Deel 11

75 4 2
                                    

Pp. Miguel
Ik stap de vliegtuig uit richting mijn privé auto met mijn chauffeur. "Je weet zelf naar waar" zei ik tegen hem. Hij knikte en starte de auto.
~Aangkomen bij de pand.
Ik groette iedereen, vandaag moeten er een paar pakketjes binnen zijn.

Pp. Nouhaila
Wij stopten voor een reuzen gebouw, dat gebouw was zo zwart. Alles was zwart je kon het gebouw bijna niet zien omdat het nacht was. Maar gelukkig waren er een paar lampjes die jou naar de ingang toe brengen. Wij stapten uit de auto en stoken alle pakketjes in twee sportzakken. Gelukkig waren we geen politie tegen gekomen onderweg. Aangekomen bij de ingang zagen we twee bodyguards. "Wie zijn jullie?" Vroeg hij een toontje hoog. "Wij komen een bestelling brengen" antwoorde Rayan. Hij knikte en kwam onze kant op. "Handen om hoog!" Riep hij. Ik deed mijn handen om hoog en Rayan het zelfde. Hij begon naar iets te zoeken, totdat hij bij mijn zak aankwam haalde hij mijn pistool eruit. "Het is niet de bedoeling he madame, als je hieruit komt krijg je die terug" zei hij. Het zelfde zei de andere bodyguard tegen Rayan. Tzz man, nu heb ik geen verdediging meer behalve mijn kickboks talent. Hopen maar dat er niks gebeurd... De bodyguards lieten ons binnen. Ik zag allerlei kaders met wat engs erop geschilderd. Samen met de bodyguards waren we onderweg naar de baas van deze pand. Onderweg hoorde ik mensen schreeuwen, wat zou er hier san de hand zijn yarabbi. Niet wetend dat je vander daar ergens vast is... "stop hier even" zei een bodyguard. Wij stopten en ik en Rayan keken hoe hij een kamer binnen ging. "Patron ze zijn pakketjes komen brengen" hoorden we de bodyguard. "Is goed nog even" antwoorde de man warschijnelijk de patron. 'BOEMM' hoorde ik. Ik sloot mijn ogen en hoorde een geschreeuw uit die kamer komen. Rayan keek me vol ongeloof aan. "H...ij v...v... ermoord menssss...en" zei ik tegen Rayan. Hij bleef bevroren voor zich uit kijken. Een man kwam uit die kamer en keek voor even mij geschokeerd aan. Hij kwam mijn richting op. "Wie ben je?" Zei hij met een spaanse accent. "N..ouhaila Mouraini" kreeg ik eruit. Toen hij dat hoorde schrok hij voor even. Ik wist niet wat er aan de gaande was maar mhm. "Waar zijn mijn pakketjes?" Vroeg hij. Ik en Rayan haalde de tassen tevoorschijn. Hij bekeek ze allemaal en begon ze allemaal 1 voor 1 te wegen en zien dat ze niet fake zijn. "Traeme el dinero (breng me dat geld)" zei hij tegen een bodyguard. De bodyguard keam terug met een tas vol met geld. "Neem aan" zei hij. Ik nam al het geld aan en stook die in de tas. "Waarom werk je in drugs als een meid?" Vroeg hij. "Wat boeit het jou?" Zei ik en rolde met mijn ogen. De bodyguard nam me stevig bij mijn arm "zo praten we niet tegen de patron" zei hij. Ik maakte me los van zijn greep "raak me niet aan hond" zei ik. "Genoeg!" Riep de patron. "Je bent hier in MIJN pand en komt schreeuwen?! Gedraag je!" Riep hij. "Ik ga toch meteen weg en ik zie je nooit meer" antwoorde ik hc. "Wij zullen zien, ik weet veel over jou" zei hij. Voor even wist ik niet wat hij zei. "Wat?" Vroeg ik. "Hahaha lieve meid toch" zei hij terwijl hij rond liep en zijn handen in zijn zakken stopte. "Ik ben iemand die je niet kent, maar je bent iemand die ik ken, ik zal je leven zuur maken" zei hij. Voor dat ik iets wou zeggen trok Rayan mij naar buiten. "Ben je gek of zo?!" Riep hij. "Souhail de patron had tegen ons gezegd dat ze gevaarlijk zijn en je schreeuwt tegen hem?!" Schreeuwde hij terwijl hij met zijn handen door zijn haren ging. Ik werd boos en nam de zak met geld richting de uitgang. Ik hoorde overal geschreeuw en gehuil. "Wat voor monsters zijn ze?!" Dacht ik bij me zelf. "Nouhailaaaa!, Nasseeeer!" Hoorde ik uit een kamer komen. Hoor ik het goed of imagineer ik me het... nee nee ik heb gewoon rust nodig ik voel me niet goed het zou alvast gewoon een imainatie zijn. Rayan liep achter mij aan op weg naar de uitgang, voor dat wij aan de uitgang kwamen zag ik een kamer die open was. Ik was benieuwd en wou een kijkje nemen. Ik deed de deur verder open en zag een kamer vol met verschrikkelijke foto's op de muren hangen. Verbrande mensen, mensen met kogels door hun hoofd, mensen met sneeden door hun lichaam, dode mensen,.... en noem maar verder. "Nouhaila! Wat doe je?! Kom snel naar buiten!" Riep Rayan. Ik ging snel uit dat kamer en ging dit reuzengebouw uit. Ik gooide al het geld in de achterbak en deed het dicht. Rayan startte de auto en zonder dat ik het door had viel ik in slaap...
"Nouhaila word wakker" hoorde ik. Ik wreef in mijn ogen en zag Rayan naast me. Ik herinnerde me weer wat er gebeurd was en stapte de auto uit. "Heee bradda je hebt al het geld!" Riep ik en gaf Rayan een high five. "Yess!" Riep hij. We gingen naar binnen bij de pand waar ik overnacht. Trots klopte ik op de deur van de patron zijn kantoortje. "Binnen!" Riep hij. Wij gingen naar binnen, en ik goot al het geld op de bureau van de patron. "Goed gedaan!" Riep hij en gaf mij en Rayan een hand. Hij gaf ons €70000 zoals beloofd en hij vroeg achter de wapens. Ohh shit vergeten... "uhm ze hebben het afgepakt en niet meer terug gegeven" zei ik. Hij knikte en zei dat wij weg mogsten. Aangekomen bij Rayan zijn kamer pakten we de zak waar de rest van het geld zat. We hebben al het geld op bed gegooid en begonnen te tellen. Wij hebben €200000 verzameld en hadden €8000 over. "Houd die bij" zei Rayan. "Wollah ma! Samen delen" zei ik. "Nee Nouhaila, door mij heb je dit allemaal moeten doen" zei hij. "Maar waar slaapt Nouhaila tijdens dat zij ruzie heeft net haar broer?" Vroeg ik. Hij keek me lachend en knuffelde me. "Morgen kun je jou schuld terug betalen, maar beloof me om nooit in deze onderwereld terug te stappen" zei ik. "Beloofd zussie" zei hij en kneep in mijn wangen. "Yallah kom slapen ik ben moe" zei ik. "Ik moet nog mijn gebeden inhalen" zei hij. "Oh shit ik ook" zei ik. Eerst ging Rayan naar de badkamer om de woudou (rituele wassing) te doen. Tijdens dat hij dat deed nam ik mijn gsm. Ik keek door mijn berichten en zag duizende berichten van Samih. Ik opende die en zag miljoene rode hartjes die de zin "i love you maakte" wat schattig toch. Maar hij stuurde dit wel om 23u nu is het 3u in de nacht. Ik stuurde terug met een helen schattige zin. Laatste keer dat hij online was, was om 1u53. Hij gaat het zeker morgen openen. Ik ging door mijn gemiste oproepen en zag 3gemiste oproepen van maissae, hopend scrolde ik naar beneden om nog een gemiste oproep van mijn broer te vinden maar... niks... ik legde mijn gsm terug omdat Rayan uit de badkamer was. Ik pakte mijn pyjama,tandenborstel, tandenpasta en mijn make up tasje om al mijn make up weg te doen. Ik deed de woudou (rituele wassing) vervolgens deed ik mijn pyjama aan daarna deed ik mijn make up weg en als laatst heb ik mijn gebeden ingehaald. Ik zag Rayan diep in slaap, ik gooide een deken over hem en ging in bed. "Ik ga je leven zuur maken" spookten de woorden van die patron door mijn hoofd. " je kent mij niet, maar ik ken jou" ging er weer door mijn hoofd. Paar minuten later viel ik in een diepe slaap...

Pp. Miguel
Wat deed ze hier? Hoe komt het dat zij bij mijn enemie werkt? Dacht ik steeds. Zij geet veel problemen door mij krijgen wacht maar alles gaan jullie zien. Darnet heb ik een vrouw doodgeschoten omdat zij een schuld niet wou betalen. Ja spijtig he dat mensen dood gaan omdat ze geen geld hebben... ik heb veel mensen vermoord en als het ook met Nouhaila moet gebeuren doe ik het ook... ik ga haar eerst psychisch laten worden en dan haar mishandelen en als laatst vermoorden. Eerst pijn laten lijden en vervolgens doden...

Wat is liefde?💔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu