Chapter 6: Friendship is Over
Alexa's Pov
"HAahhhh" I yawn. It's a new day again. It's seven in the morning when I heard my alarm clock rings, I get up from my bed and take a shower. After that, I wear my uniform, prepared my things at lumabas sa kwarto, I cook for my breakfast and eat.
After I prepared all the things I need, lumabas na ako ng apartment.
I am wearing a crop top long sleeve and jeans today. Kahapon ay pumayag ako sa deal. Kung hindi para sa katahimikan ko, I won't accept that stupid deal. Sinunod niya naman, kahapon kase pagkatapos nun ay hindi na niya ako ginugulo.Buti nga.
Two days from now will be my mom's death anniversary. I'm planning to visit her, soon. Naglalakad ako sabay lagay ng headphone sa tenga ko. Wala akong ganang pumasok ngayon, I don't know why. Lagi kase akong may gana pumasok because I am very determining to learn something in my class because I think it is my only achievement in life, yung makapagtapos ng pag aaral at pumunta sa ibang lugar ,in my destination place.
Naglalakad ako ngayon papuntang school. Habang papasok ang sa entrance gate napatigil ako sa paglalakad ng makita ko si Mr..... I sigh. Annoying na nakatayo dun while his hands is on his pocket. He was wearing a polo shirt and pants. Nakatingin siya sa akin, pero di ko siya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad.
"Hi" sabi niya mula sa likod. Hindi ko alam kung sino yung kinakausap niya kaya di ko siya pinansin.
"Kaibigan, snobber tayo ngayon ah" sabi niya pa. Binilisan ko naman ang paglalakad ko. Mag-Iisang hakbang na sana ako ng humarang siya sa harap ko, kaya napahinto na ako.
"Hi?" sabi niya habang nag w-wave.
"Ano nanaman ba ang kailangan mo?"
"Nothing"
"Wala naman pala eh. Tabi." galit na sabi ko. Tumabi naman siya and he gave me a hand gesture saying 'this way'
"This way maam" sabi niya pa. Dinaanan ko siya at naglakad naman siya kasabay ko. Ano na naman ba nag trip nito. Huminto ako at humarap sa kaniya.
"Akala ko ba hindi mona ako guguluhin"
"Oo nga" aniya
"Then, what do you think you're doing?"
"Hindi naman ito panggugulo dahil we're now friends right?" aniya
"So?""This is just normal sa mga magkaibigan"
"What?!"
"Siguro hindi mo 'to alam dahil wala ka pang kaibigan. Am I right?"
"Seriously?!Ughghh. Bahala ka nga sa buhay mo" irritableng sabi ko at umuna sa paglalakad.So he tricked me. Sabi niya lulubayan na niya ako pag pumayag tapos ngayon guguluhin niya ako ta's sasabihin niya yun na normal lang yun sa magkaibigan. You're gonna be kidding me! I can't believe that I was tricked by a stranger. This can't be happening. Bahala siya diyan. He will never be my friend.
Pumasok ako ng room at dumeretso sa upuan ko at nakasunod naman si Mr. Annoying. Kinuha ko ang book ko at nagbasa.
"Uhhm... excuse me may umuupo ba dito" the girl in front of me said while pointing the chair beside me.
"May nakikita kaba" cold na sagot ko sa kanya. Obvious naman kasi eh tinatanong pa.
Hindi siya sumagot at umupo nalang. I really don't make friends. Ayoko magkaibigan, ayokong may kaibigan, I just want to be alone.
"Uhmm Lyca nga pala" sabi ulit ng babae na nasa tabi ko na sabay abot ng kamay niya
"I'm not interested" sagot ko naman, hindi naman talaga ako interesado sa kanya kasi diba as I told you I don't make friends.
YOU ARE READING
Bridging Memories
RomanceShe was a girl who has a syndrome that she can remember everything even if it is from the past. It is the reason why she was suffering because she has the worst experience in her past that she can never forget. It is also the reason why she was scar...