiyorum. Gitmeni asla istemem."
O da bana sıkıca sarıldı. "Zaten kovsan bile gitmem ki. Benim evim sensin."
Başımı göğüsüne dayayıp onu daha fazla yakınıma çektim. "Sende benim evimsin."
Uzun bir süre sessizlik içinde yattık. Sonra o sessizliğe dayanamadı ve konuşmaya başladı. "Kabuslarım giderek kötüleşiyor. Sen etrafta olmayınca uyuyamıyorum."
"Kabusların neyle ilgili." son cümlesini düşünmemeye çalışıyordum.
"Seni kayıp etmekle ilgili genelde. Ama bazende babamın... öldürülüşünü görüyorum. İkisine de artık dayanamıyorum. "
"Bunu atlatacağız Harry. Beraber atlatacağız."
Beni duymamazlıktan geldi. "Seni kayıp etmek istemiyorum Ella. Lütfen bana söz ver. Küssek bile asla birbirimizden vazgeçmeyeceğiz. Ne olursa olsun birimiz zor durumda olduğunda diğeri ona yardım edecek. Söz mü?"
"Söz veriyorum Harry. Senden asla vazgeçmeyeceğim."
Rahat bir nefes aldı. "Birbirimizden ayrı kalsak bile kader bizi mutlaka bir araya getirecek. Bu bizim kaderimiz Ella. Ve kaderimiz yıldızlara çoktan yazıldı. Biz birbirimize aitiz."
Bunu biliyordum. Tanıştığımız ilk andan beri birbirimize ait olduğumuzu biliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Everything Has Changed
Fanfic"Eğer bir dilek hakkım olsaydı seni unutmak isterdim." dedim. Alayla güldü. "Yapma ama Ella. Öpüşmelerimizi bile mi?" Kıpkırmızı kesildiğimi hissettim. "Evet en çokta onları." Kulağıma eğildi. "Hadi, unutmak istediğin anıları ikiye katlayalım."
