𝐃'𝐚𝐦𝐨𝐮𝐫 𝐒𝐲𝐦𝐩𝐡𝐨𝐧𝐢𝐞[𝐃𝐋 𝐅𝐚𝐧𝐅𝐢𝐜

|1.2:L'amour Se Meurt|

"Aşk Ölüyor."

"Işığımın gölgesiydin,
Bizi hissediyor musun?
Başka bir yıldız,
Solup gidiyorsun sevgilim.."

Reiji'den;

Nihayet yoğun baş ağrısının izin verdiği kadarıyla gözlerimi açmayı başardığımda farkettiğim ilk şey açık camdan yüzüme yansıyan gün ışığı oldu.

Gün ışığı, bir güne başlamanın en kötü ve berbat seçeneği.

Güneşten, ışıktan, beyaz masum her şeyden Alice'i tanıyana kadar nefret ettim.

O benim istisnam olana dek, kimse için sınırlarımı aşmadım.

Çünkü o aşık olduğum kadındı.

Çünkü ona ruhumu vermek istedim.

Aşkın en kötü yanı ise, aşık olduğun kişi gözlerinin önünde değişip solarken hiçbir şey yapamamaktır.

Uykulu gözlerinde, eski Alice i bulamadığımda bir kez daha anladım bunu.

O artık her şeyi ile beni cezbeden masum,zeki, güzel kız değildi.

Değişen şeyler vardı, bilmeden dışında kaldığım olaylar.

Onu tek başına bırakıp uzun süre olmamışım gibi yorgun, bir o kadar da solmuş yüze tekrar baktım.. uzun uzun baktım.

Uzunca yüzüne bakmayı seviyorum,yüz ruhun aynasıdır derler.. görünen o ki ruhu da bir o kadar yorulmuş

Nihayet aramızdaki gerginliğe son vermek adına bir konu buldum

"-Shuu,o döndü mü?"

"-Hayır..Subaru seni evin merdivenlerinden toplamış.."

Sesindeki imayı açık şekilde sezebilmeme rağmen o sormadan hiçbir şey söylememekte kararlıydım.

"-Dün birlikte miydiniz?"

"-Evet."

"-Sen.. fazla içmezdin.

Umursamazca yataktan doğrulup giyinmek üzere kalktım

"-Seni o hale getiren ne?"

"-Davranışlarım için hesap sormak gibi bir hakkın olduğunu düşündüren nedir?"

"-Ben..hiçbir şey haklısın. Beni ilgilendirmez."

"-İşte, tam olarak bu."

"-Ne bu?"

"-Kendi sorunun cevabını kendin verdin."

"-Ne demek bu? Açık konuş."

"-Sen, ve senin umursamaz tavırların."

"-Yani?"

"-Bu hallerinden nefret ediyorum. İstediğim kadın olmanı istiyorum."