Tell Her About Me ( Published Under IMMAC PPH La Gran Lista )

Chapter 13 ~I Will Marry You Now If You Want

ZANERO GUZMAN

A girls instinct is superb. Everytime she’s mentioning about Lily it suffocates me dahil ang pakiramdam ko ay may tinatago ako sa kanya. Lily is a friend of mine. She is a good person like her mom at ganoon din si Myrtle for sure. Hindi ko naman siya kailangang iwasan dahil wala naman ako’ng nararamdamn sa kanya eh. Pero si Chelsea, ramdam niya siguro na may iba’ng babae na umaaligid sa akin at tama naman talaga ang hinala niya.

“Paano na ’yan? Nakakatakot pa naman magselos ang mga babae.” Kausap ko si Travis habang kumakain sa canteen. Naikwento ko sa kanya ang pagbabanggit ni Chelsea kay Lily. “Hindi naman nakakatakot ah, I watched Chelsea get jealous and she’s cute.” Pagbibiro ko at napa-ubo si Travis.

“Grabe tinamaan talaga. Iwasan mo na si Lily dahil alam natin pareho na may gusto sa’yo ang batang iyon, baka maging komplikado lang ang lahat, kapatid pa naman siya ni Myrtle ang best friend ng kinabsbaliwan mo.” Travis has a point but...

“Ano na lang sabihin ni Tita Mariel? Sobra’ng laki pa naman ng utang na loob ko sa kanya. Binilin niya sa akin si Lily dahil wala naman ito’ng halos kaibigan sa school na iyon.” I reasoned. Kase si Myrtle sa malayo’ng school pa sa bayan nag-aral e. Hindi na lang sinamahan si Lily.

“Hindi ka makatanggi, okay understandable naman iyon pero huwag mo lang kakalimutan na ang babae ay laging tama ang hinala. Katulad pa naman ngayon na malayo kayo sa isa’t-isa ni Chelsea. Naku, Zanero doble ingat ka na lang.” Mahabang saysay ni Travis. Misan nakakatulong rin naman siya at matinong kausap pero minsan lang talaga.

“I’m going to make her understand about that kid, siguro naman maiintindihan ako ni Chelsea dahil mabait naman siya’ng tao at best friend niya rin naman ang kapatid ni Lily e.” Saad ko at kibit-balikat lang si Travis.

That was first week of July. One month after Chelsea went to Manila. Sinabi niya sa akin na uuwi raw siya ngayong buwan dahil mwy mga requirements pa siya’ng kukunin sa school. Hindi niya sinabi ang exact date but I waited her, I always wait for her to come home. Ilang oras lang naman ang byahe from Manila pauwi dito sa Quezon, Province.

That was Saturday afternoon, I’m in deep in thought while watching Joram trying to dunk the ball in a basketball net. Wala si Wyno. My world stop when I saw a girl in my peripheral vision hiding herself in a trunk of trees. “She startled me,” I smiled and mumbled. My heart was also stop but later it’s about to come out. ‘Uh I miss her,’ My heart shouts.

That girl, umuwi na pala siya at nag-eenjoy siya’ng panoorin ako. She called me kid but I feel she’s eye-raping me. Haha abusive naughty girl. Kinikilig ako kung anu man ang nasa isip niya at hahayaan ko siya. Cute niya tingnan, mas bata pa siya sa ganoong ayos kung may makapansin man sa kanya’ng iba.

“Hey!” She yelled. Okay tapos na siya’ng pagnasaan ako. I giggled na wala man lang nakakahalata. Kahit ang mga pinsan niya’ng si Xander at Joram ay hindi siya nakita. Lumingon kami’ng lahat at kumaway naman siya. “Welcome home!” Sigaw nila Xander pero nagpatuloy lang sa paglalaro ng basketball.

Pinuntahan ko siya at kunwari nagulat ako. “Kailan ka pa dumating? Sabi ko message mo ko para masundo kita sa Bayan. Kausap pa lang kita kagabi dapat sinabi mo na.” May pagtatampo sa boses ko. Gusyo ko siya’ng yakapin pero sobra’ng maliwanag pa kaya tiis muna.

“Gusto kita’ng sorpresahin e.” Giit niya habang patungo kami sa bench para maupo. I smiled a bit, kung alam niya lang na nakits ko siya.

“Nagulat nga ako, akala ko sino’ng maganda ang nagpapansin sa amin.” Tinutukoy ko ang mga pinsan at kaibigan niya. “Kumusta ang byahe? Kanina ka pa?” Usisa ko.