Aniden çalan kapı zili ile güzel uykumdan bölünmem bir oldu.Sinirli adımlarla kapıya yöneldim,söylenerek kapıyı açtığımda karşımda Yeliz duruyordu.
"Günaydın uyuyan güzel!"
Uykulu ve öfkeli bir şekilde "Bu kadar erken gelmek zorunda mıydın?!"
"Senin saatten haberin yok sanırım,ne erkeni acaba?!"
Saate baktığımda o kadar da erken olmadığını anladım.
"Elini yüzünü yıka ben kahve hazırlıyorum."
Hala uykulu bir şekilde ona baktım.
"Hadi!"
"Of tamam!"öfkeli bakışlarımı orada bırakıp elimi yüzümü yıkamaya gittim.
*
"Kahveniz."diyerek kahvemi masaya koydu.
"Ne yapıyoruz şimdi?"
"Burda birkaç oyun var sence hangisi olur?"
"Senin fikrin nedir?"
"Benim fikrim,uyuyan güzeli canlandıralım derim."
"Bence de uyuyan güzel olur."
"Tamam o zaman ben oyuncu dağılımını çıkarıyorum."
"Tamamdır."
Gözüm karşı balkona takılmıştı,balkon sapığı neredeydi?
"Deniz dinliyor musun?"
Dalgın bir şekilde "Evet."dedim.
"Bir dakika,şurdan bakıyım."saçma bir şekilde yüzümü sağ sola götürüp inceliyormuş gibi yapıyordu.
"Yeliz ne yapıyorsun,iyi misin?!"
"Yok canım ben iyiyim de sen iyi değilsin,beni dinlemiyorsun daldın gidiyorsun.Şimdi uykudan falan diyeceğim de baya da uyudun.Hasta falan mı oldun?!kötü hissediyorsan hastaneye gidebiliriz." Tedirgin bir şekilde bana bakıyordu,korkuyordu.
"Yeliz saçmalama,iyiyim ben.Bir an daldım öyle."
Birden konuşmamıza bir ses katıldı.
"Hanımlar neler oluyor,nedir bu bağırış?"
Bu ses bir an istemsizce oluşan bir sırıtışa sebep oldu,balkon sapığı.
Konuşmasının bölünmesinden rahatsız olan Yeliz "Siz de kimdiniz acaba?"
"Deniz hiç mi bahsetmedin?olmadı böyle.Ben..."
"Balkon sapığı!"deyiverdim birden.
Şaşkın şaşkın bakan Yeliz gözlerini Sinan'a yöneltti.
"Balkon sapığı mı?!"
"Yani Sinan ben,balkon sapığı falan da nerden çıktı şimdi?değil mi Deniz."Yeliz ikilemde kalmış gibi bir bana bir Sinan'a bakıyordu.
"Aynen,ben bir an boş mu bulundum ne bir şey oldu.Neyse,tanıştırayım Sinan yeni komşum.Arkadaşım Yeliz."Yeliz biraz daha sakinleşmiş gibiydi.
"Bir an öyle deyince yanlış anladım,kusura bakma.Hem Deniz sen neden öyle deyiverdin ki şimdi?"
"Olur öyle şeyler sorun değil,ben de anlamadım Deniz neden öyle dediyse artık." Sinan bana dik dik bakmaya başladı,ben de ona ne var dermiş gibi bakmaya başladım.Yani ne yapayım alışkanlık olmuş.
"Neyse ben sizi bölmeyim,iyi bağarış-..mamalar."dedi ve kitabı ile birlikte kendi köşesine çekildi.
Yeliz Sinan'a bakan gözlerini aniden bana çevirdi.
"Bana bundan söz etmemiştin."
"Konusu olmadı yani,yoksa söylerdim."
"Birden balkon sapığı falan dedin aklımı aldın,dedim ne sapığı?"gülmeye başladık.
"Ama yüzündeki tepkiyi görmen lazımdı,çok komiktin."gülmeye devam ediyorduk.
"Ama ne yapayım korktum yani."bir kahkaha attım ve Sinan bize dahil oldu.
"Kızlar ama böyle olmuyor hala mı beni konuşuyorsunuz yani?neyse size de kızamıyorum çünkü çok konuşulacak biriyimdir.Haklısınız."birden kahkaham daha da büyüdü.Sınır-4 oy
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldız'dan Balkon
Humor"Hoş geldiniz Deniz Hanım!" "Ne yani beni mi bekliyorsun?" "Aynen ne yapacaksın benimde böyle bir huyum var,bolkana çıkıp karşı komşunun balkona çıkmasını beklemek." "Büyük hastasın." "Ne demezsin...