Nefret ~Attack on Titan~

Yeni arkadaşlar

Yemeğimi yedikten sonra odama girdim ve girer girmez o yorgunlukla uyuya kaldım.

"Darcy, Darcy!"

Gözlerimi araladığımda Levi başımda durmuş beni uyandırmaya çalışıyordu. Neden odama girmiş ki!

"Sonunda uyandın" dedi Levi.

"Sen neden beni uyandırıyorsun ki?"dedim sinirle.

"Çünkü benim bölüğümdensin" dedi.

"Hadi hazırlan, kahvaltıya geç kalma" dedi ve çıktı.

Saat 6 idi. Elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirince yemekhane'ye indim.

Kahvaltımı aldıktan sonra Jean, Sasha ve Connie'yi gördüm ve yanlarına oturdum.

"Günaydın"dedim gülümseyerek

Onlarda "günaydın"dedi

"Eren ve Armin yok mu?" diye sordum.

"Onlar Mikasa ile birşey konuşmak için diğer masaya gittiler" dedi Sasha arkamı göstererek.

Arkama baktığımda o üçünü gördüm.
Eren, Armin ve Mikasa bana gülümseyerek "günaydın"dediler.

Bende onlara"günaydın"diyerek karşılık verdim.

Mikasa'yı gördüğümde içime nefret dolmaya başladı. Ama bunu umruma katmamaya çalıştım. Tüm günümü bir Ackerman için bozamazdım öyle değil mi?

"Merhaba çocuklar"

Sesin geldiği yere doğru baktım.
Seslenen kişi sarışın ve kalıplıydı, yanında ise sıska ve uzun boylu esmer bir çocuk vardı.
"Günaydın Reiner" dedi Connie.

Reiner denen çocuk bana baktı ve sırıtarak elini uzattı.

"Ben Reiner Braun, yanımda ki ise Bertholdt Hoover" dedi.

"Memnun oldum. Ben Darcy Upshur" diye kendimi tanıttım ve elini sıktım.

"Yanına oturabilir miyim" dedi Reiner. Yanımda boş olan yere bakarak.

"Elbette"dedim gülümseyerek.

Reiner yanıma oturdu, Bertholdt ise Connie'nin yanına oturdu yani Reiner'nın karşısına.

"Sanırım yüzbaşı Levi ile bir yakınlığın var. Ha Darcy?" dedi Reiner.

"Bunu da nereden çıkardın?" dedim soru soran gözlerle.

"Çünkü sana karşı çok nazik davranıyor. Benim tanıdığım yüzbaşı kimseye kolay kolay nazik davranmaz"dedi.

"Evet, eskiden yani 6-7 yaşlarımdayken onunla yaşadım, abim sayılırdı"

"Dı derken?"

"Reiner, bence bu konuyu kapatıp yemek yemeye ne dersin?"

"Pekala"

Herkes sessizce yemek yerken aklım Bertholdt'a kaydı. Neden konuşmuyordu ki?
"Bertholdt"dedim ve bana baktı.

"Neden hiç konuşmuyorsun?"

"Ah! Ya-yani insanlarla konuşmaya pe-pek alışık de-değilim"

"Ama alışman lazım"dedim.

Bertholdt, bir şey demedi. Ben de Reiner'nın kulağına yaklaşıp fısıltıyla;

"Şu arkadaşına biraz özgüven versene" dedim.

"Zamanla alışıyor ben bir şey yapamıyorum" dedi Reiner. O da fısıltıyla dedi.