Louis üç gündür uyuyor. Bir kere bile uyanmadı, gözlerini açmadı bile ve şuan tekrar hastanedeyiz. Başında bekliyorum ve dua ediyorum. Aslında bu biraz komik çünkü dua etmeyi birkaç gün önceye kadar bilmezdim bile, Tanrı'ya inandığımdan da emin değildim. Ama artık biliyorum çünkü Louis üç gündür oksijen tüpüne bağlanmadan ve seruma gerek duymadan uyuyor. Normal nefesler alıyor, kalp atışları, yapılan tahliller de normal.
Peki neden hala uyanmıyor?
Bilmiyorum. Söylemiyorlar ve artık duymak istediğimden o kadar da emin değilim. Bu işin peşini bırakmayacağım tabi ama Louis’in öylece geçiştirmesine de izin vermeyeceğim. Uyurken bir yıl öncesindeki hali gibi görünüyordu. Sağlıklı halindeki gibi, sanki uyumuyormuş da her an kalkıp gidecekmiş gibi.
Gitmesini istemiyorum.
-Harry
Not: Eğer yarın uyanırsa doğum günü için birkaç planım var. Fazla yorgun olmazsa. Her neyse.
