The Agreement (18+) ON HOLD

The Agreement 57

Sykes POV

Napangiti ako ng makabalik kami sa pinas karga karga ko ang tatlo dahil yun ang gusto nila, nasa leeg ko si Laron habang bawat bisig ko si Baron at Jaron.

"Baby are you okay? You can put them down malalaki na sila" medyo galit niyang sabi.

"No dad were so tired you should help us or else were end up being late again" natawa ako sa sinabi ni Baron.

"Baron pagod si daddy" kausap niya sa anak namin pero umiling ito.

"It's okay baby i can carry on gusto mo nga yata ikaw rin eh nagseselos ka lang?" Natatawang sabi ko ng napailing iling siya at ngumiti sa akin.

"Ewan ko sayo" tanging sabi niya lang.

"Okay wait here I'll call manong" tumango ako sa kanya habang nakatingin ako sa boung lugar, nasa labas na kami ng airport ng mapatitig ako sa kay amanda, sobrang ganda talaga ng magiging asawa ko, I can't still believe na ang isang babaeng pinapangarap ko ay mapupunta sa akin.

"Dad what's your plan? I remember you propose to mom but you didn't married her yet, do you want to lose her?" Galit na sabi ni Jaron kaya napangiti ako.

"I love your mom so much, wag kayong mag alala i would give the best wedding for your mom" napangiti naman sila.

"But dadi when baby girl will be out?" Takang tanong ni Laron.

"Let's wait a little bit more lalabas din si baby" ng bumalik si amanda ay ngumuso ako and she didn't disappoint me she give me the sweetest kiss as for the boys she give them too.

"Let's go nandyan na si manong" tumango ako sa kanya kahit damit ko na ang sout niya sobrang ganda parin ni amanda, she's wearing my black shirt and a cotton short, pumayag akong mag short siya dahil wala na kaming choice dahil medyo lumalaki na ang tiyan niya her bumps are showing already, mas lalong gumanda rin si amanda ngayung nagbubuntis siya, actually sa korea kami sana ikakasal kaso mas pinili naming sa pinas nalang marami kasing ritual gagawin sa korea saka matatagalan pa so we think na sa pinas nalang at saka yun din ang gusto ni amanda dahil kay daddy or let's say kinikilala niyang daddy my dad, medyo naninibago pa siya sa lahat pero dahil ito ang buhay namin wala na kaming magagawa, it's just ako nalang yata ang hindi pa matanggap na ang sarili kong ina ang gumawa ng hindi masama sa kanya, pinilit ko naman ang sarili kong patawarin siya pero siguro hindi pa ngayun. Hindi pa ngayun na mapatawad ko siya maybe sooner or later i will.

"Hop in boys"  nakangiting tawag niya sa amin kaya sumakay na kami. Pagod na pagod akong sumakay sa sasakyan ang bibigat ba naman ng mga anak ko tapos magpapakarga pa sa akin.

"are you tired?" napalingon ako kay amanda at ngumiti sa kanya.

"im fine love" ngumiti naman siya at tumingin sa tatlo nasa frontseat siya katabi ang driver kaso napapansin kong kanina pa napapatingin sa hita niya ang driver kay bago pa umalis ito ay bumababa ako at binuksan ang pintuan ng passenger seat.

"love palit tayo doon ka sa likod" ngumiti naman si amanda at hindi nagreklamo at lumipat sa likod kaya marahan ko itong sinara at pumasok na ako at tinignan si manong.

"manong gusto mo bang dukutin ko yang mata mo?" nagulat si manong sa sinabi ko.

"ay sir sykes nagkakamali po kayo tinignan ko po yun" sabay turo niya sa paa ko saka ko nakita ang isang ipis kaya napalunok ako at inapakan yun.

"pasensya na po bagong linis naman po to" hindi nalang ako nagsalita ng marinig ko ang tawa ni amanda kaya napapikit ako dahil napahiya ako doon.

"kumusta po ang south korea sir?" tanong ni manong sa akin kaya ngumiti ako sa kanya.

"okay naman" simpleng sagot ko at napatango naman siya.

"kayo po dito kumusta na?" tanong ko sa kanya at ngumiti naman si manong.

"maayos naman po sir" masayang sagot niya sa akin.

"sana po dito kayo tumira nang hindi namna po mag iisa si sir" malungkot na sabi ni manong kaya wala akong masabi.

"actually we decided to stay here manong" dahil sa sinabi ko ay napangiti si manong.

"talaga sir?" tumango ako sa kanya.

"and you are invited ikakasala na rin kasi kami ni amanda" masayang masaya si manong sa ibinalita ko kaya napangiti nalang ako at tumingin sa labas, dahil dito kami magsisimula ni amanda, dito magbabago ang buhay namin kasama ang mga anak namin at ipapangako ko sa sarili kong hinding hindi mangyayari sa anak ko ang lahat ng pinagdaanan namin nang mommy nila, hindi ako papayag na may mangyari sa mga anak ko, i will do anything to protect them, nang makarating kami sa mansion ay napangiti ako at napatingin sa boung lugar ng mansion.

"baby ano to?" takang tanong ni amanda at napatingin sa mansion sa harap namin kaya kinuha ko sa bulsa ko ang susi nito at ibinigay sa kanya kaya tinanggap niya itong naguguluhan,

"happy anniversary" nagulat siya sa sinabi ko kaya hinalikan ko siya sa labi.

"anong sinasabi mo?" takang tanong niya kaya napangiti ako.

"hindi mo ba naalala January 2 the day our silly game started, the day i managed to play with you even though i already i love you so much" napangiti siya sa sinabi ko.

"ang gago mo" napangiti nalang ako.

"so did you buy this? paano na ang bahay ni daddy?" ngumiti ako sa kanya at tumingin sa mga anak namin naglalaro sa hardin nag tatakbuhan kaya dinala ko siya sa likod ng mansion saka naman siya nagulat ng makita niya ang bahay nila noon.

"how come?" takang tanong niya pero ngumiti lang ako.

"i can do anything for you" bigla naman siyang naiyak saka ako niyakap kaya niyakap ko siya pabalik and slowly kiss her hair.

"thank you so much" napapikit nalang ako habang yakap yakap siya at ng lumayo siya ay hinalikan niya ako sa labi.

"i love you so much, so much in this world" mas lalo lang akong napangiti.

"i love you too" sagot ko sa kanya at hinalikan siya sa labi at mahigpit na niyakap and right now i am so happy, i can't ask for anything but i only wnated to have a happy family with her and with my children and future babies.

to be continued...

TheMirrorPrincess