-1-

483 14 2
                                    

"Hazal... Öğle arasına girdik kalk hadi artık..." Sonrasında bir sürü saçma sapan kelime. Evet benim. BEN.. HAZAL ELMAS...

...

10 yaşında babasını ,hayatında ki en değerli varlığını kaybetmiş olan , Annesinin babasının ölümünden dolayı onu suçladığı, içine kapanık yaşamasının bile amacı olmayan, Liseli herhangi bir kız işte. O.. O hayatına girene kadar böyleydi. Sevme fikrini.. Bi erkeği sevme fikrini babasını kaybettikten sonra kafasından elemişti. Bilemezdi onun hayatını değiştireceğini...Onun ismi, hayatını değiştiren adamın ismi DOĞU 'ydu... Doğu MERİÇ ... Onunla o gün tanıştım. İşte o gün herşey değişti...

...

Kumsal beni saçma sapan sözlerle uyandırmaya çalışıyodu. Ders türkçe olduğu için uyumuştum 2 derstir uyuyordum. Babam öldükten sonra daha çok uyumaya başlamıştım zaten.Uyuduğum zaman daha az yaşıyor gibiydim .Bu yüzden hep uyumayı seçerdim. En iyi kaçış yolum olmuştu babam öldükten sonra.Annem babamdan dolayı beni suçlamaya başladığı zaman, hocaların saçmalık sözlerini duymaya başladığım zaman uyumaya başvururdum. Artık hocalar alışmıştı. Durumumu bildikleri için beni uyandırmıyolardı.Keşke uyandırsalardı. Beni o lanet uykudan keşke uyandırsalardı. Her seferinde babamın ölüm anını görüyordum. Kabusun asıl tanımı bendim zaten. Aynen şöyle olmuştu;

" Hadi baba lütfen bu oyuncağa binelim lütfeeen" 

"Olmaz kızım o çok tehlikeli. Hem yaşın tutmuyor 10 yaşındasın olmaz hazalcım" 

" Ama baba lütfen çok istiyorum " Babamın yüzüne o kaadar istekli bakmıştım ki istemesede o çook yüksek oyuncağa beni bindirmek için görevliden yarım saat izin almak zorunda kaldı. 

"Bakın beyefendi kızınız çok küçük 10 yaşında olanların binmesi İMKANSIZ."

"Lütfen zaten yaş sınırlaması çok saçma izin verin geçelim. "

"Eğer kızınıza herhangi bir şey olursa müessemiz bundan sorumlu değil"

"Peki" demişti babam kabul etmişti.Artık geri dönüş yoktu.

Babamla koltuklara bindiğimiz de benim kemerimi sıkmaya çalışıyordu. Sımsıkı bağladı kemerimi. Kendi kemerini de taktı. Sıkmayı unuttu takmıştı ama benimle ilgilenmekten kemerini sıkmayı unutmuştu. Hareket etmeye başlamıştık. Ben inanılmaz eğleniyordum. Alet düz giderken sorun yoktu fakat ters döndüğümüzde herşey için artık çok geçti...

" Babaaaaaaaaaaaaa , Babam düşüyoooooo , aaaaaaaaaaaaaaaaaa" Çığlık atmaya başlamıştım. Bi yandan da ağlıyordum. Alet durduğunda herkes babamın etrafında toplanmıştı.Beni onun yanından uzak tutmaya çalışıyorlardı. 

"Bırakın beniii aaaaa lüüüütfeeen bırakın babamın yanına gitmek istiyorum aaaaa" Bi an bi adam polisi ve ambulansı aramak için kenara çekildiğinde babamı yerde yatarken gördüm. Babam.. Benim babam yerdeydi kafası kan içindeydi. Geceleri yanına gidip yattığımda bana sımsıkı sarılan babam. Başımı okşayıp masal anlatan babam şimdi yerde yatıyordu. Babamın yanına gidip kokusunu yeniden içime çekmek istiyordum.Ona yeniden sarılmak istiyordum.Bana o sahiplenen sesiyle masal anlatmasını.. Ama artık o yoktu. O yanımda değildi. Onu kaybetmiştim. Babamı kaybetmiştim ben artık hayatıma babasız devam etmek zorundaydım . ONSUZ..!

---

Arkaşlar ilk bölümü kısa tutiyim dedim bu benim 2. kitabım kafamda konusunu az çok belirledim. Yani iyi bişe olcağa benziyo umarım iyi olur. Gerçekten konusu çok hoş. Bayadır tasarlıyodum kafamda bi ay felan kadar işte. Son zamanlarda olanlarla da bunu yazmaya başladım. Hepinizi SEVİYORUM!! ;)))

MÜPTELA(Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin