0.5

65 4 0
                                    

Έχουν περάσει 2 εβδομάδες η Αμαλία με έχει ζαλίσει όλο φωτογραφίες και βλακιες μου δείχνει

Flashback

< βρε Αφροδίτη μου για δες αυτά τα παιδιά δεν σου δείχνουν κάτι > < Ρε Αμαλία με ζάλισε ορίστε να δω > απόλυτος τίποτα κενό σαν να βλέπεις ενα πανί να σου καλύπτει τα πάντα οχι τίποτα αλλο με πονάει η πλατη μου σαν να μην υπάρχει αυριο φοβάμαι να το πω ομως....

< αμαλια αλήθεια δεν θυμάμαι τίποτα κουραστικά ποια ποσο να αντεξω δλδ >

Alex pov

Κουραστικα με τη όλη τη διαδικασία δε ξέρω ρε πουστι μου γτ μου είναι τόσο δύσκολο να την δω αν το καλό σκεφτείς δε έγινε και τπτ ....

Είμαι εδώ και κάνα 40 λεπτό και βαράω το γαμημένό το σάκο δε μπορώ θα τα σπάσω όλα ... αυτό ήταν φτάνει αλέξ βρες μια γαματη και τέλος τέλος η Αφροδίτη ένα μικρό κοριτσάκι είναι ...

Τέλος ποβ

Αφροδίτη

< ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣΑ ΘΑ ΠΆΩ ΣΧΟΛΕΊΟ >
< ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ!!!! > είπε η Αμαλία εκνευρισμένη δε μου κάνει εντυποση στα 17 είμαι έχω μια χρονιά που ξέρεις ίσος σπουδάσω γίνω γιατρός... Η ψυχολόγος... Η σεφφφφφφ.... Η ακόμα καλημέρα καθηγήτρια αγαπάω τα παιδάκια

Το τελευταίο καιρό εμένα σε ένα σπίτι στην Αθήνα αποφάσισα να πάω στο σχολείο μερικά τετράγωνα ποιο κάτω και τίποτα δε θα μου αλαζε γνώμη.... Μπορεί μετά το ατύχημα να ξέχασα μερικά πράγματα και να έχω φρικτους πόνους κάθε βράδυ στη πλάτη αλλα οκ

< ΑΜΑΛΙΑΑΑΑ>
<ΡΙΧΤΩ>
"<ποιναω >

Ξεφυσιξε και ήρθε μπροστά μου

< πίτσα η σουβλάκια >
< ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΣΙΚΑ>

με κοίταξε με ένα βλέμμα καλύτερα να μην πω και παρήγγειλε...

< ΑΜΑΛΙΑ>
< ΝΑΙ>
< ΘΕΣ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΤΑΙΝΊΑ > της φώναξα από το δωμάτιο της

Κατέβηκε σχεδόν πουσουλοντας και έβαλε να δούμε το αφτερ 2

Πολύ κούκλος το παιδι

Πολύ
Αχχχχ

Μετά από κάνα 20 λεπτό χτύπησε το κουδούνι
< τραβά τα λευτα είναι στο βαζακι>
Μου είπε η κατσίκα και εγώ πήγα

Άνοιξα την πόρτα και ένας κούκλος εμφανίστηκε

Τον κοίταζα με κοίταζε και εμ ακουαρτ

<αλεξ > πετάχτηκε η άλλη

< Αμαλία >  εκείνος πέρασε μέσα καιι την πήρα μια αγκαλιά

Αμαλίας ποβ

< δε με θυμάται > είπε μέσα από το μυαλό μου σαν τηλεπικοινωνια (το σκότωσα)

< λυπαμαι τόσο καιρό προσπαθώ αλλά τπτ >
< ίσος έτσι να νε καλητερα>
Μου είπε και άκουσαμε ένα βηχα

< ποιο είναι το παιδι> ρώτησε ντροπαλά η οχιά

< αλεξ χάρηκα > είπε η σαύρα
< ααα.. Ααα.. Αφροδίτη > είπε και κάνανε μια χειραψία

Αφροδίτη ποβ

Flasback

Εικόνες από εμένα και αυτόν κάτο από το καυτό ντους μια ντουζιέρα ήρθαν στο μυαλό μου.... Του έκανα στοματικό.... Τον ξέρω...

Έτρεξα πανικοβλητη έξω ω έψαχνα να πάω οπουδήποτε ειμουν με παντόφλες και με της γούνινες πιτζάμες....

Πήγα να περάσω απέναντι αλλά ένα χέρι με σταμάτησε

< γτ έφυγες >
< εμ... Εγώ εγώ δε >
< γτ τραβληζεις μικρο> με ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο

Δε απάντησα όχι γτ δε μπορούσα αλλά γτ τα μάτια του δε με άφηναν

Με πλησίασε

μου λείπεις άκουσα μέσα στο κεφάλι μου. Μπα ιδέα μου θα ταν
< πάμε σπίτι Αφροδίτη >

Του εγνεψα και πήγαμε πάλι σπίτι

Εκεί ήταν αλλά 2 παιδιά...

< εμ γειά σας > είπα. Καθως ένιωθα άσχημα που έφυγα έτσι
Έκατσα στο καναπέ και τους κοίταζα

< γειά μας θυμάσαι εμάς > είπαν ταυτόχρονα και εγώ εγνεψα αρνητικά
< κανέναν δε θυμάται ούτε εμενα> είπε. Ο αλεξ..

< η Αφροδίτη θέλει να πάει στο σχολείο >
< τι!!!! > είπα. Και οι 3
Και με κοίταξαν έξαλλοι

Ο Άλεν με άρπαξε σαν τσουβάλι και με έσυρε έξω  άνοιξε μια πόρτα ενός αμαξιού και με πέταξε μέσα αφού μου έβαλε ζονη

< που με πας >

< κάπου μπας και θυμίθεις ποια είσαι >
< γτ όλοι φαγωθήκατε μπορεί να μημ θέλω να γίνω ότι ειμουν πριν > ουρλιαξα έτοιμη να βάλω τα κλάματα
Τκ γουρούνι ούτε 5 λεπτά δε το ξέρω και με κάνει να το συχαίνομαι

< ΜΕ ΣΥΧΑΙΝΕΣΕ ΕΕΕΕ>
το ακουσεεεεεεε!!! Τι σκαταααα

< ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕΕΕΕΕΕ ΕΓΏ ΣΕ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ >

είπε. Και με κοίταξε...

Γειάαααα σορρυ που δε έγραφα.... Παιδιά θέλω να αφήνετε κάνα σχόλιο ή αστεράκι ελπίζω να στε όλοι καλά και να έχετε καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά φιλουρεςςςςααςα🤪🤪🤪🤪






You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 21, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Ματωμένα φτερά Where stories live. Discover now