Bridging Memories

CHAPTER 3

Chapter 3: It's a curse

Alexa's POV

Tinulungan ako ni Andrew mag hanap ng ibang trabaho. It’s very hard for me because I'm not use to this kind of situation, but no matter how hard it is, I’m going to do this, I’m going to fight, cu'z  have to.Naging waitress ako sa isang fast food na pinagtatrabahuan rin ni Andrew. Ilang beses narin siyang nagtanong kung ano ba talaga ang nangyayari at lung bakit ako nagtatrabaho pero di ko siya sinasagot. Ayaw ko ng malaman niya pa dahil ayaw ko rin mag-alala siya sa akin.

Nag lilinis ako ng mga mesa at linagay ang mga plato sa kitchen. Maraming pinggang nakatumpok, at di ko alam kung saan sisimulan.

“Bilisan mo na diyan, bagal bagal mo”

“ang arte kase”

Sabi ng iba kong katrabaho.

“Sorry po” sabi ko nalang at nagsimula ng mag hugas. I can do this! Sabi ko sa sarili ko.

Habang naghuhugas ako ng mga plato ay bigla nalang nadulas sa kamay ko ang plato na hinhawakan ko. Nalaglag iyon at nabasag.

“Ano bayan!”

“Parang hindi naman marunong magtrabaho yan eh”

“Sorry po, lilinisin ko lang po” nauutal na sabi ko.

“Alexa, ako na” sabi ni Andrew.

“Wag na, ako na” I insist.

“Alexa,  pagod kana. Magpahinga ka muna dun ako na ang bahala dito. Okay?” he said. I sigh.

“Thanks” he gave me a smile and I smile back, alam kong alam noya na fake lamg yun. Pumunta ako sa gilid at nagpahinga muna ng kaunti. Halos araw araw umiiyak ako sa stockroom.

“Alexa kaya moto. You can do this! Huu” sabi ko sa sarili ko at lumabas.

Nagulat ako ng makita ko si Andrew nakatingin sa akin. Nakita ko sa mga mata niya ang pag aalala kaya nginitian ko sa kanya para ipakita na I’m fine. Dinaanan ko at nagpatuloy sa pagtatrabaho.

Pagkatapos ko mag trabaho, binigyan kami isa isa ng sahod, ako yung huling binigyan. Tinanggap ko iyon at nakita ko sa iba na parang ang liit lang ng kanila kumpara sa akin. Umalis na ang katrabaho ko.

“Boss bakit parang ang dami naman ata nito”medyo nag aalinlangan pa siyang sabihin.

“Ahh kasi ano , magaling ka naman mag trabaho kaya, bagay lang yan sayo. Pag butihin mo pa ha, pwedi Karing makakuha ng pang advance sa akin, okay”

“s-salamat po” sabi ko at tumngo naman siya.

Hindi lang naman ito ang unang beses na nangyari, pero hindi ko na tinanong dahil ang importante may pangbayad ako.

Lumabas ako sa pinagtatrabahoan ko at may nakita akong dumaan na grey na kotse, araw araw pag lumabas ako lagi kong nakikita ang grey na kotse nayun. Hindi ko nayun pinansin at dumeretso sa bahay na pag tututoran ko. May kakilala kase si Andrew na naghahanap dawn a magtututor sa anak niya.