Poblacion Solevedes

Chapter 7

Nakapangalumbaba ako ngayon sa  kubo sa farm namin. Ayaw ko mang sumama ay pinilit ako ni dad. Dalawa lang kami ngayon at dahil nagpaiwan si mom ako ang sinama nya.

A did alot of reasons but it's not affective. So here i am pouting while looking at the farmers doing all their staffs.

Kakatapos lang anihin ang mga hinog ng prutas at ang iba'y na deliver na sa mga suppliers.

Mag-aalas quatro na at nagpaparte na sila ng mga prutas na subra and i think meron talagang parte ang mga trabahahador ni dad sa tuwing may ani sila.

Sari-sari ang mga prutas na na ani.
At marami-rami rin kaya alam kong pagod ang lahat.

Tumayo ako at lumapit kay dad na nakangiting nagkikipag-usap sa mga tao nya.

" Salamat sa inyo at we did another successful harvest for today." masayang sabi nya at napapalakpak ang lahat miski sya.

" Sa inyo po dapat kami magpasalamat dahil pinagkakatiwalaan nyo kami."
Sabat nung isa na may edad na at na sarong pa

" It's nothing. We need to help each other. "

Tumango-tango ang lahat at yung iba'y nagsipaalam na na uuwi sa kanikanilang mga tahanan.

" Sige. Take care everybody. "
Pagpapaalam ni dad

" Kayo din po sir. "

May ilang natira na naghahakot ng mga gamit at kung ano-ano pa ang ginagawa.

Inilibot ko ang paningin ko. Alam kong may hinahanap ang mga mata ko at hindi ko sya nakita ng dumating ako dito kanina.

" Are you bored now darling? "

Napatingin ako kay dad na ngayon ay may dala-dalang bayabas at kinakain paminsan-minsan.

" Uhmn. " imikot ako at nag-isip. Should i go home with out seeing him.

Pinagalitan ko ang utak ko sa mga naiisip ko. Why would i need to see him?

" Hindi panaman dad. Just take your time. "
And i smile sweetly

" Okay. You can roam around if you want. Just don't go to far. K? "

I got excited so i turn my back to him and walk without any idea where to go.

I walk straight not too far and look around.

Hindi mataas ang mga tanim sa lugar na to. Mga pinya, talong at kamatis ang nakatanim kaya kita ko parin kung nasaan sina dad.

Hindi naman ako maliligaw i bring my phone with me.

Sa paglakad-lakad nakita ko ang isang puno na mayabong. Hindi ko alam kung ano ito.

May duyang gawa sa kahoy at pisi ang nakasabit sa itaas ng puno upang suportahan ito.

Lumapit ako doon at umupo. I take also a picture of me and the surroundings.

Ang sarap ng hangin at parang makakatulog ako pero syempre hindi ako natulog..

I swing my self and enjoy it at the same time with the sounds of birds. It was so calming and peaceful.

I just said it was peaceful ng may marinig ako na kaluskos at kinabahan ako kaya nagmasid ako sapaligid.

I know a little about self defense so i have an advantage naman kahit papaano.

I stand and look around.

Pero wala naman akong nakita so i assume it was an animal roaming around.

So i decided to go back to daddy.
Mukhang mapapahanak pa ako and i don't want to end my life here no.

Marami pa akong pa syente bukas na iche-check-up.

While heading pabalik kay dad. My heart jump to it's cage, and it's die.

I just wanna disappear where I am standing right now.

Makakasalubong ko si Vlien at syempre hindi ako nagpahalata naglakad lang ako ng naka-pierce expression.

May buhat2x syang isang sako na hindi ko alam kung ano ang laman.

Naka tingin lang din sya ng walang ekspresyon sa'kin.

Pinantayan ko rin ang titig nya saakin. At ng makalampas na kami sa isat-isa ay nagsalita sya.

" Hinahanap na po kayo ng tatay nyo. "

Napalingon ako sa kanya at sya'y patuloy lang na naglalakad.

Abah walang modo?

At pino 'po' pa ako pero walang respeto.

Napairap ako dun at ipinagpatuloy na ang paglakad pa balik.

Hindi maipinta ang mukha ko ng makarating ako kay dad.

Hindi ko rin alam kung ano ang kinaiinisan ko.
Yung hindi sya lumingon?

Wala na saakin yun noh.

Inaya ko na si dad na umuwi at agad naman syang nagpaalam sa mga kasama. Uuwi naman na din daw kami.

Kahit ng dumating kami sa bahay ay wala parin akong mood.

I can't understand my self anymore.

Never ko 'tong nararanasan at sa isa pang magsasaka saaming farm. Ano ba kasi toh?

Wala nga syang kaalam-alam na naiinis ako sakanya at ito ako parang mababaliw sa paghanap ng rason kung bakit ako naiinis pagnakikita ko sya.

Gusto ko kasi syang makausap pero pagnandyan na ayaw ko naman at naiinis talaga ako sa kanya.

His presence makes me uncomfortable.

" Ito po ang mga gamot nabibilhin nyo po nay hah? Para maging magana ang anak nyo sa pagkain at nanglumusog sya. "

Nagsulat ako sa papel ng mga gamot at alam kong available naman ito sa boteka dito sa ospital at libre naman sya.

Marami-rami rin ang mga pa syente ko ngayon at araw2x din akong nagchi-chek-up..

May iba pa dito na tagakabilang bayan pa at dumadayo dito kasi mas malapit kesa sa main city.

Wala akong kwarto dito na kung sakali ay magiging opisina ko at doon gagawin ang mga check-up ko.
Nasa bakanteng lugar lang ako ng ospital at sa nurse station  nakatambay.

Ginagawa pa ang ibang bahagi ng ospital at doon pa ang kwarto na gagawing opisina ko.

Malapit naring umuwi ang pinsan kong si Carrey at isa syang psychologist. Napagplanuhan nya ring magduty dito kahit ilang beses lang sa isang linggo. At sa panahong yun wala parin siguro akong opisina.

May opisina na sya dito kasi pribado dapat ang mga check-up nya.

Nagligpit na ako ng gamit ko dahil tapos naman na ako.

Nagpatulong lang ako sa mga lamesa at upuan para maayos itong maibalik sa lugar kung saan kinuha at nagpaalam sa mga katrabaho ko.

Nagtext muna ako kay mommy ng maaga. Usually kasi hapon ako natatapos dahil may mga rounds pa sa pedia section.

Napatigil ako sa pagmaneho ng makita ko ang pamilyar na bulto ng tao na pinapalibutan ng tatlong kalalakihan.

Itinigil ko malapit sa kanila ang sasakyan ko.

At taman namang pinagsusuntok nila ito.
Syempre bumaba agad ako sa sasakyan...

💜💛

Upnxt...