Two |Kookmin| ✔️

1

Yine, her sabahki gibi yorgun bir şekilde uyandım.

Okul kıyafetlerimi giymek adına dolabımdan kıyafetleri çıkarıp yatağımın üzerine bıraktım. Üstümü çıkarıp boy aynamın önüne geçtim, yine mosmordu her yerim.

Aslında, hâlâ tam alışmış olmasam da alışıyordum buna.

"Jiminie, uyandın mı? Okula geç kalacağız!"

Kendi isteğim üzerine en yakın arkadaşımla ayrı eve çıkmıştım. Ailemden çok da uzak değildim aslında.

"Giyiniyorum Tae!"

Morlukları incelemeyi bırakıp hızlıca üzerimi giyindim. Saçlarımı ve gözlüğümü düzelttiğimde hazırdım.

"Yine kahvaltı etmeden çıkıyoruz evden."

"Olsun ne olacak? Yolda alır yeriz bir şeyler."

Taehyung, bana dikkatlice baktığında ben de ona baktım.

"Bir şey mi oldu?"

"O boynundaki ne senin?"

"B-Bilmiyorum."

Vücudumda oluşan morluklardan kimseye bahsetmemiştim şimdiye kadar. Aileme bile.

"Yoksa gece evden kaçıp birileriyle mi yattın?"

"Saçmalama Taehyung, daha neler."

Taehyung bir anda siyah tişörtümü göğüsüme kadar açtığında onu sertçe ittim.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Bak yatmışsın işte, neden saklıyorsun? Yoksa Namjoon'la mı yattın hm?"

Sırt çantamı yerden alıp Taehyung'a döndüm, "Siktir git Taehyung."

Evden kapıyı çarpıp çıktım. Hızlı adımlarla otobüs durağına yürüdüm. Sinirim o kadar bozulmuştu ki, asla anlatamazdım.

Taehyung normalde asla böyle biri değildi. Neden böyle davrandığını kestirememiştim.

Sonunda otobüs geldiğinde otobüse bindim. Arkaya doğru ilerleyip koltuklardan birine oturacaktım ki Bay Jeon ve yanındaki boş koltuğu görmemle oraya oturdum.

"Günaydın Bay Jeon."

"Oh, günaydın Jimin."

"Sizi ilk defa otobüste görüyorum efendim."

"Haklısın, normalde otobüsle gelmiyorum. Dün gece anlamadığım bir şekilde arabam bozulmuş."

"Anladım efendim."

Önüme dönüp sıkıca çantamı tuttum. Jeon Jungkook, sevdiğim sayılı öğretmenlerimdendi. Geçen yıl dersime girmeye başlamış ve bu yıl da devam etmişti.

"Bugün Taehyung'u göremedim yanında. Bir şey mi oldu?"

"Biraz tartıştık sadece, önemli bir şey değil."

Elini omzuma koyup hafifçe pat patladı, "Barışırsınız siz, üzülme."

Gülümseyerek başımı eğdim. Sahiden iyi bir adamdı.

"Oo günaydın gençlik!"

Yanımıza heyecanla gelen Bay Jung ile gülümsedim. İki yıldır beden öğretmenimizdi o da.

"Hobi, sen neden otobüsle geldin ki? Senin de mi araban bozuldu?"

"Yok ya, kimseye söylemeyin ama Yoongi'nin de bu otobüsle geldiğini duydum. O yüzden binmeye başladım."