AMARA ZEIN'S POV
nagising ako sa isang maganda ngunit hindi pamilyar na kwarto
Nanghihinang umupo ako at niyakap ang mga tuhod ko ng bumalik sa akin ang lahat
Gusto kong umalis, ayoko kay papa, ayoko ko sa kaniya, pinatay niya si mama! Galit ako sa kaniya!
Naguunahang tumulo ang mga luha ko at sobrang saket na ng dibdib ko dahil naninikip na ito
Ang saket saket! Gusto ko ng sumama kay mama! Gusto ko na siyang makasama! Miss na miss ko na siya! There is no reason for me to live! There is no reason for me to stay! Ayoko na! Suko na ko!
Napatigil ako sa pagiyak ng marinig kong bumukas ang pinto at niluwa nun ang demonyong pumatay kay mama
Gusto kong saktan si papa pero di ko kaya, nanghihina ako. Nasasaktan
"fix yourself, pupunta tayo sa burol ng mama mo" humagulgol lang ako at di nagsalita
Hinagis niya ang isang itim na pantalon at isang itim na pangitaas bago tuluyang umalis
Gusto ko siyang saktan! Gustong gusto!
Makalipas ng ilang minuto ay napagpasiyahan ko ng tumayo at magbihis
Wala akong alam sa mga nangyayare pero kailangan kong tumayo sa sarili kong mga paa at lumayo dito dahil alam kong papatayin din ako ni papa dahil kung kaya niyang gawin kay mama sigurado ako kaya niya rin gawin yun sa akin kasi sino ba naman ako hindi ba? Anak niya lang ako.
Nang matapos na akong magbihis ay saktong pagpasok ng isang babae, tingin ko kasing edad ko lang siya pero madami siyang mga pasa at sugat sa katawan at mukha pero kahit na ganun ang ganda pa din niya
"sumunod ka sa'kin" saad niya sa malamig na bosses agad kong pinunasan ang mga luha ko at sumunod sa kaniya
I have to be brave! Ayokong mabaliwala ang buhay ni mama! Kailangan kong makatakas
....
Nakarating kami sa lugar kung saan nakaburol si mama
Pagdating ko sa harap ng kabaong niya ay hindi ko maiwasang mapaluha
Pinatong ko ang ulo ko sa kabaong at pinagmasdan siyang natutulog and our memories start to flash in my mind like im watching a movie. Her hugs, her kisses, herlaugh, those happy moments with her, those memories are just a picture right now
Pwede mong makita pero hindi mo na mararamdaman, pwede mong maalala pero di mo na mararanasan
Gusto ko siyang yakapin at kahit sa huling pagkakataon, i want to say how grateful Iam that she is my mother, i want to say how much i love her, and i want to say how much i will miss her
I love you mom, so much
Napahiwalay ako sa pagyakap kay mama ng may humila sa akin mulw sa likod at walang pagdadalawang isip na sinampal ako dahilan para mapasubsob ako sa sahig
Ramdam ko ang paghapdi ng pisngi ko at ang lasang kalawang sa bibig ko at ang pagsakit ng balakang ko pero di ko yun ininda
"how dare you!? Ang kapal ng mukha mong magpakita pa dito! Your father kill my sister! San ka kumuha ng tapang na humarap sa dito, ha!?"
"t-tita—"
"wag mo kong matawag tawag na tita! Simula nung sumama ka sa ama mo ay hindi ka na parte ng pamilyang toh! Five days! Five fucking days had past pero ngayon ka lang nagpakita!? Your no longer part of the family!" gumapang ako sa harap niya at walang pagdadalawang isip na yumuko at yakapin ang mga paa niya
YOU ARE READING
The Last Heiress
Teen Fiction"Takot akong magmahal, takot akong masaktan, takot akong magtiwala, takot akong maramdaman na buhay pa ako pero parang pinapatay na ang kaluluwa ko pero mas takot akong mawala ka sa tabi ko, mahal ko" ----------- Wazzzupp!! Guysss!! Hehehehe! Sorry...
