He İs Still Cute Today [NamKook]

°2°

Okul çıkışı otobüs durağına geçip yavaşça kendini gösteren yıldızlara izledi ,onu hayranlıkla izleyen bir çocuktan habersiz
Otobüsün gelişiyle binip başını cama dayadı yorgunlukla Yolu dalgınca izlerken yanına oturan bedene aldırmadan en azından bir kaç gün devam eden dedikoduların üstünü örtüğü için rahatladığını düşündü gülümsediğini farketmeden
"Ihh şey"
Yanında ellerini nereye koyacağını bilmeden gergince oturan gence döndü kaşlarını kaldırıp
"Evet?"
Bu da kimdi şimdi? Ne söyleyeceğini merak ederek ona baktı dikkatlice
"Immh şey ben.."
Terleyen avuç içlerini bacaklarına sürtüp çantasında çikolatalı sütü karşısında ona merakla bakan esmere uzatı pipeti de koyup "Bu..bu senin için"
"Ahh teşekkür ederim"
Elinden alıp yüzünü ısrarla ona göstermeyen gence baktı merakla
"Bir şey istemek için mi gelmiştin? Ödevini yapamam üzgünüm"
Yutkunup yakınlaştı Namjoon'a genç olan Geri çekilip şaşkınlıkla büyütüğü gözleriyle ona baktı
"Ben de senden hoşlanıyorum"
Şaşkınlıkla içtiği çikolatalı sütü püskürmemek için ağzını kapattı eliyle
"Ne? Sen de kimsin?"
Elleriyle kendini gösterdi genç olan heyecanla
"Jungkook ben G şubesinden"
"Jungkook?"
"Hıhım Jungkook"

Yutkunup yüzüne büyük ve güzel gözleriyle bakan gence baktı bir süre büyük bir gerginlikle
Bu da nerden çıktı,ne yapacağım ben şimdi?Neden bu kadar yakın?

"Koridorda benim ismimi söyleyince çok duygulandım.Üstelik şubemi bile biliyorsun"
Önüne dönüp hafifce başını eğdi utangaçlığının verdiği gerginlikle "Açıkçası kimsenin beni umursayabileceğini hiç düşünmezdim Ailem bile beni sevmezken..."
Elini ensesine koyup şirin bir şekilde gülümsedi esmer olana 
"Bu onların suçu değil tabiki ben bile kendimi sevmiyorum ama koridorda benim ismimi söyleyince çok mutlu oldum Bir şekilde popüler ve zeki birinin dikkatini çektiysem o kadar da umutsuz bir vaka değilimdir, değil mi?
"Ahh şey ben gerçek şu ki.."
Nasıl söyleyecekti ona okulda onu rahatsız eden insanlardan kurtulmak için ismini söylediğini? Dudaklarını dişleyip ona sevimli bir şekilde bakan gence döndü
Hayır,bunu ona söyleyemem.Yalan söylemek benim hatamdı bir şekilde sorumluluğunu almalıyım
"Jungkook, ara sınavlara az kaldı ve benim daha fazla çalışmam gerekiyor
Daha önce söylediklerimi unuttup sadece arkadaş kalsak olur mu?"
Namjoon'nun ellerini iki eliyle tutup gülümseyi "Olur!"
Gülümseyip parlak yumuşak saçlarını okşadı genç olanın "Güzel"
                .........................................

Jungkook,Namjoon inene kadar ona izleyip inmemişti, son durağa kadar hiç susmamış ve soru yağmuruna tutmuştu onu Ne zamandan beri hoşlandığından,neleri sevdiğine kadar Üstelik Namjoon inip evine doğru yürürken bile onun yanında yürümüştü
Ahh çok yorgunum
Evin kapısını anahtarıyla açarken arkasından onu izleyip el sallayan çocuğa baktı
Ahh küçük bir çocuk gibi
"Jungkook! Artık evine gitmelisin"
"Tamam gidiyorum sadece güvenlice evine geldiğinden emin olmak istedim Üzgünüm!"
"Tabi kesin öyledir Sapık gibi seni takip edip evi öğrenmek istedim diyemezsin tabi"
Omuzlarını düşürüp evine doğru yürüdü, Büyüğünün evine girdiğinden emin olduktan sonra
Ona evinin yakın olduğunu ve sorun olmayacağını söylemişti bu pek inandırıcı durmasa da
Bir saat boyunca yürüyebilirdi tabiki de sorun değildi ama ayağına vuran, tabanı yırtık ayakkabıları bu kadar uzun bir süreye dayanırsa

İç çekip evine girdi Namjoon uzun bir günün ardından gözlüklerini çıkararak yatağa uzandı Bugün fazlasıyla yorulmuştur, ders çalışmanın aksine insanla bu kadar konuştuğu için kendini fazlasıyla yorgun ve sinirli hissediyordu
Hiç bir zaman yakın hissettiği bir arkadaşı olmamıştı-Yeon dışında- belki bunun için insanlarla vakit geçirmek fazlasıyla yoruyordur onu
                .................................

Bir kaç gün boyunca Jungkook tarafından takip ediliyordu okulda
Ona hiç bir zaman aldırmayıp derslerine odaklanmaya çalışsa da bu Jungkook'un sürekli yanına gelip yakınında oturmasıyla mümkün olmuyordu tabiki , tıpkı şu an gibi....

Kendisine iki elini çenesine koyup hayranlıkla karşında oturarak bakan çocuğa döndü sinirle iç çekip
"Sınıfına ne zaman gitmeyi düşünüyorsun? Eğer hangi sınıfta olduğunu unuttuysan bulmanda yardım edebilirim"
Onu bu kadar düşündüğü için utanıp kızarmıştı yanakları genç olanın
"Hayır hayır unutmadım ama tabiki birlikte gidebiliriz istiyorsan yani"
Elini ensesine atıp gülümsedi
"-Bu çocuk da kim? Neden sürekli Namjoon'nun yanında?"
"-Neden böyle biriyle takılıyor ki?"
"-Tam bir baş belasına benziyor"

Etrafında onu izleyen sınıf arkadaşlarının fısırdaşmalarını duyduğu için fazlasıyla sinirlenmişti  karşısında gülümseyerek bakan gence
"Buna daha fazla dayanamıyorum"
Sinirle kalkıp bileğini tuttu Jungkook'un sınıftaki şaşkın bakışları arkasından bırakıp çıktı sınıftan

Jungkooku sakin bir yere götürüp omuzlarından tutarak sırtını duvara dayamasını sağladı,bir elinin başının yanına sertçe koyup yakınlaşarak Genç olanın utançla kızaran yüzünü inceleei bir süre
"Neden sürekli yanımdasın?"
Dudağını ısırıp Namjoon'a baktı
"O çok yakın.."
"Ben arkadaş olduğumuzu sanıyordum,arkadaşlar böyle yapmaz mı?"
"İnanmıyorum, bunu ciddeye mi aldı gerçekten?
"Jungkook,benim derslerime odaklanmam gerekiyor anlıyorsun beni değil mi? Yani bu kadar sık görüşemeyiz"
"Peki.. şey..ben numaranı alabilir miyim? Arkadaş olanlar birbirlerine masaj atarlarmış, sınıftakilerden öğrendim"
İç çekip elini uzatır karşısındaki şaşkınlıkla ona bakarken
"Telefonunu ver Jungkook"
Ona uzattı eski aleti Eline alıp ekranında kendi fotoğrafı olan telefona baktı şaşkınlıkla
O beni mi çekmiş ama bu fotoğraf dünden daha eski duruyor Ne tğr bir sapığa bulaştım ben?"
Numarasını yazıp geri uzatı tereddütte kalarak
"Ihhm O kadar sık arama lütfen"
Genç olanın saçlarını karıştırıp hiç bir şey söylemeden sınıfına doğru yürüdü iki elini cebine koyup Yine de tatlı suratı sapıklığını biraz olsun örtüyordu
Karıştırdığı saçlarına koydu elini Jungkook
"O yakından çok daha yakışıklı"

Fic yazmak çok zormuş :" Bu kitabı görenler.. umarım seversiniz💜
(Düzeltildi)