The Poison

✞Adopted'3✞(Birinci Gece Vampirlerin Gecesi)

 Multimedya:PARS KALKAN

Rose Cavanaugh ,

 Daha önce sizden geriye bir şey kalmamış gibi hissettiğiniz zamanlarınız olmuş muydu? On yedi yıllık yaşamım boyunca bir kere vampir istilasına uğramıştım 7 yıl önce ve artık korkmuyordum o zamandan bu zamana kadar ayna da gördüğüm bu suratta keskin bir benliğimi taşıyordum. Keskin bir surat. Biçimli kaşlar.Seri bakan , donuk  gözler.Bundan ibaretti.Çoğu zaman, insan yaşadığı kötü anılardan bir ders çıkartmalıydı. Çünkü zamanı bir daha geriye getiremezdim  6 yaşındayken kim tarafından öldürüldüğünü bilmediğim  annemi geri getiremezdim. O yüzden geride kalanlar , elinde kalanlar.

Ben elimde kalan bir şey göremiyordum artık.

Sahip olduğum  her şeyi , göz açıp kapayıncaya kadar kısa bir zamanda kaybetmiştim. belki de kaybettiğim bir de kendimdi.

 Burası Özel Cross Akademisi.Bütün öğrencilerin yatılı olarak okudukları prestijli bir okul.Çok soğuk.Abartmıyorum öyleydi. Ölümcül bir soğuğa sahip olan bir yerdi burası. 

--

Eğilip ayakkabılarımı ayağıma geçirirken , aynanın karşısında üzerime baktım.Siyah okul şortu, beyaz gömleği, dalgalı sarı saçlar ve donuk bakışlarımla normal bendim.

Normal Rose

Bahsettiğim şey buydu.

Aynaya her bir bakışımda hissetiğim yabancı bir benliğim.Normal biri olduğumun düşüncesi bana komik geliyordu.Asla normal şeyler düşünen biri olmamıştım.Kimse benden yaşadıklarımdan sonra sevecen biri olmamı isteyemezdi.Etrafa gülücük saçan bakışları bekleyemezdi.O bakışları kaybedeli 7 yıl olmuştu.Hayat gerçekten garipti. 

Bir anda yaşamınız kan emenler tarafından elinizden koparılıp alınırdı ve siz sadece seyirci olurdunuz.

---

''Hey , itmesene''

''Nee diyorsun be!'' Diye söylendi.O sinir olduğum harika,  cırlayan sesiyle  okulun en çapkın(!) kızı. Evet kız diyorum. Erkek değil. Çünkü ileri derecede yavşak bir kız olduğundan dolayı ona kendi çapımda çapkın ismini verdim.Tuhaf huylarım var işte farkındayım.Suratımı buruşturmayı gizleyemedim.Eğer bir kez daha böyle cırlarsa,Gece vampirleri duyabilirdi. 

''Pekala , herkes geri çekilsin.''Diye bağırdım öğrencilere. ''Gündüz sınıfları için sokağa çıkma yasağı başladı. Herkes yatakhanelerine gitsin.'' Dedim.

Geri zekalı ve aynı zamanda salağa yatan  biri inceltmeye çalıştığı  sesiyle ''Gece sınıfında ki vampirleri yalnızca kendine istediğin için söylüyorsun , değil mi , Rose? Sırf yöneticinin kızısın diye , böyle bir şey yapmaya hiç hakkın yok.'' Allah'ım çattık ya.Bu fazlaydı ve biliyor musunuz gereksiz. İnsan biraz olsun korkar ya? Bu kız için vampirmiş insanmış fark etmez erkek olsun yeter galiba. Ha? Siz de öyle düşündünüz biliyorum.

''Yanılıyorsun canım bir yönetici olarak ben...!'' Sözümü tamamlayamadan bütün kızlar  ''PARS KALKAN'' Diye seslendi. Hey ''Geri Çekilin!'' Onları zorla tutmaya çalıştım ama nafile! Durmuyorlardı. Erkek meraklısı sürtükler.Of yine zamanında yapamadım.Kendi kendime sitem ederken kızları sıraya soktum ve onların geçmesini bekledik.

Bütün kızların ağzı açık hayran hayran onlara bakmaya devam ediyorlardı ben onları durdurmaya çalışıyordum tabi ama nafile.

Kızlar beni itip geçerken yere yapıştım bir bu eksikti öyle değil mi? ''İyi misin Rose ? '' Dedi tanıdık bir ses ve elini uzattı başımı kaldırdığımda kafamda  vampir istilasına uğradığım an beni kurtarıp elimden tutması canlanmıştı.