Wat is liefde?💔

Deel 15

Gapend word ik wakker, "ohhh shit!" Riep ik terwijl ik op mijn gsm keek. Het was 10u in de morgend en de lessen begonnen om 8u30. "Rayaaaan!" Schudde ik hem wakker. "Het is fucking 10uur" riep ik. "Wajooow snel snel!!" Riep hij. Rennend liep ik richting de badkamer. Ik had geen tijd dus ik kon ook niet douchen. Ik poetste mijn tanden, waste mijn gezicht, en kamde mijn haren. Ik ging snel naar buiten. Ik deed gewoon een lange strakke zwarte jurk aan met een jeansjasje aan. Snel deed ik mijn witte sneakers aan en ik liep snel naar de keuken. Ik pakte twee boterhammen en stopte eentje in mijn mond. "Rayaan ik heb al voor u gepakt yallah!" Riep ik. Hij kwam rennend achter me aan. Hij startte de auto en met volle snelheid reden we naar school. Aangekomen bij school renden we door de gangen. Ik klopte op de deur. "Binnen!" Riep een vieze mannelijke stem. Ik en Rayan gingen naar binnen buitenadem. "Waar waren jullie?" Vroeg hij. "In bed" zei ik. "Oh ja warschijnelijk samen in bed" zei hij zonder schaamte. "Hayyek man ik zat gewoon alleen te slapen hoor geen drama erover maken" zei ik terwijl ik mijn tas op mijn bank gooide. "Melden nu!" Zei hij. "Doe ik straks" zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. "Meteen jullie twee!" Riep hij. Ik en Rayan liepen richting de deur om te gaan melden. "Challas braddas!" Riep ik terwijl ik een middelvinger aan de leerkracht stook. Iedereen lachte en hij keek gewoon boos aan . "Wajow ziek ben je man!" Zei rayan. "Ja man ik heb hoofdpijn" zei ik sarcastisch.
Na een zware dag op school liepen ik, rayan, jaouad en ismael naar buiten. "Waar is maissae?" Vroeg ismael. "Over haar wil ik het niet hebben" zei ik gapend. "Oke dan" zei hij. "Kom naar de bibliotheek man, we moeten toch veel werk doen voor school" zei ik. "Ja man kom" zeiden ze tegelijk. We schoten in de lach omdat ze dat tegelijk zeiden. Onderweg naar de bibliotheek zagen we een groepje jongens die we langs moesten passeren. "Fucking hoer! Met 3 gasten op straat schaam u!" Riep er eentje. Rayan, ismael en jaouad keken elkaar allemaal tegelijk met een rare blik. Ik zag dat ze vuisten maakten met hun handen. "Stop stop ik handel het wel af" zei ik vol met trots. Ik pakte die jongen bij zijn kraag en zei "wat noemde je mij?" "Hahaha wil je me nu slaan of wat?" Zei hij lachend. Met mijn bitchie lach gaf ik hem een klap. "Ohja kom dan" zei ik. Ik gaf een trap in zijn geslachtsdeel en ik draaide zijn nek om zodat hij pijn kreeg en op de grond viel. Kreunend viel hij op de grond. Zijn vrienden deden allemaal een stap naar achter. Ik klapte mijn handen om ze schoon te maken van zijn vuile poten. "Eerst trainen en dan naar mij komen" zei ik en schonk hem een dikke vette middelvinger.

In de bibliotheek hebben we onze werk helemaal afgewerkt en uiteindelijk hebben we afscheid genomen.
Aangekomen bij het pand ging ik direct naar mijn kamer. Ik deed mijn gsm in de lader en ging snel mijn gezicht wassen. Ik doe de deur open en ik zie de badkamer vol met bloed. Op de spiegel, op de grond in de wasbak, op de douche.... overal gewoon. Ik schrok en nam veel papier en begon het allemaal te vegen. "Pinggg!" Hoorde ik mijn gsm. "Wat vond je van mijn surprise?" O Allah help me. Ik antwoorde het bericht niet en veegde ik alles weg. Ik zag in de wasbak een stukje afbeelding. Ik nam die en zag dat het een andere stuk is van 'een' afbeelding. Warschijnelijk de afbeelding die ik moest puzzelen. Het was een stukje haar van een vrouw. Verder weet ik niks meer. O my god! Samih ben ik helemaal vergeten te sturen. Ik nam mijn gsm en drukte op "mijn king 👑".
Gesprek: n) nouhaila     S) samih
N) hey lieverd! Sorry dat ik niks had laten weten over me zelf.
S) hey lieffie, is niks hoor ik maak me alleen maar zorgen om u. Hoe gaat het?
N) het gaat goed Alhamduliallah alleen gisteren was ik niet naar school gegaan omdat ik een beetje ziek was.
S) oh echt? Waarom had je niks laten weten? Dan ging ik even langs komen zodat je niet alleen bleef.
N) hahahahah ik had er niet aan gedacht.
En zo bleven we maar over koetjes en kalfjes te praten.
Ik vraag me opzicht echt af wie hier binnen geraakt. Wie zou dat kunnen zijn? "Pingg!" Hoorde ik mijn gsm weer. "Kom naar *******" kreeg ik binnen van "anoniem". Denkt hij/zij nou serieus dat ik ga? "Kowed van mij! Wie ben je?! Ik kom niet!" Beantwoorde ik zijn bericht. "Nou mevrouwtje wil niet komen? Oke perfect wacht even..." ik legde mijn gsm neer maar meteen hoorde ik weer een melding "anoniem heeft een video gestuurd" ik opende het en zag een auto mijn broer aanrijden. "Ahhhhh Nasserrrr!" Schreeuwde ik door de kamer. Tranen gleden door mijn wangen heen. "Fucking zemmel! Wie ben jeee?!! Je bent echt eraan! Ik haat je! Wat heb ik gedaan dar ik dit zou verdienen?! U moeder! In sha Allah brand je in hel fucking ezel!" Stuurde ik naar "anoniem" "ik had gwvraagd dat je zou komen maar dat heb je niet gedaan, daardoor is er sit gebeurd" ik sla mijn gsm hard tegen de muur en begin te huilen. "Ya Allah help me" fluisterde ik. Ik moet meteen weg naar Nasser. In sha Allah is er niks ergs met hem. Snel gooide ik mijn vest over mij en nam ik de scooter van een vriend van Rayan. Ik reed met volle snelheid naar het ziekenhuis. Aangkomen bij de balie gong ik richting de vrouw die daar stond. "Nasser Mouraini? Astublieft?" "Hij zit nu in de operatiekamer afdeling 3 kamer 377 helemaal op het einde van de gang" zei zij. Rennend ging ik richting de lift. Snel drukte ik op "3". Op het einde van de gang bevond het operatie kamer zich. Ik klopte overdreven hard op de deur. "Doe open! Hoe gaat het met Nasser?!" Riep ik. Een verpleegster kwam naar buiten. "Wie bent u?" Vroeg ze. "Zijn zus" zei ik snikkend. "Oke zit even" zei zij. "Hoe gaat het met hem mevrouw?" Vroeg ik. Als de dokter naar buiten komt gaat hij alles uitleggen ik weet weinig lieverd" zei zij. Ik begon heviger te huilen. "Niet huilen lieverd, ik hoop dat het goed komt" zei zij. "Zwijg! Niet tegen mij praten! Hoe moet ik me kalmeren als mijn broer zonet aangereden is?!" Riep ik en begin heen en weer te lopen. "Zit even meid, het gaat niet goed met je" "zwijg!" Riep ik tegen haar. Op een bepaald moment werd ik zwak en viel huilend op de grond. Ik voelde een hand op mijn schouder en ik zag die verpleegster. "Raak me niet aan!" Schreeuwde ik. "Sorry, sorry mevrouw dat ik zo arrogant deed, ik kan me niet beheersen als ik tranen krijg" zei ik snikkend. "Het geeft niets schat, kom even op een stoel zitten, het grond is koud" zei zij. Ik stond op en ging op een stoel zitten. Ik zag de verpleegster rustig weg gaan. Wat heb ik zo juist gedaan? Ik schreeuwde op haar terwijl zij mij alleen maar probeerde te helpen. Ik ben echt een monster! Ik begon heviger te huilen. En meteen erna viel ik in slaap in de gang wachtend op de dokter die eruit zou moeten komen.
~30 minuten later

Ik werd wakker in de gang. Wat doe ik hier? Oh ja nu herinner ik me weer wat er gebeurd is. En meteen veranderde mijn gezichtsdruk in verdriet. Ik stond op en ging naar de wc ol mijn gezicht te wassen. Ik waste mijn gezicht en ik had zo'n honger dus ging even naar de cafetaria hier beneden in het ziekenhuis. Daar aangekomen bestelde ik een broodje gezond en een green tea. Ik herinnerde me weer dat ik Rayan niks had laten weten. Hij gaat zich zorgen maken als ik niks laat weten. Ik zag een marokaanse vrouw hierlangs paseren "Salam (hallo) khalti (tante) mag ik aub iemand bellen mijn gsm is namelijk kappot gegaan en ik moet iemand bellen" zei ik. "Wa3alaikoum salam bentie (hallo dochter) natuurlijk schat! Hier en bel wie je wil" zei zij. Ik nam haar telefoon vast en ik zag op de achtergrond van haar gsn dat daar een foto was van 2jongens en 1meisje, namelijk samih met zijn zus en warschijnelijk zijn broer. Omg warschijnelijk is dat zijn moeder. Ik typte het nummer van Rayan in en ik belde hem (een wonder dat ik zijn nummer ken). "Hallo?" Zei hij. "Rayan ik ben het Nouhaila, ten eerste niet stressen ik ben oké, Nasser is aangerden en ik ben nu in het ziekenhuis, ik laat het weten zodat je jou geen zorgen maakt, maar kun je aub iets doen voor mij?" Zei ik. "Oke is goed, wat moet ik doen?" Zei hij. "In ons kamer ligt mijn gsm warschijnelijk ergens op de grond, zie of het gebroken is, als het niet gebroken is kun je het dan naar me toe brengen aub?" Zei ik. "Ja wacht ik ben in de kamer ik ben ernaar opzoek..." zei hij. "Hebbes!" Zei hij na een lange stilte. "Is hij gebroken?" Vroeg ik. "Nee hoor ik kom meteen, welke ziekenhuis?" Vroeg hij. Ik gaf hem nog het adres en meteen haakte ik af. Ik gaf het gsm terug aan de moeder van samih warschijnelijk. "Shokran (dank u wel) khalti (tante)!" Zei ik. "Is niks lieverd, ma sha Allah wat prachtig ben je!" Zei zij. "Dank u wel khalti, je bent echt lief Allah ikhaliek (moge Allah jou beschermen). Zei ik. "Amien hbiba (schat) alles oké? Waarom ben je in het ziekenhuis?" Vroeg zij. Een traan verliet mijn oog en meteen knuffelde zij mij. "Mijn broer is aangereden" zei ik. "Oh schat! Alles kont goed in sha Allah, alles ligt in de handen van Allah" zei zij terwijl ze mij trooste. "Yemma (moeder) khalti (tante) zei dat je geen eten hoeft te brengen ze heeft al" hoorde ik een bekende stem zeggen. Ik draaide me om en zag inderdaad de enige echte Samih. Snel veegde ik mijn tranen en toen Samih mij zeg werden zijn ogen groter. "Is goed weldi (mijn zoon), wij komen morgen terug op bezoek bij haar en dan kan ik wel eten voor haar mee brengen" zei de moeder van Samih. Ik bleef maar staren naar Samih en hij staarde ook terug. "Benti (dochter) ken je hem van ergens?" Vroeg de moeder van Samih. Wat moet ik nu zeggen... "yemma (mama) dit is het meid waarover ik je verteld had" zei Samih met een glimlach. "Oh echt? Benti? Ben jij dat? Ik heb zo veel goede dingen over jou gehoord, vanaf vandaag ben je precies mijn dochter" zei zij. "Dank je wel khalti super lief van je, ik moet nu mijn broer gaan zien baslama tot de volgende keer in sha Allah" zei ik. Zij gaf mij de vier gebruikelijke kusjes en toen ging ze weg. Ik zag Samih mijn kant opkomen. "Nouhaila wat doe je hier? Gaat alles goed met je?" Vroeg hij bezorgd. "Mijn broer is aangereden" zei ik verdrietig. Met open mond keek hij mij aan. "En hoe ben je dat te weten gekomen?" Vroeg hij. Ik keek naar de grond en zei niks. Moet ik over alles vertellen? De foto's, het bloed, de anoniem berichtjes, maissae haar verdwijning? Ik ga het toch doen. Ik vertelde hem alles van A tot Z. "Fucking dieren, wollah als die persoon je nog 1keer stuurt, ga ik die zelf opzoeken en afmaken!" Zei hij woedend. Snel gaf hij mij knuffel. "Het kont goed in sha Allah, heb vertrouwen in Allah" zei hij. "In sha Allah, ik ga zien of de operatie gedaan is daag" zei ik. "Nee wollah ma je blijft hier alleen, ik blijf hier met jou" zei hij. Ik schonk hem en glimlach en meteen volgde hij mij. Wij namen de lift en we gingen richting de operatiekamer" oh shit ik heb niet eens gegeten ik ben mijn broodje gezond en mijn green tea vergeten, wat dom ben ik seg. Ik zag de dokter uit de operatiekamer komen. Samih nam mijn hand heel strak vast. "Hoe gaat het met mijn broer?" Vroeg ik. De dokter keek ons aan en zei. "Mevrou Mouraini met u broer.........

Hey mensen! Het spijt me dat ik niet actief was maar ik ben er weer! Ik had het gewoon even druk. Ik ga meer proberen te plaatsen. Vergeet niet te stemmen xx