MY TWO BESTFRIEND'S

CHAPTER TWO

Chapter Two

Rose Klaire's PoV

Yakap ko pa rin si Scarlet Madison or tawagin sa pangalan na mad,yes mad yung tawag namin sa kanya ni kate adeline kung tawagin maman namin ay ade or kate,sa akin rose or klaire.

Ilang minuto pa bago kumalas ng yakap sa akin si mad,inayos niya yung mukha niyang epic HAHAHAH,ohh stop mo na tayo sa pagtawa nawawala pala si ade, ano nalang yung sasabihin namin sa mom niya.

May dumaan saming harapan na dalawang lalaki,wait familia--- ayyy sila lang pala yung mga lalaki na nasa likuran namin diba tatlo sila asan yung isa?

Naalala ko na namn yong nangyari kanina sakin sa labas ng hall.

Gusto niyong malaman?bleeee bahala kayo.hahaha.

Nakatingin silang pareho kay mad,tinignan ko rin si mad nakatingin siya sa malayo at parang wala sa sarili.Tsk siya kasi yung overprotective samin magkakaibigan kaya sinisisi na niya yung sarili niya ngayon.

Tumingin ako ulit sa mga lalaking dumaan samin,naka upo na sila sa isa pang bench sa hindi kalayuan samin.Binaling ko nalang ulit kay mad yung paningin ko at kinalabit na siya.

"Mad,tara na." sabi ko sa kanya,pero parang walang narinig.Tinawag ko ulit siya,tumingin lang siya sa akin at nag baba ng tingin.

May sinabi pa siya pero hindi ko marinig dahil sa mahina niyang boses.

"Paano natin makukuha si ade sa kanila,kung kahit self-defense hindi natin alam?" tanong niya at tumingin sa akin.

Oo nga no,wala kaming alam sa self defense na yan.Ang alam lang namin kumain,magbasa ng wattpad books at ano ano pa,hindi kami yung tipong mahilig sa material na bagay,ok na saamin yung pagkain,pag babasa at syempre dapat mag kakasama kaming tatlo solid na kami don kahit mga muntanga ang mga kaibigan ko.

Tanga pa naman yun si ade,kung may magyaya sa kanya sasama agad siya.Para siyang batang walang muwang sa mundo.Tsk hindi namin alam kung kinulang lang ba siya sa buwan.

Woyy baka sabihin niyong isip bata rin ako woyyy matured na ako mag isip.At baka mag isip rin kaya ns hindi ako nagalala.Syempre no ganito lang ako pero sa totoo lang kinakabahan na ako at nag alaalala para kay ade.

"Sabihin nalang kaya natin kay tita danice?" suggestion ko sa kanya pero umiling lang siya.

"Huwag,nahihiya ako kay tita danice.Nag promise pa naman tayo sa kanya." nakatingin niyang aniya sa akin.

"Pero hindi natin alam kung saan natin hahanapin si ade,wala pa naman siyang alam sa lahat ng nangyayari."

"Yon,rin nga ang kinakatakutan ko na baka dadating yung panahon at magalit siya sa atin.Na hindi natin sinasabi ang  nangyayari ngayon sa kanya,natatakot ako." isa isang bumagsak na naman yung mga luha niya,kaya nag baba siya ng tingin sa mga kamay niya.

Yinakap ko ulit siya,ilang Segundo pa bago niya rin ako niyakap.

Hindi na ako nagsalita at inalo nalang siya.

Kate Adeline's PoV

Nang iniwan ako nina klaire at mad sa harap ng hall,ay napag pasyahan ko nalang umuwi na sa bahay.Wala naman kaming pasok dahil nga sa lahat ng junior ay may roleplay ngayon.

Nag taxi nalang ako papunta sa condo na tinitirahan namin,bahala silang mabaliw sa kakahanap sakin.Tsk iniwan nila ako.huhuhuhu nakakatampo pa naman.

Nang makapasok sa condo ay sinigurado ko munang sarado yung pintuan yan kasi yung bilin ni mad at klaire sa akin hindi ko alam kung ano talaga ang gusto nilang ibig sabihin pero dahil masunurin ako sinusunod ko nalang yung sabi niya para narin sa ligtas kami.

Na pagpasyahan kung umakyat na sa kwarto namin.Yes namin dahil gusto nila mad at klaire na sa iisang kwarto lang kami,pero tag isa isa kami ng Kama.

Nag ayos lang ako at bumaba na papunta sa salas namin.Nasa hagdanan palang ako may na ririnig na akong ingay,ingay ng mga babae alam kung sila mad at klaire na ito.

Bumaba ako at dumiretso sa kusina namin kukuha ako ng snack nagugutom ako eh.Hindi ko sila pinansin pero ramdam kung nasa likuran ko na sila.

Nang makakuha ng pagkain ay humarap na ako sa kanila na ngayon ay nakatingin pa rin sa akin,gulat sa mukha ang makikita mo sa kanila.

Sa isang pitik ay nadadaganan na ako ni mad at klaire sa yakap.May naririnig pa akong sumisinghot seriously?

"W-woii h-hindi......h-hindi na ako maka h-hinga." totoo yun parang nauubusan na ako ng hangin,parang hindi na nila ako yinayakap may sumasakal na rin sakin.

Buti nalang humiwalay rin sila at kanya kanyang punas ng luha,well si mad lang naman talaga ang may totoong luha ito namang si klaire nag kukunwari lang na meron siyang pinupunasan pero ang totoo wala naman talaga.

"Ano,sumama ka ba sa kanila?" tanong ni klaire na may pag singhot singhot pa.

Tsk ako yung sinasabihan na isip bata pero ito siya ngayon siya yung isip bata samin,makarami na rin kasi akong nakakarinig galing sa kanya na isip bata raw ako pero ang totoo I'm matured na Kaya and pretty pa.

Taka ko siyang tinignan pati na rin si mad na naghihintay ng sagot ko,seriously anong nangyayari sa kanila?

"Anong pinagsasabi mo?" litong sabi ko sa kanya,sabay pa silang huminga ng malalim ni mad.

Naguguluhan na talaga ako sa kanila.Hindi ko na talaga maintindihan,kasi yung mga nag daang araw mas naging protective sila sa akin,oo protective talaga si mad pero si klaire oo protective rin siya pero hindi yung pareho kay mad na over na.At mas na dadagan pa yun.

"W-wala,natakot lang talaga kami hindi ka na namin makita sa u-university." singit naman ni mad.

"Iniwan niyo ko eh." nagbaba ako ng tingin,hayz hindi ko talaga mapigilan na hindi sila pansinin.

Lumapit si mad sakin at tumabi sakin sa right side ko pati na rin si klaire tumabi naman siya left side ko at sabay nila inangat yung ulo ko para makita nila yung mukha ko.

"Sorry ade,Kala ko kasi susunod ka sakin."pag hihingi ng paumanhin ni mad sa akin.

"Ako rin ade sorry,iniwan ko kayo." ani rin ni klaire.

"Ano pa bang magagawa ko,eh hindi ko kayo mapigilan mahal ko kaya kayo." ngiti ko sa kanila,ngumiti rin naman sila sa akin.

"Yiiieee,mahar din kita." klaire.

Natawa nalang kami ni mad dahil sa mga kalukuhan niya.

"Syempre mahal ko kayo pareho." sabi naman ni mad.

"Group hug." sigaw ni klaire,tumawa kami ni mad dahil ang lakas ng boses niya,pero nag group hug naman kami.

Expected kong sisigawan ako nila,pero mas yumanig pala ang pag aalala nila sa akin naawa naman ako.

Masarap ang mag karoon nv kaibigan,kesa sa jowa hahahaha.

Kaming tatlo wala kami non,yiieeee ss kami(stay single).

Kaya kung may kaibigan man kayo kagaya ng mga kaibigan ko ngayon pahalagahan niyo ang mga kaibigan niyo mahirap nang makahanap ng kaibigan na totoo promise.