𝐃'𝐚𝐦𝐨𝐮𝐫 𝐒𝐲𝐦𝐩𝐡𝐨𝐧𝐢𝐞[𝐃𝐋 𝐅𝐚𝐧𝐅𝐢𝐜

|0.7: Réunion Sanglante|

"Kanlı Sırlar"

".. Ve o artık burada değilken her şey yerle bir oluyor,
Bunu ona söylemeyi çok isterdim.
Ama cesaret edemiyorum."

Düğün Günü/Kilise

Alice'den;

"-Laito ve Roxanne Tanrı'nın gerçek sevgisinin ve evlilik hayatının gayesini ve manasını bildiren sözleri dinlediniz. Şimdi eş olarak, birbirinize karşılıklı söz veriniz"

Rahibin ağzından dökülen her sözle biraz daha yerin dibine geçmek istiyordum, aciz kalbim daha fazla dinlemeye ve görmeye dayanamıyordu..

"Laito ve Roxanne serbest iradenizle ve hiç kimsenin baskısı altında kalmadan, tamamen ve serbest olarak evlenmek istiyor musunuz?"

"-Evet"
"-..evet.."

"Kuracağınız yuvada, karılık-kocalık, analık ve babalık sorumluluklarını kabul ediyor musunuz?"

"-Evet"
"-..evet.."

"Burada mevcut olan şahitler ve bütün cemaat huzurunda, özellikle, sevginizin kaynağı ve her zaman sizinle beraber olan Tanrı'nın huzurunda, şimdi birbirinize söz veriniz.

El ele tutuştuklarında kalbimdeki yük biraz  daha ağırlaştı, yüreğimdeki hançer biraz daha derinlere saplandı..

"-Ben Laito, sen Roxanne'yi eşim olarak kabul ediyorum. Bütün hayatım boyunca, seni seveceğime, sana hürmet edeceğime, zenginlikte ve fakirlikte, sağlikta ve hastalıkta, iyi ve kötü günlerde, sana sadık kalacağima söz veriyorum."

"-Ben Roxanne, sen Laito'yu eşim olarak kabul ediyorum. Bütün hayatım boyunca, seni seveceğime, sana hürmet edeceğime, zenginlikte ve fakirlikte, sağlikta ve hastalıkta, iyi ve kötü günlerde, sana sadık kalacağima sğz veriyorum."

"-Yüce Tanrı şahitler ve cemaat huzurunda verdiğiniz sözü takdis etsin, sizlere tüm hizmetlerini bağışlasın."

Rahip elinde tuttuğu yüzükleri onlara uzattığında gözüm kendi elime kaydı, bizim törenimiz de hemen hemen aynıydı.. ama ben sarışın güzel kadın kadar mutlu değildim.

"-Roxanne, sevgimin ve sadakatimin simgesi olarak bu yüzüğü sana takıyorum.

Yüzüğü eşinin parmağına geçirdiği sırada yüzüne bakma fırsatım oldu, zorlandığı yüzünden öylesine belli olmasına rağmen Laito her zaman ki gibi kusursuzdu. Ya da ben aşkımdan kör olmuştum?

"-Laito, sevgimin ve sadakatimin simgesi olarak bu yüzüğü sana takıyorum"

Herkesle birlikte ben de istemeyerek ayağa kalktım..

"-Laito ve Roxanne söz verdiğiniz gibi birbirinizi seviniz, ve daima mutluluk içinde yaşayınız."

"-Amen!"

~

Roxanne'den:

Heyecanla çarpan küçük kalbim her an durabilirdi!

Ciddiyim, kalbim çarpıyordu.. bu yüzden her anın keyfini çıkara çıkara bir kez daha zihnimin içinde dolaşmasına izin verdim.

Her şey öyle güzel, öyle kusursuzdu ki..

Tek eksik Laito'nun mutluluğuydu..

Pekala, belki kardeşiyle yatarak kötü bir başlangıç yapmıştım ama bundan sonra onu mutlu etmek için çabalayacak ve bunun için yaşayacaktım.

"-Pek bir mutlusun.."

Kocamın bana bakarak kurduğu cümle tüm enerjimi çekip almıştı..

"- Senin de öyle olmanı isterdim.."

"-Bak, tek bir şeyden emin ol; seni sevmiyorum ve sevmeyeceğim de."

Pekala, duyduğum cümleyle gözlerimin dolmasına engel olamamıştım ama kendi düğünümde kesinlikle ağlamayacaktım.

Ama o göz yaşlarımı görmek için inat edercesine can yakıcı konuşmasını yapmaya devam etti;

"-Az önce içeride tutamayacağım sözler verdim. Belki farkına varmışsındır?"

Sadece yutkunmakla yetindim..

Hiçbir kızın hayali bu değildir, değil mi?

Hiçbiri evlendiği gün kocasından bunları duymayı beklemez..

Gözlerimi kaldırıp yüzüne bakmak istedim

Ama ne bunu yapacak gücüm, ne de cesaretim kalmamıştı..

Birkaç cümleyle hem ikimiz için kurduğum hayalleri, hem de kendime olan güvenimi yerle bir etmişti.

"Amacım seni üzmek değil Roxanne, ve bildiğin gibi bu evliliği ben istemedim. Gerçeklerle yaşamayı öğren ya da.. görmemezlikten gel."

~

Violetta'dan;

"-Daha iyi misin canım?"

Son 10 dakikadır Alice'i kendine getirmeye çalışıyordum.

Eve girer girmez kendini tuvalete attı, Reiji'den aldığım kaş göz hareketlerinden yola çıkarak ben de peşinden gelmiştim.

"-Cidden, abartılacak birşey yok.. "

"-Burnundan oluk oluk kan akıyor, tabii canım ne abartması !?

"-Umursamaz tavırların beni deli edecek sonunda biryerde düşüp kalmandan korkuyorum.."

Sıcak bir bakışla elimi tuttuğunda ben de bakışlarımı yumuşattım

"-Gerçekten kendimi iyi hissediyorum.."

"-Sana iyi bakamıyorsa Reiji'yi bir güzel fırçalayacağım ona göre."

Son söylediğimle ikimiz de güldük

"-Biraz toparlanıp geleceğim abla, sen merak etme."

"-Pekala.. gidip diğer çocuğumla ilgileneceğim."

Son bir kez ona bakıp usulca dışarıya çıktım.

🦔