MY TWO BESTFRIEND'S

CHAPTER 11

Chapter 11

Rose Klaire's POV

Andito pa rin ako sa hospital,nag papahinga.Nagising ako 1day daw sabi ng tatlong lalaki which is sila Asher,George,James.

Nakauwi na rin yung mga magulang namin,nag tanong sila kung anong nangyari ikwenento ko naman sa kanila pero hindi ko alam kung paano may malakas na humampas sa unahan ng kotse namin.Alam kasi ng mga parents namin ni mad na may gustong kumuha kay ade,humingi ng tulong si tita danice sa parents namin ni mad pari na rin samin,yung pagpunta nila mom sa ibang bansa ay hindi yung parte ng  business ekbalu.Gumagawa sila ng hakbang para hindi magaya si ade sa nangyari noon kay Tito elmer.Nag suggestion yung parents ko na mag karoon nalang kami ng BG kaso sabi ni tita danice na mahahalatang may ginagawang hakbang sila ng mga kalaban ni Tito elmer.Hindi naman raw lumalapit sa amin yung mga kalaban ni Tito elemer dati,kaya nakampanti yung parents namin.

Pag ka gising ko hinanap ng aking mga mata sila Ade at mad.Sinabi nila mom na nagising at ok na raw si Ade,nakahinga ako ng maluwag,pero sumikip naman non ng si Ade ay unstable pa raw.

Siya talaga yung napuruhan dahil siya yung nag mamaneho,naalala ko na naman yung nangyari samin.Before yung aksidente.

Flashback . . . . .

Nakita ko sa rearview mirror si mad na unting unti ng bumubuhos ang mga luha niya,naawa ako kaya mag sasalita na sana ako ng nakita ko sa gilid ng aking mga mata yung dalawang lalaking nakasakay sa motor na maglalabas ng baril.

Nagulat ako at nakaramdam ako ng takot at kaba bumaling ako sa kanan yung isang lalaking naka motor ay may kinukuha sa loob ng leather jacket niya kung ano yun ay hindi ko alam.

Napatingin ako kay mad na ang paningin ay nasa kaliwa niya kung nasaan ang isang lalaking naka motor.

"T-tawagan mo sila m-mom." utal utal niyang sabi ramdam kong kina kabahan na siya.

Nag nod naman ako at napatingin kay Ade na mahimbing na natutulog,ampupu masarap ang tulog kahit mahirap na ang sitwasyon namin,pero mas mabuti nalang to kesa makita niya yung mga taong kukuha sa kanya.

I took my phone,and call my mom,but its too late.Isang malakas na hampas ang tumama sa unahan ng kotse namin.Tumilapon ako sa harap ng passenger seat hindi na ako makagalaw before I'm totally lost my consciousness.

End of flashback . . . .

Ang sabi ng tatlong ugok sakin ay nakita raw nilang yung kotse namin na nabangga sa puno,kaya pala malakas yung impact na pag ka hampas sa unahan ng kotse namin,nabangga pala kami.

Nag tanong na rin ako kung ok na ba si mad pero hanggang ngayon ay hindi pa siya nagigising pero stable na rin siya,malakas raw yung pagkahampas ng ulo niya sa manobela kaya hindi pa siya makagising baka mag karoon raw siya ng PTA,malalaman lang raw kung magising na siya.

(A:charr ano yan post traumatic amnesia?maxwellbaby ikaw ba yan? HAHAHAH).

Si Ade naman stable na rin siya kaso napilayan yung kanang braso niya hindi ko alam kung napano siya,nagising ba siya nong nabangga yong kotse namin or ano.

Magkahiwalay kasi yong kwarto namin,private room kasi.sharekolang.

5 days na pero andito pa rin kami sa loob ng hospital,kumusta na raw yung pag aaral namin.Hayz kung Kailan malapit na yung graduation e nangyari naman to sa amin.