there is a light that never goes out | remus lupin

goes

Arabayı kenara çekip bana döndüğünde arabanın sarı ışığı yanmıştı. Gözlerimi kısarak ona baktığımda o da ışıktan gözlerini kısmıştı. Gözlerimiz biraz daha alışınca yeşil gözlerini artık daha rahat görüyordum.

"Ben senin tanıdığın kişilerden değilim Shelia. Benim hamurmda yalandan çok gerçeklik var. Yardım için kıvranan eli havada bırakmam ben. Sadece bugün bittiğinde oraya geri mi döneceksin? Sadece bir gün mü yaşayacaksın çünkü Güzelim, hayat benden daha da gerçek ve gerçek sadece acı verir. "dediğinde ona bakmadan önce arabanın içinde gözlerimi gezdirdim.

Yutkunduğumda boğazım sızladı ama onun üstüne bir kez daha yutkundum.
" Şuan gerçek değil mi? "dediğimde bana baktı. Beklediğinin bu olmadığı gözlerinden belliydi.

" Ben şuan buradayım, sen şuan buradasın. Bu gerçek ve ben uzun zamandır ilk defa acı hissetmiyorum" dediğimde üstüme eğildi.

"Napıyorsun?" diye mırıldandığımda kapımı açtı ve geri çekildi

"Geldik."

.

bazen yola çıktığınızda yolun sonu asla gelmeyecek gibi olur merak etmeyin şafak sökülür, kişi ölür, yol biter.