Yaklaşık kendimi bir trenin kabininde bulmamın üzerinden 10 dakika bana dik dik bakan çocuğu fark etmem ise 5 dakika olmuştu. "Küçük dilini mi yuttun fare?" Gözlerimi ondan kaçırıp geniş cama sabitlediğimde yüzüme attığı dik bakışlar beni korkutmuş ve rahatsız etmişti. "Ormanda çok cesurdun oysaki,sesinin fazla titrediğini varsayarsak." Dalga geçercesine gülümsediğinde ellerimi gerginlikle dizlerimin üstünde birleştirdim.
Ona cevap veremedim. Ormandaki cesaretimden bir gram bile yoktu,normalde de özgüvensiz biri olarak kaçırılmamla bu hissettiğim eksiklikler daha da artmıştı. Ben güçlü biri değildim,hiçbir zaman da olmamıştım. "Bayan Firmidd sende ne bulduğunu çok merak ediyorum. Neden seni bu kadar çok istiyor? Özelliğin ne?"
Üstüme eğilip yüzümde bir şey arar gibi incelemeye başladığında korkuyla kafamı geri çekmeye çalıştım. Çalıştım. "Korkuyor musun?"
Göz göze gelmemek için başımı yana çevirirken yutkunmama engel olamadım. "Onunla uğraşma Eunwoo." Beni iyileştiren kız kabinin kapısını açıp içeri girdiğinde elindeki küçük kovaya ve elindeki beze baktım. Eunwoo umursamayarak benden uzaklaştığında yerine geri oturarak uzun bacaklarını koltuğa uzattı.
"Ben Umji. Sen ise... istediğin zaman adını söylersin." Kafayı yiyecektim. Yüzüne baktıkça kafayı sıyıracak gibi oluyordum. Nasıl,nasıl yaralarım bir an değişebilirdi bu imkansızdı. Olağandışıydı. Yanıma oturduğunda korkuyla cama sırtımı dayadım o ise kibar bir şekilde bana gülümsedi. "Sana zarar vermeyeceğim. Yüzündeki kirleri sileceğim sadece. Eunwoo gibi kaba mı gözüküyorum?"
İmalı bir şekilde konuştuğunda uzanmış bir şekilde ağzındaki ot ile oynayan Eunwoo'ya baktım. "İşini yap ve git Umji." O neden bu kadar kabaydı?
Umji denilen kız yavaş bir şekilde yanıma oturdu ve güven vermek istercesine bana gülümsedi. "Bir şeye ihtiyacın varsa söyle." Bir şey demeden yüzünü süzmeye devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzüme ıslak bezi sürerken Umji daha kolay yüzümü silmek için önüme düşen saç tutamlarını kulağımın arkasına sıkıştırdı.
Gerginliğim üstümden gitmiyordu,her an yüzüme darbe indirecek gibi geliyordu. Bu düşünce ile korkuyla nefeslerim sıklaşırken yumruk olan ellerimi arkama saklamaya çalıştım. Bana vurmasını istemiyordum. Kendimi kontrol edemezken Umji elini omzuma koyarak bana baktı,irkilmeme engel olamadığımda ise hafifçe güldü.
"Sana kıyafet getireceğim,beni bekle tamam mı?"
Ayağı kalkıp kabinden çıkarken gözlerimle onu takip ettim. Kaçmayı deneyebilirdim ancak bu hiç bilmediğim trende ne yapacaktım ki? Elimden hiçbir şey gelmezdi. "Bu kadar korkak olma,sinirimi bozuyorsun." Tavana bakarak konuştuktan sonra bakışlarını yeniden bana çevirdi. "Hala mı?" Onunla aynı yerde bulunmak istemiyordum. Bakışlarımı ondan çekip cama çevirdiğimde kıkırdadığını işittim. "Bu hallerin komiğime gidiyor."
