Deel 14

54 4 0
                                    

Pp. Nouhaila
Ik stond op met een barstende hoofdpijn. Ik kon echt niet naar school, ik ga maar even ziek meleden. Ik heb met ziek gemeld nu kan ik uitslapen.
~3 uur later
Ik stond op met nog een barstende hoofdpijn en ik deed woudou, vervolgens ging ik bidden. Ik wou pijnstillers innemen maar ik zag hier niks van medicijnen liggen. Ik besloot om snel naar de apotheek de gaan. Aangekomen bij de apotheek kocht ik een doosje pijnstillers. Ik betaalde het en ging meteen naar buiten. Onderweg naar het pand passeerde ik langs een lounge. En je gelooft nooit wie ik zag. Ik zag mijn "broer" rond hangen met hoeren. Ik zag Hajar met blote kledij andere mannen aanraken. "La hawla wala quwata ila billah" fluisterde ik en ging verder met lopen. Aangekomen in mijn kamer zag ik een brief op mijn nachtkastje staan. 'Voor mevrouw Mouraini' stond erop. Ik deed het open en zag een gescheurde stuk van een afbeelding. Het was ongeveer 1 centimeter. Ik keek nog ik het envolop of daar iets in was en ik zag een brief. "Puzzel maar" stond erop. Ik keek verbaasd naar het gescheurde stuk van 'een' afbeelding. Ik kon enkel een stukje hand zien van een vrouw. Die vrouw droeg wel een ring dat zag ik erop. Achter het gescheurde afbeeldingstukje stonden er een paar letters erop. 'En' stond erop. Ik stook het stukje afbeelding in mijn schuif en vervolgens dook ik in mijn warme dekens. "Pingg" hoorde ik mijn telefoon. Ik keek en zag dat ik een bericht had gekregen van  "anoniem". Ik opende het. "Ben je niet nieuwschierig naar wat dit stukje afbeelding jou laat weten?" Las ik. Waarom zou ik nieuwschierig zijn. Ik keek nog goed in het envolop dat er niks in stond en ik zag inderdaad een kleine ritszakje met een stukje zakdoek erin. Ik opende het en toen ik het zakdoek in mijn handen nam liet ik het vallen van door vol ongeloof. Er is bloed op het zakdoekje. "Van wie de fuck is deze bloed?!" Typte ik. "Kom je snel achter als je deze afbeelding helemaal af hebt" stuurde hij/zij. Ik kreeg jnoen en kraakte mijn nek van de woede. "Wat moet ik doen om het afbeelding in elkaar te zetten?"  Stuurde ik. "Wachten..." stuurde hij/zij. Ik deed mijn telefoon uit en sloeg hem op bed. Ik nam het stukje gescheurde afbeelding in mijn handen en keek ernaar. Na lang ernaar te staren viel ik in slaap.

Pp. Azizi (vader van Nouhaila en Nasser)
Ik zit hier jaren opgesloten. Ik ben psigisch geworden. Ik heb mijn kinderen nooit meer gezien na die dag.
Flashaback 17 jaar geleden.
Ik kwam uit de winkel met allemaal leuke kleedjes voor mijn lieve dochtertje "Nouhaila". Ik ging richting de auto totdat ik niks meer kon zien en horen. Iemand nam mij en stook me ik een busje. Toen ik wakker werd bevond ik mij in een kamer....
Eind flashback

Sinds die dag zit ik in dezelfde kamer. Ik wil hier weg. Ik wil dit niet meer mee leven. Wat is er met mijn kinderen? Waar zijn ze? Mijn lieve vrouw? Ik mis hun . Ik wil hier weg yarabbi. Ya Allah help me aub.

Pp. Nouhaila
Ik word wakker en kijk op mijn gsm. 20u ik heb zo lang geslapen. Ik zag Rayan de kamer binnen komen. "Ewa gaat het wat beter?" Vroeg hij. "Ja gaat wel dank je" antwoorde ik. Ik keek naast me en zag alles wat in die envolop zag naast me liggen. Ik verstopte alles snel voordat hij het zag. "Wat is dat?" Zei hij terwijl hij die brief wou pakken. Ik pakte die voordat hij die pakte. "Niks hoor is gewoon een brieg die ik van Samih had gekregen, een beetje privicy..." zei ik. "Ah sorry" zei hij. "Geeft niet" zei ik. "Morgen naar school?" Zei hij terwijl hij de kamer wat netjes maakte. "Ja man, ik wil niet veel missen" zei ik. "Is goed, heb je honger?" Vroeg hij. "Wajow zwaar zelfs" zei ik lachend. "Maccie?" Vroeg hij met wibbelende wenkbrouwen. "Jaaa!" Riep ik als een kleine kind. "Yallah wij gaan langs mac drive, die je kleren aan" zei hij. Ik knikte en ging eerst naar de wc. Oh shit ik heb mijn regels, dus ik kan niet bidden. Ik waste mijn gezicht snel en deed een hoge staart. Als laatst deed ik gewoon een trainingspak aan van nike. "Ready!" Riep ik. "Yallah kom" zei Rayan. Aangekomen bij de auto stapte ik in en Rayan aan de bestuurderskant. Ik deed muziek op. Ik begon te viben, ookal had ik ik weet niet hoeveel problemen in mijn hoofd. Aangekomen bij de mac drive deed ik het muziek wat lager. Wij bestelden wat en gingen het buiten op een pleintje opvreten. Wij gingen op een bank zitten en begonnen onze fishburgers te mishandelen in onze mond. Ik zag dat er nog een paar kindjes hier speelden. "Aww mamii ik heb pijn" riep een kindje. De mama kwam rennend naar haar kind. "Oh mijn zoontje niet huilen, niet huilen, je bent een sterke jongen" zei zij tegen haar zoontje. Zij knuffelde hem en trooste hem. "Kijk eens ik heb een snoepje voor je, zullen we die opeten?" Vroeg zij aan hem terwijl zij zijn tranen veegde. "Ja!" Riep hij. Een traan rolde over mijn wang. Ik heb nog nooit dit gevoel gehad, moederliefde heb ik nooit gevoeld. Toen ik buiten viel hielp niemand mij. Ik zorgde altijd ervoor dat ik voor me zelf kon zorgen. Ik kreeg nooit snoepjes van iemand. Altijd als ik buiten speelde zag ik allemaal kindjes op de schommel die heel gelukkig waren. De moeders die hun duwden, de kindjes die lachten. En de vaders die filmpjes maakte. Niemand duwde mij als ik op een schommel zat. Alles moest ik zelf doen. Ik veegde mijn tranen weg omdat ze voor niks gaan helpen. "Nouhaila" hoorde ik Rayan fluisteren. "Ja?" Zei ik. "Niet huilen, het breekt mijn hart" zei hij. Ik lachte naar hem en deed een gebaar van kom we gaan. Richting het pand zag ik een nachtwinkel. "Rayan stop wacht even ik kom meteen terug" zei ik. Hij stopte en ik stapte uit richting het nachtwinkeltje. Ik nam een maandverband pakketje. En ik had zin in milka, vooral als ik mijn regels heb krijg ik daar zo veel zin in. Ik nam 5repen bitches! Ik nam twee redbulls, 1doritos zak en 3zakjes m&m's. Ik betaalde alles en ging terug naar de auto.  "Ben back!" Riep ik. Rayan keek naar de zak die ik vast had en meteen pakte hij die. Shit! Daar zit maandverband in. Hij keek in de zak. "Movie night wella?" Zei hij terwijl hij naar al die lekkers keek. Opeens haalde hij maandverband uit die zak. Ik keek hem dodelijk aan en pakte die zak ruw uit zijn handen. "Ezel" zei ik. "Sorry madame is ongesteld he" zei hij terwijl hij zijn handen omhoog deed. Ik gaf hem een knipoog en gooide een reep milka naar hem. "Pshh sinda wanneer zo lief terwijl je ongesteld bent?" Vroeg hij. "Ewa neem aan en zwijg voordat je spijt krijgt" zei ik. "Dank u" zei hij. Ik knikte en at van mijn reepje milka. Aangekomen in de kamer deed ik snel mijn pyjama aan terwijl Rayan buiten wachtte. "Kom binnen!" Riep ik. Hij kwam binnen en dook in bed. "Welke film?" Vroeg hij. "Kies maar" zei ik. Hij drukte maar op wat en zo begonnen we naar die film te kijken terwijl we van die chpiszak aten.
"Ik heb slaap" zei ik gapend. "Ik ook yallah slaap" zei hij terwijl hij deken over mij deed. Ik viel in een diepe slaap....

Wat is liefde?💔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu