Deel 13

61 5 0
                                    

Pp. Samih
Aangekomen thuis heb ik iedereen gegroet. Chaimae, youssef, mama en papa. Ik ging snel naar boven en deed de woudou vervolgens ging ik bidden. Na het gebed heb ik wat quran gereciteerd en als laatst ben ik gaan slapen.

Pp. Nouhaila
~volgende ochtend
"Trring" hoorde ik mijn wekker gaan. Ik en Rayan stonden op. Wij gingen om de beurt naar de badkamer. Ik verrichte mijn gebed en keek even in de spiegel. Ik ben echt mooi met hoofddoek one day in sha Allah. Ik kleedde me snel om in een lange strakke rok met een hemd die over mijn kont viel. Mijn haren deed ik in een staart en vervolgens liep ik naar buiten, ontbijt had ik niet dus ging ik effe snel langs een bakkerij samen met Rayan. We namen twee chocolade broodjes en we hebben ook voor twee ice coffees gevraagd. Onderweg naar school was het heel de tijd stil. Aangekomen op school zag ik iedereen behalve maissae. "Waar is maissae?" Vroeg ik. "Ik weet het echt niet" antwoorde ismael. Ayoub wist het ook niet en Rayan natuurlijk ook niet. Ik besloot om haar een bericht te sturen. "Hey, waar ben je? Is er wat?" Typte ik en drukte op verzenden. Zij antwoorde niet wat raar was omdat zij normaal gezien altijd antwoord. De bel ging en de lessen begonnen.
~ einde van het schooldag 16u
Eindelijk waren we klaar met school. Ik en Rayan waren opweg naar het pand totdat ik mijn 'broer' zag. Ik probeerde hem te negeren en hem niet aan te kijken. Hij zag er slecht iot dat zeker. Hij had wallen en zijn mooie haren waren door elkaar. Ik zag dat hij me aankeek maar hij zette niet eens een stap naar mijn richting. Ik voelde een steek door mijn hart. Waar is mijn broer die voor me zorgde? Waar is die broer die mij beschermde tegen al het kwaad? Waar? Waar?! Waar?! Ik liep samen met Rayan snel door. Aangekomen bij de pand verrichte ik mijn gebeden die ik gemist had, ik studeerde voor school en ik had opeens het idee dat ik maissae weer een berichtje moest sturen. "Maissae? Wat is er je laat me op afgeleverd... sinds wanneer?" Typte ik en drukte op verzenden. "Klop" "klop" hoorde ik. Ik deed de deur open en zag een man voor me. "Ja?" Vroeg ik. "Er is een brief voor mevrouw Nouhaila Marouini ben je dat?" Vroeg hij. "Ja dat ben ik, bedankt" zei ik en meteen ging hij weg. Ik opende de brief en begon te lezen:
Live Nouhaila, je leven wordt een hel door mij. Weet maar een ding, je ouders... hebben hier veel mee te maken. Je broer... zijn leven wordt ook een hel. Je kunt niet van me afkomen, ik weet zo veel over jou, meer dan wat je weet over je zelf, geniet maar nog van de laatste dagen of dag. De volgende dagen worden niet zo gemakkelijk. Ik wens je heel veel succes met dit spelletje.
Ik keek op het envolop, op de achterkant, op de voorkant gewoon overal maar er stond geen naam erbij. Wat bedoelt hij/zij hiermee? Wie is dit persoon? En wat wilt die van mij? Ik kreeg hoofdpijn, ik ging even liggen en opeens kreeg ik een bericht op mijn gsm. Het was maissae. Lang geleden even zien wat ze zegt.
"Het spijt me dat ik dit ga moeten zeggen, ik heb je nooit gemogen, ik haatte jou sinds altijd, ik ben zo jaloers op jou. Ik weet veel wat je niet weet, door mij wordt je toekomst ook verpest" gechokeerd keek ik op mijn scherm. Wat was dat? Is dan deze brief van haar? Ya Allah help mij. Ik hoop dat ze maar een grapje maakt. "Pinggg" weer een bericht ik ben dit beu. Ik keek om mijn scherm en zag dat het Nasser was. Ik opende het. "Ik wou sinds altijd de waarheid niet vertellen, maar het is tijd, je moet alles weten... onze ouders hebben ons achter gelaten. Ze wouden ons niet, ze haatten ons. Nu leven ze hun leven zonder stress en geen problemen. En wij? Doe wat je wilt. Veel scheel je me niet meer. En ik? Ik ga ook genieten van het leven zoals onze 'ouders' het nu doen. Het boeit me niet meer wat mensen over mij gaan denken. Ik ga doen wat ik wil. Veel geluk." Las ik met tranen in mijn ogen. Ik kon mijn ogen niet geloven. Zo veel vragen spoken door mijn hoofd. Zo veel! Hebben ze ons echt verlaten? Waarom vertelde mijn broer niks? Waarom krijg ik opeens dit allemaal binnen? Wat moet ik doen? Met al dese veagen viel ik in een diepe slaap...

Pp. Maissae
"Je moeder belt! Als je wat laat weten schiet ik deze kogel door je hoofd, zeg dat je nog steeds veel werk te doen hebt bij je vriendin en dat je blijft logeren bij haar!" Met tranen nam ik de gsm aan. "Hallo?" Zei ik zo normaal mogelijk. Met een waarschuwende blik keek deze monster me aan. "Benti (dochter) waar ben je?" Vroeg mama. "Ik ben nog steeds bij mijn vriendin, ik heb nog veel te doen ik blijf bij haar logeren" zei ik. "Is goed, zorg goed voor je zelfen gewf de groeten aan iedereen, ik hou van jou!" Zei zij. "Ik hou ook van jou doei!" Zei ik en hing op. Direct verlieten de tranen mijn ogen. "Goed zo brave meid!" Zei hij met een vieze blik. "Igghhtffooo" spuugde ik op zijn kledij. "Heee!, weet tegen wie je praat!" Riep hij tegen mij. Ik zit hier 2dagen vast, de reden weet ik nog niet. Het is hier onmogelijk om te ontsnappen, ya rabbi help me.
Het spijt me dat ik niet meer heb geupload maar ik had het super super druk. En sorry voor dit korte deeltje...
Niet gelet op spelfouten xx

Wat is liefde?💔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu