Chapter - 221

4.8K 858 24
                                    

[Zawgyi]

<ငါတို႔ ပိုနိမ့္တဲ့ေနရာကေနစၾကတာေပါ့>

မ်ိဳးရိုးဗီအဆီအနွစ္ကိုေသာက္ၿပီးရင္ နဥ္ရႈရဲ႕ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေတြက ေလ်ာ့က်သြားေလ့ရွိတာေၾကာင့္ အန္ကယ့္ကိုယ္ကအနံ႔က နဥ္ရႈကို ထပ္မံမဆဲြေဆာင္နိုင္ေတာ့ေပ။

ဒီမ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္က တကယ့္ကို ရတနာတစ္ခုလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုကစၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ စားစရာအရင္းအျမစ္က ဒီစပ္လြန္းတဲ့မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္လို႔ဆိုလိုတာလား?

ၿပီးေတာ့ ဒါက ရဖို႔ခက္ခဲပံုေပၚသည္။ အန္ကယ့္ဆီမွာ အမ်ားႀကီးမရွိေလာက္။

နဥ္ရႈ ေလတက္လိုက္ရင္း ၾကမ္းေပၚထိုင္ခ်ကာ နံရံကိုမွီၿပီး ခဏေလာက္အိပ္လိုက္သည္။ မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ကိုေသာက္ၿပီးတိုင္း သူမ အိပ္ခ်င္လာတတ္သည္။

"ေဒစီ...မင္းအခု ဘယ္လိုခံစားရလဲ?"

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က ေမးလာသည္။ နဥ္ရႈက မ်က္ခံြေတြကိုပင့္လိုက္ကာ သူမအခုအိပ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လက္ဟန္အမူအရာလုပ္လိုက္သည္။

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က သူ႔မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ရာကိုေရးမွတ္လိုက္ၿပီး နဥ္ရႈကို ေျပာလာျပန္၏။

"ခဲြစိတ္စားပဲြေပၚမွာ သြားအိပ္ေလ။ မင္း ေတြ႕ကရာေနရာမွာ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ကတတ္ဆန္းအိပ္နိုင္ရတာလဲ? မင္းမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အမူအက်င့္ေတြ လံုးဝမရွိဘူးပဲ။"

နဥ္ရႈ : ...

အာ...အန္ကယ္ေရ...ခဲြစိတ္စားပဲြေပၚမွာမအိပ္တာက ထူးဆန္းတဲ့ေ႐ြးခ်ယ္မႈလားဟင္? ထပ္ၿပီးေျပာရရင္ အခု သူမက zombieတစ္ေကာင္ပဲေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလးဆိုတဲ့အေခၚအေဝၚက သူမနဲ႔မသက္ဆိုင္ေတာ့ဘူး။

"ခဲြစိတ္စားပဲြေပၚမွာသြားအိပ္။"

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က ခဲြစိတ္စားပဲြကိုညႊန္ျပရင္းေျပာေလ၏။

နဥ္ရႈ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ဘဲ ခဲြစိတ္စားပဲြေပၚမွာအိပ္ရန္အတြက္ တက္သြားလိုက္သည္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က သူမလည္ပင္းထဲကို ေဆးထိုးအပ္တစ္ေခ်ာင္းထိုးစိုက္လာသည္။

Searching in the Apocalypse for the Last Boss[Myanmar Translation] (Realm~4)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt