Tzuyu,ona yaklaşan ve oldukça çılgın görünen kadını görünce geri adım attı. Ellerini arkada birleştirmiş bir şekilde önünde durarak eğilip yüzünü inceledi ve onurla gülümsedi. "Anne ve babanı iyiki karşılaştırmışım. Seni en son 11 yaşında gördüm kızım,büyümüş ve olgunlaşmışsın. Ah,şu boya bak. Beni geçmiş."
Adeta dili tutulmuştu ve hangi tepkiyi vereceğini bilmiyordu. Korkmuş muydu? Evet. Şaşkın mıydı? Evet. Savunmasız mıydı? Kesinlikle.
Doğrulup ondan uzaklaşınca anlayışla gülümsedi. "Hiçbir şeye anlam veremiyor olmalısın." Tzuyu titrek gözlerle ona bakarken Baş Cadı Firmidd gülümsemesini bozmadı. "Gitmek istiyorum." Korkakça ona baktıktan sonra geri adım attı ve sırtında bir el hissetti.
Kafasını yavaşça çevirdikten sonra üstten ona bakışlar yollan Eunwoo'ya baktı sonra tekrar Baş Cadı'ya baktı. "Burada güvendesin Tzuyu."
Tzuyu'nun gözleri doldu ve titrek gözlerle ona baktı,yavaşça yutkundu. "Senin evin burası. Doğduğundan beri buraya aitsin sen."
Tzuyu kabul etmeksizin başını iki yana sallarken Baş Cadı Firmidd kızın saçlarını okşadıktan sonra tek eli ile yanağını okşadı. "Yorulmuş olmalısın. Çocuklar seni yemekhaneye götürsün,karnının doyur."
"İstemiyorum." Firmidd onu umursamadan arkada dikilen çocuklara baktı. "Biz gidelim!" Lisa heyecanla konuştuktan sonra Chou Tzuyu ise yaşadığı yenilgi ile omuzlarını düşürdü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chou Tzuyu kendini çırılçıplakmış gibi savunmasız hissedirken hissettiği özgüvensizlik ile başını iyice eğip yemeklere odaklandı ancak hiçbirinin tadını bilmiyordu.
Yabancı olduğu yemeklere bakarken sırada bekleyen Eunwoo onun sırasındaki yemeklere uzanarak hızlıca yemekleri Tzuyu'nun tabağını doldurdu. "Aç kalıp,başıma bela olmanı istemiyorum Fare. Beslenirsen iyi edersin." Tzuyu bir şey demeden hızlıca diğer bölüme geçtiğinde önündeki tatlılara baktı.
"Daha ne kadar bekleyeceksin?!" Arka sıralardan bir çocuk Tzuyu'ya bağırdığında Eunwoo sakin ama ürkütücü bir sessizlikle ona baktı. Tzuyu kendini gerçekten bir ucube gibi hissetmeye başlamıştı. Hiç bu kadar kötü hissettiğini hatırlamıyordu.
"Eğer bir daha benim yanımdaki birine bağırırsan..." Eindeki çatalı büyük bir güç sarfetmeden ona doğru bir ok gibi fırlattı. "O çatal bu sefer kafatasını delip geçer,uyarayım dedim." Herkes kendi halindeydi,böyle durumlara alışıklardı.
Çocuk korkuyla duvara saplanan çatala baktıktan sonra Eunwoo hiçbir şey olmamış gibi Tzuyu'ya dönerek kendisinin en sevdiği tatlılardan iki tane kapıp ilerlemesi için belinden itekledi. "Sikik beyinli herif."
