𝐝𝐲𝐧𝐚𝐦𝐞𝐢𝐬 | 𝐞𝐮𝐧𝐰𝐨𝐨 + 𝐭𝐳𝐮𝐲𝐮 ✓

Küçük fare

Tzuyu'u temsil eden şarkı, Sia- Bird Set Free

➽ Chou Tzuyu,Gastramp Ormanı,sabah saatleri.

Sesim duyulmasın diye ağzımın üstüne elimi koyarak nefes sesimi sıfıra düşürme çalıştım ve yaklaşan sesler ağaç kavuğuna daha da sinmemi sağladı. "Bayan Firmidd neden bu kızı yakalayıp Dynameis'e getirmemizi söyledi,hiç anlam veremiyorum. Sıradan bir insanı kovalamak sıkıcı. Vücudum hiç adrenalin salgılamıyor."

"Bayan Firmidd bu kızı yakalayamazsak yapacaklarını düşün. Görürsün o zaman adrenalini geveze."Arkamdan gelen sesle heyecanla kalbimin hızlanmasına engel kalmıyordum ve kalbimin sesi duyulacak diye ödüm kopuyordu. "Bayan Firmidd'in bir bildiği var Moonbin ancak bize söylemiyor."

"Hayatımın en sıkıcı anlarını yaşamakta birlikte neden annene Bayan Firmidd dediğini hala anlayamıyorum Eunwoo."

"Sonuçta o baş cadı,öyle değil mi?" Konuşma devam ederken uzaklaştıklarını belirten sesle yavaşça kafamı dışarı uzatarak kontrol ettim. Bu anlamsız konuşmalara anlam veremiyordum.

Bayan Firmidd,kimdi,benden ne istiyordu ve sıradan bir kızdan istediği ne olabilirdi ki,özellikle yetim bir kızdan? Temkinli bir şekilde çıplak ayağımı öne attığımda çıkan sesle nefesimi tuttum. Sonbaharda olduğumuzdan yapraklar sararıp yere düşmüştü ve her basışımda yerimi ifşa edecek kadar ses çıkarıyorlardı.

Dizime kadar uzanan kirlenmekten bazı kısımları kahverengiye dönmüş beyaz askılı pijamama baktım. Yetimhanede herkesin giymesi için verdikleri bir pijamaydı.

Beni kovaladıklarından ayakkabılarımı bile giyememiştim,terliklerim ise ayağımdan çıkmıştı. A Binasında su kalmadığı için B binasına gizlice geçmeyi denemiştim ve arkamdan gelen ürkütücü ayak seslenenini fark edinde normal olanı yaparak kaçmak için arka bahçeye girdim. Büyük bir kovalamacanın ardından ise bu hiç bilmediğim ormandaydım.

Çıplak ayaklarım kirliydi ve yara almıştı. İç çekerek dağılmış düz saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda etrafıma bakarak yürümeye başladım. Titrek nefeslerim eşliğinde hiç bilmeden belki kurtulurum umudu ile girdiğim ormanda ağaçlara tutunarak ilerledim.

Korkuyla çarpan kalbim aynı zamanda doğru dürüst düşünmemi engelliyordu. Omzumdan düşen askımı düzelterek kendimi koruma amaçlı avcuma sığacak büyüklükte olan taşı elime aldım. Sonuçta bu büyük ve hiç bilmediğim ormanda karşıma ne çıkacağı belli olmazdı öyle değil mi?

"Bayan Firmidd kıza zarar vermemizi söyledi. Eğer onu yakalarsanız korkutmak amacıyla silahlarınızı doğrultun." Seri bir şekilde kalın gövdeli bir ağacın arkasına geçtiğimde bir süre sesler kesildi.

"Umji sen benimle gel,yaralar için. İkili gruplara ayrılalım,bu koca ormanda anca bulabiliriz. Buluşma noktamız Surhig anayolu. Tetiğe dikkat edin." Beni vurmayacaklardı,bana zarar vermeyeceklerdi ve benim buradaki işim daha da kolaylaşacaktı.

"Bayan Firmidd'den korkuyorum. Kızı bulsak iyi olur." Kendi aralarında sohbet etmeleri ile daha burada durursam yakalanacağıma kanaat getirip sessizce yokuştan aşağı indim. Tepe yukarıda kaldığından artık sadece sessiz olmam yeterliydi. "Hey!"

İnce ama güzel bir ses tonu olan kız uyarırcasına bağırdığında hepsi sustu ve bende adımlarımı hızlandırdım. "Tepenin arkasından ses geliyor koşun!"

Koşulduğunu belli eden seslerle tüm gücümle bacaklarıma yüklenerek gelişi güzel koştum. Koşmaktan ciğerlerim patlayacak gibi oluyordu,beni öldürmeyeceklerini bildiğim halde ellerindeki silahlar beni korkutuyordu.