CHAPTER 11- A TREAT

7 3 0
                                    

SIEN'S POV

" Sien, for some reasons, you remind me of that song."


I turned to him when he said that.

" Don't act like you know me well." I said as I snapped out when I realized I was looking at him a little too long. I was curious why he would think of that, I guess.

Sino ba naman sya para sabihin ako nyan. Ako kaya ang gumawa ng kantang yon. I know myself more than anyone. Now, why would he even think I remind him from that song na bago palang nga nya ako nakilala, tsk.  Hindi na sya nagsalita pa at salamat naman. Hours passed sa mga nagsusunod sunod na discussions at malapit na lunch.

I roamed my hands in my bag to get my wallet ready, dahil kakain ako sa labas for lunch, as usual. Alam ko namang nasa bag palagi ang wallet ko pero parang nacoconscious ako ngayon e. Nung na realize kong wala dun, I tried searching for it sa bulsa ng palda ko pero wala rin. Tumatak naman sa isip ko when I bumped into someone this morning while getting off from the taxi. I think I dropped my wallet without even realizing it. Nilagay ko ba yun sa bag o nasa kamay ko? Bakit wala akong maalala? Puta.


"Sh*t." I cursed at myself when I found out I really lost it.


"What's wrong?" tanong ni jerkass.


Hindi ako sumagot at nagnap na lamang.



"Hey, did something happen?" tanong pa nya.



"Quit asking." sabi ko sa kanya at hindi nalang sya sumagot pa.















*SCHOOL BELL RINGING FOR LUNCH TIME

Puta naman o, nagugutom na talaga ako. Hindi ako nakapagbreakfast kanina. When I noticed he's about to stand up, kinuha ko agad ang kamay nya at alam kong nagulat sya don pero wala akong pake.

I let go of his hand immediately nang tumayo na ako at lumingon na rin ako sa kanya.


" Lend me some money. " I can't believe I'm doing this.


" Wh-what?" he asked while stuttering. Did he thought I was trying to mug him?


" Bingi ka ba?"


" Um sorry, how much?" tanong nya.

I heard my stomach growling really loud kaya napahawak ako dun. Buset.


" Oh, I see. " sabi nya sa akin habang nakasmile na naman.


Putanginang ngiting yan. Mahilig talagang ngumingiti to noh.


Nevermind. Mamatay nalang nga ako sa gutom.

Hindi ko na sya sinagot at aalis na sana kaso hinawakan nya ang kamay ko. Putek talaga, may gumagalaw na sa tiyan ko at hindi 'yon mga paru-paro kundi mga bitukang
naghahamon na sa akin.




"I'll treat you."









VINCENT'S POV

Nagulat ako nung sinabi nyang hihiram daw sya ng pera dahil ang random pero mas nagulat ako nung hinawakan nya ang kamay ko. Natawa naman ako nung napahawak sya sa tiyan nya at medyo may narinig pa ako pero sa isip lang ako tumatawa dahil baka papatayin ako neto.   Halatang nagugutom na nga.  Nahihiya pa e,tss . Kaya ko namang manlibre lalo na sa kanya.


"I'll treat you."  Napatingin naman sya sa akin at sa kamay naming dalawa. Na realize kong nakahawak parin ako sa kamay nya kaya humiwalay agad ako dahil baka anong iisipin nya.


Why Me?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon