[Zawgyi]
""" ကံၾကမၼာက က်ီစားတတ္တယ္... """
ဒီတစ္ခါမ်က္လုံးဖြင့္လာေတာ့လည္း ေဆး႐ုံမ်က္ႏွာက်က္ႀကီးပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ရိေပၚ့အခန္းေတာ့မဟုတ္ဘူး။
ရိေပၚ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္maskနဲ ့။
လက္မွာလဲ ေဆးသြင္းအပ္ေတြ။
ေဘးဘီကို မ်က္လုံးေဝ့ၾကည့္ေတာ့ CPRစက္ေတြေရာ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္အိုးေတြေရာ။
ဒီအေျခအေနအရဆို သူအထူးၾကပ္မတ္ကုသခန္းထဲေရာက္ေနတာ။ ဘာလို႔ မေသသြားတာလဲ....။
သူနာျပဳတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္။
"အေရးေပၚလူနာ သတိရလာၿပီ!!!! "
ဆရာဝန္ေတြ ဝိုင္းအုံလာၿပီး ရိေပါ့ကိုစစ္ေဆးၾကတယ္။ အသက္႐ွဴတာအဆင္ေျပတယ္ယူဆရမွ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ကိုဖယ္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဒီျကပ္မတ္ခန္းထဲမွာပဲေနရဦးမယ္တ့ဲ။
ဆရာဝန္ေတြထြက္သြားၿပီးေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းဦးေလးက ဝင္လာတယ္။
"ဦးေလးျဖင့္ ၾကားၾကားခ်င္းလန္႔သြားတာပဲငါ့တူရယ္။ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း... ဘုရားကယ္လို႔သာ။"
"ဦးေလး ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္တာတ့ဲလဲ? "
ဦးေလးမ်က္ႏွာပ်က္သြားတာကို သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးတယ္။
"ေျပာျပပါဦးေလး... ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ "
"အရင္ကျပင္းျပင္းထန္ထန္မလႈပ္႐ွားရင္ ေနလို႔ရတ့ဲအေနအထားေပမယ့္ အခုလူေလးရဲ႕ ႏွလုံးအေျခအေနက ပိုဆိုးလာတယ္တ့ဲ။ အျမန္ဆံုး ခဲြစိတ္မွစိတ္ခ်ရမွာ။ ခက္တာက... "
"အလႉ႐ွင္မ႐ွိဘူးမလား..."
ဦးေလးမ်က္ႏွာမွာလည္း ငိုေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ။
"ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္ဦးေလးရယ္...
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ... ကံပဲေပါ့။ "
ဦးေလးက ရိေပၚစိတ္ဓာတ္မက်ဖို႔၊ အျပင္မွာထပ္ၿပီး အလႉ႐ွင္႐ွာေပးမယ့္အေၾကာင္း၊ ဘယ္လိုမွ႐ွာမရရင္
အိႏၵိယထိသြားၿပီး ဝယ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အားေပး႐ွာတယ္။
[အိႏိၵယမွာကိုယ္တြင္းအဂၤါေရာင္းစားတာမ်ိဳးေတြ႐ွိတယ္။ ေငြလိုလို႔ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ၿပီးေရာင္းစားတာမ်ိဳး႐ွိသလို၊ စီးပြားျဖစ္ေရာင္းစားဖို႔ ကေလးေတြကိုသပ္သပ္ေမြးထားတာမ်ိဳးလဲ ႐ွိတယ္။]
