6/veda

410 25 32
                                    

"Öncelikle özür dilerim, en azından bi vedayı hak etmiştin,ama yapamadım, Affet beni,ben gidiyorum. Acı çekemeyeceğim bir yere gidiyorum. Her gökyüzüne baktığında beni hatırla,ben hep orda olucam. Seni sevmeye hep devam edicem.Sakın kendini suçlama. Bu zamana kadar dayandıysam sebebi sendin.İyi ki varDın.Tekrar çok çok özür dilerim. "

Aycan bugün Barış'ın evine gitmişti.Cemal ve ben ise evde ondan haber bekliyorduk.Cemo bana döndü

-Ay Niso,nerde kaldı bu kız?

+Bekle Cemo arıyorum.

Cümlemi bitirir bitirmez kapı çaldı, gelen Aycan olmalıydı.Cemal kapıyı açmaya uçarak gitti resmen.Aycanla salona geldiklerinde direk söze atıldım.

+Aycan neler oldu çabuk anlat.

"Bir şey olmadı ki,yani değişik bir şey yoktu.Ayrıca siz çocuğun sapık gibi peşindesiniz zaten benden daha çok şey bildiğiniz kesin."

Cemal'in birden yüzü düştü. 5 dakika önce heyecandan çığlıklar atan cemal yoktu.Yüzündeki tebessümün yerini yılların pişmanlığı almıştı.

-Benim hakkımda bir şey söyledi mi?

diye sordu Cemal.

Sesi titriyordu, gözlerindeki küçük umut kırıntısını görebiliyordum. Tek bir güzel söz için yalvarabilirdi şu an.

"Sordu.Hatta resmen seni anlatmam için yalvardı,ben anlatmayacağımı söyleyince yaşadığı hayal kırıklığını anlatamam,hatta yaşadığı için lanetler okudu.Cemal bunların hepsi senin suçun,onu bu hale sen getirdin.Barış ölmeyi dileyecek bir çocuk değildi.Şimdi izin verirsen odama çıkıyorum bir süre konuşmayalım."

Cemal hüngür hüngür ağlıyordu.Evet Aycan haklıydı bu olanlar Cemal yüzündendi ama bunu bilerek yapmamıştı.Ve fazlasıyla pişmandı.Ama hayat işte, bazı şeylerin telafisi olmuyor ne yazık ki.

Ben bunları düşünürken Cemal kafasını dizlerime koydu,saçlarını okşadım.Onu bu halde görmek beni paramparça ediyordu, daha doğrusu onları.

Barış'ın durumu da pek parlak sayılmazdı.Cemal ile birlikte bir süre boyunca her gün onu takip etmiştik. Ve öğrendiğimiz en önemli şey Barış' ın artık alkolik olduğuydu.Her gece terasa çıkıp içiyordu,ama ağladığını çok az görmüştük.

Cemalle aralarındaki en büyük fark buydu.Cemal ağlıyordu, Barış kendine karşı bile zırhını giyip,saçma saçma gülüyordu.Manzaraya bakarak kahkahalar attığını da hesaba katarsak Barış'ın psikolojisi hiç iyi değildi.

Düşüncelerimden sıyrılıp Cemal' e döndüm.

+Sen Aycan'ın dediklerine sıkma canını tamam mı?O Barış'ı öyle görünce vicdan yapmış,takılma.

-Hadi ama Nisa,biraz da gerçekleri konuşalım ikimiz de dediklerinde ne kadar haklı olduğunu biliyoruz.

+Hayır ben hiç de öyle düşünmüyorum.Hata ve yanlış farklı şeylerdir.

-Benimki hata falan değildi Nisa, kendimizi kandırmayalım lütfen.

+Cemalcim hadi diyelim ki çok suçlusun yine de ne değişir,geçmişi değiştirebilir misin?

-Hayır ama burda ben kendi içimde boğuluyorum,orada Barış ayrı boğuluyor.Buna dur diyebilirim Nisa.

+Cemal sen ne demek istiyorsun, nasıl olucakmış o?

-Barış'ın karşısına çıkıcam,belki bir şansımız daha vardır.

+Cemal sen delirdin mi?

O sırada Aycan aşağıya indi ve tüm olay orada koptu, Cemal'e bağırmaya başladı.

"Oo Cemal Bey bu seferki planınız ne, yoksa aynı planı tekrar mı uygulayacaksınız?Tüh bu sefer Berkan yanında olamayacak,seni sobelemiş."

Cemal sesi titreye titreye bağırmaya başladı,

BEN DEĞİŞTİM

DEĞİŞTİM BEN

O CEMAL YOK

YOK O CEMAL

DEĞİŞTİM BEN

DEĞİŞTİM

DEĞİŞTİM

Ufak çaplı bir sinir krizi geçiriyordu,koşarak kapıyı açtı ve kendini dışarıya attı peşinden ben de çıktım ama o kadar hızla gözden kaybolmuştu ki onu görmem imkansızdı.

İlk aklıma gelen şeyi yaptım ve Danla'yı aradım.

+Alo Danla, müsait misin?

-Evet evet anlat.

Arkasından gelen seslere bakılırsa bar gibi bir ortamdaydı.

+Yani eğlenceni bozmak istemem ama Cemal çok kötü bir şekilde evden ayrıldı.Kendine bir şey yapmasından çok korkuyorum.

Danla birden NE diye bağırdı. Herkes duymuş olmalıydı ki arkasındaki tüm sesler yerini sessizliğe bıraktı.

+Danla lütfen bul onu,Barış hakkında hiç istemediğimiz şeyler yaşandı,Aycan çok kötü şeyler söyledi, onu çok suçladı.Cemal'in eski Cemalliği tutarsa kendine her şeyi yapabilir yalvarırım yetiş.

-Tamam sen hiç merak etme benim elimden kaçamaz o.

Birkaç dakika sonra Danla beni aradı, telefonda çok kötü ağlıyordu

+D-Danla noldu?Niye ağlıyorsun Cemale bir şey mi oldu?

-B-Ben bilmiyorum ama bana bi ses atmış,resmen bize veda ettiği bir ses kaydı.Nerede olduğunu anladım en azından,sana konum atıcam ne yap ne et oraya barışı getir,aksi takdirde Cemal'in son gecesi.

Bende Barış'ın yeni numarası yoktu,Aycan' dan almam gerekliydi ama canını verir yine de o numarayı vermezdi.Çok sessiz bir şekilde odasına girdim,Barış'ın numarasını aldım.

"Barış, ben Nisa.Hiçbir şey sorma, Berkan' a sakın çaktırma,lütfen attığım konuma gel bir an önce,yoksa Cemal kendini öldürücek."

-NE?GECE GECE NE OLUYOR?

Ağladığımı fark edince dayanamadı.

-At konumu geliyorum.


ORTALIK KARIŞMAYA BAŞLIYOR, BENDEN UYARI!

Evettt, bir yorumunuzu ya da oyunuzu alsam hiiiç fena olmazzz

schadenfreude || cembarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin