RUH İKİZİM

Bölüm 1 : GEÇMİŞ

herkese merhaba arkadaşlar , bu ilk kitabım olacak.desteklerinizi full bekliyorum.:))🎇🎆

✨ Başlama tarihi:22.06.2020 ✨

07.07.2013

"şşşt,Emre!Sessiz olmazsan Enes yerimizi bulacak!"diye fısıldamıştım Emre'ye.Aslında Emre saklambaç oynamayı hiç sevmez ama sırf benim için oynadığını fark etmiştim. :))

"Tamam Duygu yaa!Hem sessizim ben zaten asıl sen kendine bak."derken Enes'in ne tarafa doğru gittiğine bakıyordu.

"Emre!Emre!Emre!"deyince sanki bana bir şey olmuş gibi aniden sorular sormaya başladı.

"Duygu?Neyin var?Bir şey mi oldu sana?İyi misin?Beni duya-"

"Tamam Emre yaa!İyiyim,ben sadece oyunda pek iyi değilsin,sen önden git bence,diyecektim"dedim sırıtarak.Tabii Emre anında göz devirdi.

"O zaman neden bu kadar telaşlı bir şekilde bağırdın ki?"

"Iıı...şey...heyecandan"dedim,gülerek.

"Tamam o zaman ben gidiyorum"dedi.Tam gidecekken yetimhanenin müdürü,bizimde annemiz olan Şerife anne,arkasında bir tane kadın ve adamla duruyordu.Aklımdan 1001 türlü şey geçerken Emreyle göz göze gelmemiz bir oldu.O sırada Şerife anne:

"Duygu!"diye seslendi.Evet beni çağırmıştı ve gitmek zorundaydım.

"E-efendim anne?"

"Kızım gel,seninle bir şey konuşmamız lazım"derken ona doğru bir adım attım ki o sırada Emre aniden elimi tuttu.Tabii bakışlarım direkt onu buldu.

"Gitme"

"Gitmem lazım birazdan geri dönerim tamam mı?"deyince "Tamam"anlamında başını salladı ve elimi bıraktı,bende yavaş yavaş onlara doğru ilerledim.Hepsi 32 diş sırıtıyorlardı.Evet gülmüyorlardı bildiğiniz sırıtıyorlardı -Zoraki bir şekilde-

"Hıh . Gel kızım...heh ,geç şuraya otur bakalım"derken yüzüne bir tane indiresim geldi.Normalde ona kin beslemezdim ama işin sonunu bildiğim için soğuk davranıyordum.

"Merhaba tatlım"dedi o yanındaki çingene.Ardından yanındaki domuzlar kıralı da "Merhaba"dedi.

Bende ayıp olmasın diye "Merhaba"dedim.

Çingene konuşmaya başladı"Ben Şeyma bu da eşim Onur"

Şerife anne konuşmaya başladı"Kızım Hanımla Onur Bey seni evlat edinmek için taaa İzmir'den geldiler"dedi gülerek.

"Banane!"

"Ama,kızım böyle olmaz ki.Bak Şeyma Hanım sana odanın resmini gösterecekmiş"

Çingene"Hadi gel de göstereyim"dedi.Ama böyle hitap etmekte hakkım yok mu ??

"İstemiyorum!"gözlerim dolmuştu.

Bundan sonra 2 saat beni ikna etmeye çalıştılar.Tabii çocuğum öyle güzel şeyler dediler ki en son inandım.

"Tamam"dedim.Tabii üçü de gülüyordu.Sevinmişlerdi.

"Ama arkadaşlarımla vedalaşmama izin vereceksiniz!"

"Tabii ki de" dedi üçü de.Bu sözü söylemelerinin ardından arkadaşlarımın yanına uçmam bir oldu.Emreyi bir bankta tek başına otururken gördüm.Ne yani saatlerce orada mı oturmuştu?Hemen yanına gittim.