Heirloom
Suminghap ako ng hangin. The rain was pouring hard! Dali-dali kaming pumasok sa sasakyan. I watched how the construction men hurriedly got out of the site. Kahit malayo nakikita ko pa rin si Tres na busy sa pagmando sa mga tauhan nito.
"Are you serious about this?" Hindi makapaniwala kong tanong rito. He gave me a cold stare.
"Yes, don't argue with that." Umirap ako sa sinagot nito.
Halos isang oras na kami rito sa site niya. Natuwa naman ako habang pinagmamasadan sila sa kanilang ginagawa. Hindi lang talaga makapaniwala na malaki at malawak ang patatayuan niya ng bahay. Ilang minuto rin akong gulat sa nangyayari.
His phone rang. Nasa harap ko ang cellphone nito. I gave it to him at hindi naiwasang mabasa kung sino ang tumawag. It was screaming my brother's name.
"Azul... Malakas ang ulan dito sa Cavite. Let's move our meeting," he glanced at me and I raised my eyebrow, "That will do. See you later."
Umayos ako ng pagkakaupo. The rain was pouring harder than a while ago. Natigil ng tuluyan ang nagtatrabaho dahil sa lakas ng buhos ng ulan. Marahil na rin para maiwasan ang anumang aksidente. I saw them went inside their small cabin. Tumakbo naman si Tres sa gawi namin. Nilingon ko ito hanggang makasakay siya.
Then, Uno started driving. I crossed my arms while my eyes drifted on the road. Naging maputik ang daan dahil hindi pa naman ito sementado. May guard na pala ito. Hindi ko nakita kanina. He saluted after Uno opened the car window on his side.
"Sir..." The guard greeted. Tumagos ang tingin nito sa gawi ko. He smiled at me and I smiled back.
"Ma'am..."
"I'll be needing someone the clean the road tomorrow," Uno announced.
"Ah! Sige, Sir... May kilala ako sa kalapit na bayan." Tango lang ang sinagot nito.
He lean his back and started driving. Balak ko sanang kausapin si Tres kaso busy ito sa kanyang ginagawa. Tahimik itong may kausap sa telepono. Wala naman akong magawa dahil sa wala akong dalang cellphone. I'm also sure that Uno's phone don't have any game apps. I'll be bored if I'll borrow it.
"Do you want to eat?" Pansamantala itong bumaling sa gawi ko.
I scratched the side of my head while thinking. Hindi pa naman ako gaanong gutom.
"I don't know. Ikaw ang bahala..."
"Ako, Kuya. Gutom na ako," Tres blurted out which made me laughed. Tumawa ako lalo sa panlilisik ng mata na ipinukol ng kuya nito sa akin.
"Fine, we'll eat. Where to?" My lips protruded at his question.
"Magandang sa cafe na lang tayo kumain. How about you, Tres?"
Ngumiti sa akin si Tres.
"Kahit saan, Azure-"
"Ate... Ate Azure, Tres." Ngumuso ang huli.
My eyebrow raised unknowingly after what he said sink in.
"What? You're making me old, Uno. Azure is fine with me."
Umismid ito at hindi ako pinansin. Nag-usap ang dalawa tungkol sa bahay na pinapagawa nito. Namula kaagad ako ng maalala ang bahay na pinapagawa niya. It's big deal for me! Hindi sapat na gagawa lang siya ng bahay dahil sa ikakasal kami. We can both live inside his penthouse. Hindi na kailangan ang bahay na iyon unless we're planning to build a family. Like with babies! Ugh!
"Do you want to hire an interior designer after this, Kuya Uno?"
Uno glanced at me na tila ba'y may binabasa. Pinandilatan ko ito dahilan para bumalik ang tingin sa daan. I exhaled. Baka madisgrasya pa kami.
