MAFYANIN KIZI

MK - 62 / Seni İstiyorum

Multimedia : Bizimkiler

Bölüm Şarkısı : Yüzyüzeyken Konuşuruz - Bodrum

_______________🍁🍁🍁________________

"Oo.. Savaş ? Sen misin ya?"

Adam içkisinden bir yudum aldı ve iğrenç bir sırıtış eşliğinde devam etti.

"Sen buralara uğrar mıydın? Çok özlettin kendini be.. Günlerce yolunu gözledim varya.. Hahah.. "

Savaşın gerilediğini hissediyordum. Oturduğum yerde diklendim ve Savaşa döndüm. Ben sorar gözlerle bakarken o da adama bakıyordu.

"Kaç saattir içiyorsun lan sen!?"

"Sanane lan! İstersem sabaha kadar içerim."

Arada gerginlik oluşmaya başlayınca kim olduğuna dair merakım artıyordu.

"Siktir git başka yerde iç."

Adam kahkaha attı.
"Dayak yemişsin doğru mu?" dedi büyük bir alayla.

"Alp.. Siktir git!"

Savaşın öfkesini yine kontrol edemeyip de saldırdığını düşünemiyordum. Yarasını umursamazdı. Duruma el atmak gerekiyordu sanırım.

"Savaş kalk biz odaya çıkalım.." dedim yumuşak bir tonla.

Bunun üzerine adam biraz eğilip beni izledi bir süre. Sonra tekrar güldü.

"Hatunları baba evine getirmeye mi başladın lan ?"

Hatun? Eve getirmek?

Sinirle ayağa kalkıp elindeki içkiyi çektim ve yüzüne boşalttım.

"Doğru konuş belanı benden bulma!"

Aniden ıslanınca şok oldu ve birkaç saniye öylece durdu.
Sonra öfkeyle ayağa kalkıp karşıma dikildi. O an nasıl oldukunu anlamadan Savaş fırladı ve aramıza girdi.
Tahmin ettiğim gibi... Yarasını umursadığı falan yoktu.

Beni belimden tutup gözlerini de adının Alp olduğunu öğrendiğim adama dikti.

"Dua et güzel günümdeyim."

Adam az önceki haline göre ayılmıştı. Islaklık onu kendine getirmiş gibiydi.
Ellerini iki yana açıp "Ne dedik olum? Affferin diyecektim lan... Eski günlerdeki gibi.." diyecekken Savaş sinirle onu itti.

"Düzgün konuş! Belanı sikerim!"

Savaşın adamı iten eli yaralı olandı. Telaşla kolunu yakalayıp oynatmasını engelledim çünkü farkında bile değildi.
"Savaş dur! Tamam uzatma gidelim hadi..."

Bu adam Savaşın halasının oğluydu anlaşılan.. Söz etmişlerdi.

"Sen niye sinirleniyorsun onu bir söyle? Kim bu kız kuzen?"
Sarhoş hali beni de öfkelendirmeye başlamıştı.

Aralarına girdim ve Savaşın çenesini tutup bana çevirdim.
Öfkeyle yanan gözlerini karşısındakinden almak zor oldu.

"Odaya çıkıyoruz Savaş! Hemen!" dedim sert bir tonla.

"Çıkın tabi... Ahahah... Korkma ben kimseye söylemem.." dedi fısıltıyla.

Sinirle dudaklarımı yaladım. Savaşı sakinleştirmen lazım Deniz. Sakin ol Deniz. Birşey yok Deniz.

Çenesini elimden kurtarıp yine admaa saldırmak için atılmak üzereydi ki bu sefer daha sıkı tuttum.

" Lütfen Savaş. Hadi ! Adam sarhoş, ne dediğini bilmiyor!"