Piling-pili: Pagbasa sa Ilang Tulang Filipino

Bonsai

All that I love

I fold over once

And once again

And keep in a box

Or a slit in a hollow post

Or in my shoe.

All that I love?

Why, yes, but for the moment—

And for all time, both.

Something that folds and keeps easy,

Son’s note or Dad’s one gaudy tie,

A roto picture of a young queen,

A blue Indian shawl, even

A money bill.

It’s utter sublimation

A feat, this heart’s control

Moment to moment

To scale all love down

To a cupped hand’s size,

Till seashells are broken pieces

From God’s own bright teeth.

And life and love are real

Things you can run and

Breathless hand over

To the merest child.

Edith L. Tiempo

***

Lahat ng aking iniibig

Ay itinitiklop na minsan

At minsan pa

At isinisilid sa isang kahon

O isang siwang sa sulok

O sa aking sapatos.

Lahat ng aking iniibig?

At bakit hindi, lalo’t kapwa

Para sa saglit at habampanahon.

Pawang madaling maitupi’t maikubli,

Pauna ni anak o kurbatang matingkad ni Mahal,

Isang kupas na larawan ng dalagang pinutungan,

Isang bughaw na balabal, kahit

Isang salaping papel.

Isa itong ganap na pangingimbabaw

Isang tagumpay, itong kakayahang-loob

Sa bawat sandali

Na pamuntiin ang pag-ibig,

Gawing sandadakutin,

Hanggang ang mga kabibe’y maging

Bibinga mulang maningning na ngipin ng Diyos.

At ang buhay at pagmamahal

Ay mga bagay na naigagayak at

Madaling naiaabot

Sa musmos na may kabusilakan.

Salin ni Louie Jon A. Sanchez