Running After The Dusk (UNDER MAJOR EDITING)

01

Halt

"The number you have dialed.... "

Napasapo ako sa noo ko nang marinig ko ang boses sa kabilang linya. It's almost seven in the evening, and yet I still can't see any single shadow of Kleo. Tumingin ako sa mga basong nakabalandra sa harapan, pangatlong mango shake ko na, pero kahit dulo ng buhok niya ay di ko pa namamataan.

Inis kong ibinaba ang telepono at nagpagsyahang maghintay muli ng ilang minuto. I looked at the view outside the window and let out a sigh.

This place has always been so peaceful. Wala kang maririnig kundi mga nagkakantahang ibon at kalmadong hampas ng hangin, dagdag na rin siguro ang mala classical na kanta na pinapatugtog ng restaurant.

"Halt! Sorry I'm late, I still have to prepare a lot for the party tomorrow!" 

My eyes quickly shifted to the woman standing in front of me, and just then, I know I was right.

It was Kleo, casually placing her bag down the chair beside. 

Inirapan ko siya bago ilipat ang mga basong nasa harapan namin sa katabing mesa.

"You're always like this." 

"Yeah, and you're used to waiting?" 

Umiling ako bago pasadahan ng tingin ang daanan. It's a peaceful night and I don't wanna pick a fight with her dahil paniguradong magbabangayan lang kaming dalawa.

"A salad will do, how about you?"

Napakunot ako ng noo bago ibalik ang tingin ko sa kanya. The thoughts running through my head immediately stopped. I stared at Kleo, obviously questioning her, ngunit nakaawang lang ang bibig nito tila ba hindi magets ang mukha ko.

Duh?

A salad for dinner?

Who the hell would eat that at this hour?!

"I waited for almost an hour tapos salad lang pala order mo? edi sana nagpa-deliver na lang tayo sa bahay n'yo!"

Tumawa siya. 

"Strict day for my diet, I can't overeat." 

Inilipat niya ang menu sa kabilang page bago ibalik ang tingin sa waiter. 

"Please add this steak and pa well-done naman miss."

Agad na lumiwanag ang mata ko. She knows my weakest point, the steak.

"Whatever."

Kleo and I have always been like this ever since our freshman year. Kung anong order n'ya, 'yon din ang order ko. But, not this time na salad ang kanya. Nakakainis kasi tumingin sa menu lalo na 'pag gutom ka! The moment you open it, there's pizza and then the other page carbonara naman!

"Seriously, what took you so long?" Tanong ko habang iniinom ang mango shake na kanina pang nakalapag sa mesa. Medyo sabaw na rin ang lasa dahil matagal nang nahanginan pero humigop pa rin ako.

"Had to check the venue for tomorrow. It should at least be perfect." Tiredness covered her voice, mukhang pinaghandaan niya nga talaga ang magiging debut bukas. 

Matanda ng isang taon si Kleo sa'kin so she's the one who get to enter the legal age first. Excited pa nga siya kasi daw once you're eighteen, you have the free will to do anything you want. E' kahit naman nung mga lower year nakuha niya nang gawin lahat ng gusto niya! So what's the point of getting excited?

"Ano'ng isusuot mo bukas?"

Lumingon siya sa'kin bago hablutin ang mango shake sa kamay ko upang makihigop. Bumuga ako ng isang malalim na hininga at umarteng nag iisip. I have no idea what to wear on her party tomorrow.