Yıldız'dan Balkon

5

Satır arası yorum lütfen,iyi okumalaar💕

"Hey balkon sapığı,nasılsın?!" Kitabını kapatıp kenara koyduktan sonra,
"Sana bu ismi sevmediğimi söylemiştim." Dedi.
"Tamam,üzgünüm.Ee napıyorsun?"
"Gördüğün gibi kitap okuyordum,sen de bölmüş bulundun." Ona bir intikam bakışı attım.
"Bu anı yaşamış gibiyiz,hatırlıyor musun?" Bir süre düşündü ama sonra yüz ifadesinden hatırladığını anladım.
"İlk tanıştığımız zaman değil mi?"
"Evet,doğru bildiniz!biliyor musun?sana tam bir haftadır dayanıyorum.Bu yüzden seninle 1 haftadır süren komşuluğumuzun şerefine bana kahveye davet ediyorum.Bu davetimi kabul ediyor musunuz." Düşünüyormuş gibi yaparak,
"Bilemedim ki,sonuçta sadece 1 haftadır komşuyuz.Belki sen bir seri katilsin,o potansiyeli sen de görebiliyorum." Yüzüne bakarak yalandan güldüm.
"Yo ben daha çok organ mafyacılığı üzerinde çalışıyorum,o tarafa ben bakmıyorum yani.Ne saçmalıyorsun be!" Arkamı dönüp kapıya yöneldim.
"Tamam şaka yaptım,hemen alınıyorsun."
Geri dönerek,
"Ben mi hemen alınıyorum?istemeyeni zorla getiremem herhalde,sana yalvaracak değilim."
"Tamam kızma şaka yaptım dedim ya,kaç gibi geliyim?"
"Bilemedim ki şimdi,sonuçta 'sadece 1 haftadır komşuyuz' bir sapık ya da bir seri katil olabilirsin değil mi?" Yüzüne öfkeyle baktım.İçeri girip,kapıyı sertçe kapattım.
"Sinir şey!ben gitmişim davet etmişim.O gelmiş neymiş efendim seri katil olabilirmişim,daha 1 haftadır komşuymuşuz da!git be nerde içiyorsan iç kahveni." Durup yerde bana bakan boncuğa baktım.
"Boncuğum sen şey yapma,şu Sinan denen komşumuz sağ olsun beni sinirlendiriyor.Ama dediğim gibi bir şey yok yani." Kafasını okşamaya başladım.Bilmiyorum belki de çok büyütmüşümdür ama kendini beğenmiş bir şekilde konuşmasına dayanamıyorum.

*

Aniden çalan kapı sesiyle meditasyonum bölünmesi bir olmuştu.
"Tamam Deniz,sakin ol,sakin ol..."
Tekrar tekrar çalan kapı ziline karşılık,
"Tamam be geldim!" Diyebildim.Sert adımlarla yürüyordum,sanki kapıyı kıracakmış gibi kapıya vuran kişinin olduğu tarafa yöneldim.Kapıyı açmamla öfkemin artması bir olmuştu.
"Sürpriz!" Sinan bana sırıtarak,ellerindeki kahveleri gösteriyordu.
"Be işin var burda?!"
"Davetin vardı."
"Vardı,şimdi yok."
"Tamam biliyorum saçmaladım.Ama yapma lütfen."
"Evet saçmaladın,bir afralar bir tafralar...ne yani?!"
"Deniz,tamam."
"Ne tamamı ya,sen hep böyle yapmak zorunda mısın?kendini bir şey zannetmekten başka bir şey yapmıyorsun!"
"Özür dilerim!" Afallamış gibi yüzüne baktım,bilmiyorum tuhafsamıştım.
"Özür dilerim tamam mı?lütfen daha fazla uzatma." Bir süre gözlerine baktım,yine çok güzel olduklarını tekrar fark etmiş oldum.
"Özür dilemene gerek yok,ben de biraz büyütmüş olabilirim."
"Biraz mı?" Artık kaşlarım çatık bir şekilde bakıyordum.
"Tamam tamam kızma,ben dalgasına öyle dedim.Yoksa sen tabii ki abartmıyorsun."
"Peki madem,öyle olsun."
"İçeri girmeyecek miyim?bak kahveler soğuyor."
"Bilemedim ki?" Yalandan masumca bakışlar atıyordu.
"Gir bari." Sırıtarak içeri girdi.