Bridging Memories

CHAPTER 2

Chapter 2: Dark Past

Alexa's POV

Nagising ako ng may narinig akong may nabasag na glass, tiningnan ko sa phone ko kung anong oras na and it’s 9 o’clock in the morning.

“Ano ba!” narinig kong may sumigaw

“Wag kang maingay baka marinig ka ng anak mo” its .. mom , bumalikwas akong ng bangon at biglang may narinig ulit akong may nabasag. Binuksan ko ang pintuan ng maliit lang para marinig ko lang kung ano ang pinag uusapan nila.

“Bakit nagkita naman ba kayo ng kabit mo ha” natigilan ako sa sinabi ni mom. Alam niya?

“Hon, let me explain”

“Explain akala mo ba hindi ko alam. Ilang beses kong nakikita ka kasama yung kabit mo, una parang hindi ako naniniwala at hindi ko yun inintindi dahil iniintindi ko muna yung kalagayan nga anak natin kasi alam kong nasasaktan siya sa nangyari kay Tristan kaya kahit nasasaktan ako binalewala ko yun, at akala ko magbabago ka dahil sabi mo!” walang tigil ang pagtulo ng mga luha ko nasasaktan ako para kay mommy.

“Hon, that’s not true.”

“Anong hindi totoo, David nakita ko kayo at nasasaktan ako run, pero pilit kung unawain kung bakit dahil alam kung may sakit na ako, pero please, kahit iwan mo ko wag lang si Alexa, okay lang sa akin na maghanap ka ng iba kung dun ka sasaya pero please don’t leave her . Don’t leave she needs you, kahit masakit please don’t leave this house just for her kasi alam mong may sakit ako.  Alam kong mahal mo si Sabrina kaya kahit masakit I will let you to be her father but I no longer your wife,  please be a father to her, just to this for her please” ramdam kong nahihirapan si mom huminga at magsalita.

Dun ako nakaramdan na parang binagsakat ako ng langit at lupa. Anong sakit ni mom? May sakit siya?  Nasasaktan ako para kay mom.  She is willing to take her happiness away just for my own sake. She’s willing to be in pain just for me not to feel what she feels. Kahit na nasasaktan siya pinilit niyang tanggapain si daddy sa bahay para hindi ako maulila sa ama. I hate this, I really don’t want others sacrifice their life for me, I rather die and sacrifice myself for them. Napuno ako ng galit kay dad.

Mom you don’t have to do this

Bumaba ako.

“Dad how could you do this” hindi parin tumitigil sa pag tulo ang mga luha ko.

“Anak “

“How could you do this to mom, how could you do this to me, to us!”

“Sabrina don’t shout to him”

“Mom niloko ka niya!” di ko siya maintindihan.

“He’s still your dad” tumingin ako kay dad at nakikita kong umiiyak rin siya

“Anak I’m sorry, let me talk to your mom first” tumingin ako kay mom at nag nod siya

“Mom alam kong nasasaktan ka let him leave if he want,  we can live by ourselves,It’s okay for me, I’m- I’m okay” hindi ko mapigilang umiyak. I a daddy’s girl kaya nasasaktan akong nasobra sobra, hindi ko kayang tanggapin but I really have to kase yun ang nangyari na.