schadenfreude || cembar

4/berkan

BERKAN

Dün gece benim için çok zorluydu.O çok sevdiğim, her şeyim dediğim kadın tarafından aldatıldığımı öğrenmiştim.Saniyeler içinde yere yığılmam ve çocuk gibi ağlamaya başlamam bir olmuştu. Laleyle birlikte yaşadığımız için o eve geri dönemezdim,çünkü eve gittiğimde benim hiçbir şey bilmediğimi düşünerek bana sırnaşmaya devam edecekti.İnanın dayanamazdım,bu yalanı sürdüremezdim o an. Sürdürüp birden patlatırsam asıl oyuna gelen o olucaktı ve ben bunu istiyordum.Barış desen çok fena sarhoş olmuştu,onun başına ayrı bir bekçi gerekliyken ben de onunla kalamazdım. Yunus Emre ve Burak gibi birbirinden kötü iki seçeneğim vardı.Neden bilmiyorum ama Burakla kalmak daha mantıklı geldi. Yunus da Barışla ilgilendi. Ne kadar kavgalı da olsak Burak daha ciddi bir çocuktu. En azından sulu sulu espriler ile sikik moralimi daha fazla sikmezdi.Barış çok sarhoş olduğu için ortamın bokunu çıkarıyordu o yüzden Yunus direk onu evine götürdü.Yunusla Barış aramızdan ayrıldıktan sonra Burak'la konuşmaya başladık.
Burak "Biraz daha içersen sen de Barış gibi olacaksın, ve benim o halinle hiç uğraşmayacağımı bil!" diyerek elimdeki şarabı aldı. Bize iki tane kahve getirdi.

-Berkan, beni şu an samimi bulmayabilirsin anlayabiliyorum ama biz sürekli kavga etsek de birbirimizi seviyoruz biliyorsun değil mi?Biz arkadaşız, çok iyi anlaşamasak da böyle bir günde senin yanında olmam gerek. O yüzden lütfen zorundaymışım gibi düşünüp, zırhını giyip,acılarını içine atma.

+Vay be.Bir gün seninle böyle konuşacağımız aklıma gelmezdi Burak Efendi.

"Benim de."dedi sırıtarak, "Hayat işte"diye ekledi iç çekerek sanki dertli olan oymuş gibi.

+Canım çok yanıyor Burak.

-Anlayabiliyorum.

+Ya söylemeyin işte şu siktiğimin kelimesini,anlamıyorsunuz  hem de hiçbiriniz bir sik anlamıyorsunuz.

-Nerden biliyorsun Berkan?

Cevap veremedim. Nerden bilebilirdim ki, haklıydı. Bilemezdim.Cevap veremediğini anlayınca güldü ve konuşmaya devam etti.

-Beni 2 yıldır tanıyorsun, 2 yıl içinde sevgilim olmadığı için hiç olmadığını düşünmedin herhalde.

Haklıydı, ama dur bi dakika ya kim napsın bunu. Ayrıca olmamıştır bence. Kesin bana böyle anlatıyordur bu.

-Bak Berkan,benim insanlara karşı ördüğüm bir duvar var ve ben bunu bile isteye yapıyorum, tekrar aynı yerlerden kırılmamak için, sen de yapsan iyi edersin.

Ne demeye çalışıyordu bu?Ne saklıyordu acaba bizden. Bunu ona direkt olarak soramazdım ama dolaylı yoldan sorabilirdim.

+Neden insanlarla arana duvar ördün Burak?Görüyorum ki seni de kıran, yıpratan bir şeyler olmuş.

Baya dolaylı sormuşum helal bana!

-Dinlemek istediğine emin misin?

Bunu sorduğuna göre çok ciddi bir şey olmalıydı,onu iyi tanıyordum.

+Tabii, anlat. Merak etme sırların benimle güvenli kalacak.

-Ben sizinle tanışmadan 1 yıl önce birine aşık oldum,ama o beni sadece kullandı.Vücudumu kullandı, paramı kullandı, duygularımı kullandı.Kısacası her şeyimi kullandı.Ama ben bunları hiç göremedim Berkan, ya da gördüm inanmak istemedim bilmiyorum.Ne zaman fark ettim biliyor musun?Bana beni aldattığını söylediği zaman."Sana neler neler yaptım beni terk etmedin, aldatıldığını bile bile de benimle sevgili olmazsın diye düşünüyorum. "dedi bana.

Şok olmuştum, tek kelimeyle şok olmuştum. Burak hiç böyle gözüken bir çocuk değildi,bunu bize yansıtmamayı nasıl başarmıştı?Aklımdaki tüm soruların cevaplarını almaya kararlıydım.

+Ben ne diyeceğimi bilemiyorum Burak,gerçekten bilemiyorum.

-Bir şey demene gerek yok Beko, boş ver.

BANA BEKO DEMİŞTİ.
Gözlerime inanamıyordum, 2 yıldır kavga ettiğim çocuk resmen şu an bana kanki gibiydi.

+Beni ne kadar şaşırttığını tahmin bile edemezsin.Senden asla beklemezdim böyle bir geçmiş.

-Emin ol, yarın sokakta kahkaha atarken kimse de senin dün gece aldatıldığını anlamaz.

Yutkundum, bu cümle içime oturmuştu.Haklıydı,Burak bu gece ne dese haklıydı.Ona döndüm;

+Burak, ben özür dilerim. Yani sana geçen şeyleri hatırlatmak istemezdim.

-Adı üstünde "geçen" Beko, takma bu kadar.

Bu çocuk resmen benimle kanki olmuştu ama bu işte bi haksızlık vardı yahu.O bana Beko diyorsa ben de ona Burki demeliydim.

+Tamam Burki,sen öyle diyorsan.

Güldü ve sustu, ama ben susmak istemiyordum.

+Hadi gel seninle birbirimize bir söz verelim.

-Ne sözü verecekmişiz?

+Bundan sonra kavga yok, Burki&Beko var.

Yine gülmüştü,bu gece hep acıklı şeyler konuşmuştuk ama o hep gülüyordu. Acının tatlı tebessümü olsa gerek...

-Hay hay. Ama sabah pişman olursan seni rezil ederim.

Bu sefer beni de güldürmüştü deli çocuk.

Selammmm!!! Ben geldiiiim.

Hem de Berkan&Burak'la geldim.

Not:Laleyi gerçekte çok seviyorum ki zaten sevgililer çok da mutlular ama sanırım hayal kurmaktan zarar gelmez.

Not 2:Yunus Emre'ye Yunus dicem, çünkü Yunus demem lazım.

ÖPTÜÜÜMM