A Little Braver

EPILOGUE

Xianne is just silently sitting on the passenger's seat of her mother's car while looking at the places their passing by. Her mother wanted to take her to a date so she gladly obliged.

Buong araw na silang magkasama at kung anu-ano na ang nagawa nila. They went shopping, eating, watching, and all other stuffs normal things mother-daughter would do. And she loves every bit of it. Mas lalong nagsi-sink in sa kaniya na kasama na niya ang ina at hindi na sila magkakahiwalay pa.

Halos magga-gabi na pero ayaw pang umuwi ng mam niya. May gusto oa raw itong puntahan. Nagsalubong ang mga kilay niya nang mapagtanto ang lugar na dinadaanan nila. She knows the way very well.

Because it leads to the playground.

Naguguluhan siyang hunarap sa ina. "Ano pong gagawin natin dito?"

"Baba ka na lang, nak." Tanging sagot nito sa kaniya.

Sumunod na lang siya sa mama niya nang bumaba ito at magkasabay silang naglakad patungo sa playground.

Parang may iba.

Pinalibot niya ang tingin sa kabuuan ng playground at napansin ang pinag-iba nito. Bukod sa silang dalawa lang ng mama niya ang tao roon, umayos din ito at gumanda.

Kahit na medyo madilim na ang paligid, kitang-kita niya pa rin ang iba't ibang mga bulaklak sa palibot nito. Kahit saan ka tumingin sa sulok ng lugar ay mayroong magagandang bulaklak na may matitingkad na kulay. Walang kalat sa buong paligid. Ang monkey bars, seesaw, slide, swing at yung iba pa ay parng may mga nakaapalibot doon.

Nilapitan niya ang swing at umupo roon. Sinalat niya ang hawakan nito at napansin ang maliliit na bombilya ng ilaw sa palibot niyon.

Mga fairy lights to ah. Bakit di nila to pinailawan? Gabi pa naman.

Ipinagsawalang-bahala niya na lang ang inisip. Baka bagong lagay lang.

Dumako ang atensyon niya sa inang matiim na nakatitig sa kaniya. Tahimik lang siya nitong pinagmamasdan.

She stood up and walked towards her mother who's following her by her gaze.

"Bakit, ma?" Tanong niya rito pagkalapit.

Tipid itong ngumiti sa kanya. "I just remembered, I left you here. In this very same spot."

"Di'ba sabi ko sa'yo ma, okay lang." She said with a soft voice. "Naiintindihan ko kung bakit mo ginawa yun."

"I know. But it's a painful memory." Her mother's face then instantly glowed. "And I want to replace it with a new one."

She puzzledly stared at her mother who swiftly changed her mood. That's weird.

She was about to ask her what she meant by that when a loud pop surprised her and a lot of paper confettis started falling from above!

"Happy Birthday!"

Napaigtad siya dahil sa lakas ng pagsigaw ng mga tao sa likuran niya na mabilis namang lumipat sa harapan niya.

Pano sila napunta rito?

Tito Allen, Naix, Tala, Faith, Lois, Tita Amor, Tito Rodney, and even Storm's friend are here.

Pero nasaan si Storm?

Naagaw ang atensyon niya ng cake na inilahad ng mama niya. It was a round dark chocolate cake with words 'Happy Birthday Xianne' written on it.

"Happy Birthday?" Nagtatanong ang mga matang bigkas niya sa nakasulat.

"Ngayong araw ang totoo mong birthday." Paalala sa kanya ng ina.

Realization hit her.

All this time, she never celebrated her birthday. Pano niya naman iyon ise-celebrate kung nakalimutan niya ang araw kung kailan siya ipinanganak?