Catch me

Olli/Alli- deel 3

-Alli- 

ik word wakker van de zon die door mijn gordijnen schijnt. ik kreun en draai me nog een keer om. Als ik niet meer in slaap kan vallen ga ik zuchtend rechtop in mijn bed zitten. ik kijk op de klok. 7 uur. iedereen zal vast al wakker zijn. ik pak mijn badjas en doe hem over mijn pyjama aan. ik trek mijn pantoffels aan en loop de grote brede trap af. Ik zie oscar zitten met een tijdschrift in zijn hand. "Hey, waar zijn papa en mama?" vraag ik. "Interview. Het komt in de bladen. Ik zou je maar gaan omkleden, je wilt niet in je pyjama op de voorkant staan," zegt hij met een klein lachje. "Interview?" vraag ik geschrokken.  "Jullie diner van gisteravond, denk je nou echt dat dat zomaar vergeten word?" ik knik. "Oh god bedankt Oscar!" zeg ik opgelucht als ik de trap weer op ga. ik sta stil. "Je noemt me je," merk ik op en lach. zijn ogen worden even groot. "Niet doorvertellen hoor," zegt hij. ik glimlach breed. "Een geheim voor een geheim," zeg ik als ik de trap weer op ga.

-Oliver- 

mijn wekker gaat om 7 uur. oh gadver, moet ik weer naar school. ik ga rechtop zitten en wrijf in mijn ogen. ik kan ze maar met moeite openhouden. gister had ik amper geslapen door mijn moeders actie. ik staar in de spiegel en zie dat mijn ogen rood zijn en ik heb enorme wallen. denk maar niet dat ik naar school ga. ik besluit gewoon thuis te blijven. ik bedoel zal iemand het merken? ik loop naar de deur van mijn ouders en doe hem voorzichtig open. Mijn vader is dus toch thuiskomen. beide  van mijn ouders liggen zover mogelijk van elkaar af. hoe kan het dat ze ooit nog zo close en verliefd waren en nu dit? ik bijt op mijn lip om niet te huilen en ga terug mijn bed in. ik wou dat ik gewoon ergens anders heen kon, dat ik hier niet woonde. 

-Alli-

 "Oké, dat was het dank je wel, Alia,"zegt de fotograaf. ik zucht en kan mijn gezicht weer ontspannen. de fotograaf en de journalist besteed geen aandacht meer aan me maar gaan met elkaar in gesprek. ik sta ongemakkelijk naar ze te staren. waar wacht ik eigenlijk op? tot ze zeggen dat ik mag gaan? dit is mijn huis. ik draai me om en loop weg. "Wat ga je doen?" vraagt de fotograaf alsof hij ineens wakker wordt. "Meer lol hebben dan hier," zeg ik bot en loop de kamer uit. ik loop mijn kamer binnen en doe de deur op slot. ik doe mijn computer aan. oh god als ik hier maar weg kon. maar wat zou iedereen dan flippen, DE PRINSES IS WEGGELOPEN. wat maakt het ook eigenlijk uit? waarom kan ik niet gewoon weglopen? ik log in hopend op 1 iemand om mee te praten.

Alli: Oh god, gelukkig je bent online

Olli: Jij ook al niet naar school?

Alli: nope

Olli: ik had gewoon echt geen zin. echt ik word gek hier thuis

Alli: welkom bij de club, waarom jij?

Olli: mijn ouders

Alli: vertel

Olli: ze gaan waarschijnlijk scheiden

Alli: wat? oh god wat erg, ik kan me niet voorstellen dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan

Olli: ik vroeger ook niet

Alli: Ik wou dat ik je kon helpen

Olli: misschien wel, moet je iets belangrijks doen vandaag?

Alli: uh, nee, hoezo?

Olli: kunnen we elkaar ergens zien, iets leuks gaan doen?

Alli: echt waar? wat doen dan?

Olli: Geen idee, gewoon ergens heen, ik weet dat er kermis is hier.

Alli: Ik ben nog nooit naar een kermis geweest

Olli: dan moeten we zeker gaan. zal ik je ergens op komen halen?

Alli: nee, ik zie je wel bij de bibliotheek.

Olli: hoelaat?

Alli: ik zie je over een uur

Olli: oke, zie je dan