He İs Still Cute Today [NamKook]

°4°

Camdan dışarı bakan bir çift göz sıkıntıyla nefes verip sırada kağıtlarla yaptığı kuşları pencere kenarına koydu Ne kendisine sinirle ve uyarır tonda bakan öğretmeni ne de merakla bakan sınıf arkadaşları umrundaydı, o an sadece serbest bırakmak istiyordu kuşlarını
Kendisi de bunu yapmayı çok  isterdi, bulutların arasından geçerek uçmayı ama düşmekten korktuğu için cesaret edemiyordu hiçbir zaman Hem büyüğü onu özlemez miydi,o uzaklara uçtuğunda merak edip aramaz mıydı heryerde ,küçüğünü?
kendisi büyüğünü her zaman özleyip merak ettiği gibi
Sahi,arkadaşlar bu kadar özler miydi birbirini?
Henüz iki gün geçmişti son bakışları üstünden O gün ilk defa kalbinin sesinden korkmuş,uyulmaması için uzakta oturmuştu büyüğünden
Dersin bitmesini beklemişti arkadaşının yanına koşmak için belki bu sefer camdan büyüğünü izlerken kendini yanına çağırmak ister
Bu umutla gülümseyip kapatır gözlerini Jungkook

Zil sesini duyunca heyecanla sırasından kalkıp büyüğünün yanına gitti bütün hızıyla Belki umut ettiği gibi yanına çağırır büyüğü kendisini
"-Bu son soruyu kim yapmak ister?"
"-Jungkoo- o nereye gitti?"
"-o zil çaldığında çoktan çıkmıştı sınıftan hocam"
              ...........................................

Namjoon'nun  sınıfına bakar camdan ama ne çantası vardı sırasında, ne de kalbini hızlandıran büyüğü Belki bir umut hala okuldadır diye korktuğu için gitmediği bodruma, hatta nerde olduğunu bilmediği kütüphaneye bile bakınır umutla
Umutsuzluk ve yalnızlık kaplamıştır küçük kalbini
arkadaşı yoktu hiçbir yerde 
Bahçede gezinir iki büyük irisi
Ordaydı işte,tam karşısınaydı
Uçarak yanına gitmek istemişti bir an tıpkı kağıttan yaptığı kuşlar gibi
Kütüphaneden son hızıyla çıkıp kollarını sallamıştı, büyüğü tarafından farkedilmek için

"Joonie hyung!! Joonie hyung!! Ben burdayım!" Sesini büyüğüne duyurmak için bir yandan koşuyor bir yandan bağırıyordu ama duymadı onu Namjoon
Dikkatini küçüğüne veremeyecek kadar meşguldü ,karşısındaki alımlı ve güzel kızla gülüşürken

Yavaşça koşmayı kesti Jungkook,artık yorulmuştu ona doğru koşmaktan
Bir an unutmuştu hayalleri gibi umutlarınında hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini...

Bulduğu ilk yerde oturmuştu dizlerini kendine çekip,onlara izlerken yanaklarından süzülen yaşlarına aldırmadan Canını neden bu kadar yakmıştı büyüğünün karşısındaki kıza olan gülüşlerini, arkadaşını bu kadar kıskanmak normal miydi?  
Büyüğü hiç bu kadar güzel bakıp, gülüşlerini kendisine göstermemişti küçüğüne O gamzelerini hep saklamıştı

Yanına oturan yabancıya baktı, kızaran burnu ve iki koca buğulaşan gözleriyle
"İyi misin?"Bunu iç,iyi gelir"
Kendisine kare gülüşünü gösteren kıvrımlı,uzun saçlı gencin elindekini aldı hiçbir şey söylemeden
İçtiği gibi öksürerek ağzını kapatması bir olmuştu İlk defa bu kadar acı bir şey içiyordu
"Bu çok acı"
Kendisine yüksek sesle gülen gence döndü tekrar kaşları çatılırken
"İlk defa mı içki içiyorsun?"
"Ne?! Bana içki mi içirdin? Bunu okulla getiremezsin!"
"Ama getirdim Ne yapacaksın Jungkook-shhi?"
"Adımı nerden biliyorsun?"
"Aynı sınıftayız seni aptal Sakın beni tanımadığını söyleme!"
"Şey..üzgünüm"
"Peki sorun değil Ben Taehyung"
Kendisine uzatılan eli sıkar hiç bekletmeden
"Jungkook"
                  ..................................