Okurken; yukarıdaki video'yu dinleyebilirsiniz. :)
Penceremden odama sızan güneş, yeni yeni umutlar aşılar gibi odamı aydınlatıyordu.
Yatağımdan kalkıp pencereye doğru yürüdüm. Bugün hava güzel. Yaz mevsimi olmasına rağmen havalar yağışlı ve soğuk gidiyordu; bugünse
oldukça sıcak bir gün olacağa benziyor.
Hafif hafif esen rüzgarda ağaçların dalları nazlı nazlı süzülüyor, yaprakları da kuş cıvıltılarına eşlik ederek ahenkle dans ediyorlardı. Uçuşan kuşlar, kelebekler, "Sakın vazgeçme, sakın! Yapabilirsin" diyordu sanki bana.
Pencereyi açıp başımı pervaza dayadım. Ilık ılık esen rüzgar
tenimi okşuyor, sessizliğin koynunda saklı olan ışığı gösterip, içine düştüğüm karanlıktan beni çekip çıkarmak istiyordu sanki.
Bitkileri ve hayvanları bir başka seviyorum. Onlarla konuşmayı seviyorum. Konuşmama eşlik eder gibi, arada sallanan ağaç yaprakları, pencereme konan o kuş... "Yalnız değilsin, hadi ama sen yapabilirsin Arven!" diyordu.
Omzumda hissettiğim el ile arkama döndüm. Annemin kızgın bakışları üstümde geziniyordu. "Bu odanın hali ne Arven! Odanı topla ve hemen hazırlan. Kahvaltıyı hazırla, sonrada tarlaya gideceksin babanla"
İşte yine başlıyoruz. Ben o adamla bir yere gitmek istemiyorum.
Baba sözcüğünden nefret ediyorum...
Her telaffuz da, yaralarım kanıyor, çığlıklarım kör kuyuları inletiyor,
O kuyulara beni hapsediyor. Peki,
O sözcüğü hayatımdan çıkarsam, yine canım yanar mı?
Ya başkalarından duyarsam? Senden nefret ediyorum. Keşke yetim olsaydım veya yetiştirme yurdunda büyüseydim... Ya da, ailemizi seçme hakkımız olsaydı.
"Ben gitmek istemiyorum anne" dedim. Başka çaren yok diyordu bakışları. Bedenim buz kesildi, sıcak havaya inat. Zor bir gün beni bekliyor anlaşılan.
Neden arkadaşlarımınkiler gibi bir aileye sahip değilim? " Gitmek istemesem de bir şey değişmeyecek,
öyle olsun bakalım Ayşe Hanım..." dedim. Teslim olmak değildi bu.
Dedemin bir lafı vardı, onu anımsamıştım, "Kara çalının içinden geçemiyorsan, etrafından dolaş!" Bu söz bana ışık tutuyordu, işte şimdi tam zamanında tutmuştu ellerimden.
O gün gelecek ve o gün geldiğinde; bu kabus bitecek...
Ve bölüm burada bitti :)
Arven ve ailesi hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizce gelişmeler nasıl olacaktır :)?
Arven nasıl bir kız?
Yorumda belirtebilirsiniz 🌺
Keyifli okumalar❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAZGEÇ-ME BENIMSIN
Teen FictionZaman gel gitli işliyordu; bazen lehime, bazen de aleyhime... Ne zaman düşsem, güçlenerek kalkıyordum. Kalkmak zorundaydım... Babamdan harçlık isteyen biri hiç olamamıştım. ~~~~~~~ALINTI~~~~~~~ "Sana acıların en büyüğünü hazırladım, Arven! İyi bak...
