Dear Wattpad Authors

စာေရးလို့မရရင္

စာေရးရတာ မလြယ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး စာေတြေရးေနဖို႔ဆိုတာ ပိုၿပီးေတာ့ မလြယ္ဘူး။ ဘာလို႔မလြယ္တာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အခ်ိန္နဲ႔ စိတ္ခြန္အားက အဓိကမ်ား ျဖစ္ေနမလားမသိဘူး။

စာေရးဖို႔အခ်ိန္လိုပါတယ္။ မမြန္အေတြ႕အၾကဳံအရဆိုရင္ အပိုင္း ၁ ခုအတြက္ အနည္းဆုံး ၆ နာရီကေန တစ္ပတ္၊ တစ္လအထိ ၾကာနိုင္ပါတယ္။ (ထာ၀ရပုံေပက စာပို႔သမားေလးဟာ ၀တၳဳထဲမွာ စာတစ္ပိုဒ္ပဲပါေပမယ့္ ေလ့လာခ်ိန္ တစ္ပတ္ထိ လိုခဲ့ဖူးတယ္ T.T)

ေနာက္ ဆယ္မိနစ္ေရးလိုက္၊ တျခားကိစၥသြားလုပ္လိုက္၊ ျပန္လာေရးလိုက္ လုပ္လို႔မရျပန္ဘူး။ ကိုယ္ေရးေနတဲ့ စာထဲမွာ စ်ာန္၀င္ဖို႔အတြက္လုံေလာက္တဲ့အခ်ိန္လိုတယ္။ အေႏွာင့္အယွက္ကင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္လိုတယ္။ ဒါေလးမ်ားကြာလို႔ ထင္စရာရွိေပမယ့္ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မလြယ္ကူပါဘူးေနာ္။

စာေရးခ်င္စိတ္..

အင္မတန္ထိန္းခ်ဳပ္ရခက္တဲ့ အမ်ိဳးအစားထဲမွာပါေနျပန္ေရာ။ ေရးေနရင္းနဲ႔မွ ဆက္ေရးလို႔မရေတာ့တာေတြ၊ ဆက္ေရးခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အစပိုင္းမွာ တက္တက္ႂကြႂကြေရးျဖစ္ေပမယ့္ အလယ္ပိုင္းေရာက္ရင္ သံသယ၀င္လာၿပီ။ ေကာင္းလည္းမေကာင္းဘူး။ ငါ ဘာေတြေရးေနတာလဲ။ တျခားသူေတြ မႀကိဳက္ဘူးထင္တယ္... စသျဖင့္ေပါ့။ ဒီလိုဒီလို ဒြိဟေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ရာမွာ အဆုံးထိေရာက္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ မလြယ္ပါဘူးေနာ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီအပိုင္းမွာ စာေရးလို႔မရေတာ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မမြန္ရဲ့အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ေ၀မၽွခ်င္ပါတယ္။

စာေရးလို႔မရတာနဲ႔ စာမေရးခ်င္တာ ၂ ပိုင္းခြဲၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။

စာေရးလို႔မရတာ

Negative Feeling လို႔ေခၚတယ္ စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုးေတြဟာ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ အဓိက အတားအဆီးလိုမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ‌ေဒါသျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ စိတ္ပူေနတာမ်ိဳး၊ ေၾကာက္ရြံ့မုန္းတီးတာမ်ိဳး၊ ၀မ္းနည္းအားငယ္တာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒီလို စိတ္ခံစားခ်က္ေတြရွိေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာဆိုရင္ ဖန္တီးမႈကို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္ခက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီစိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို အရင္နားလည္ဖို႔၊ ေျပလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားျဖစ္တယ္။