Geleceğini söylemesine rağmen Tae onun geleceğine hiç inanmamıştı. Yoğun programı olan biriydi. Sahiden kapıda onu bekleceğini sanmıyordu ama Jaehyun onu yine yanıltmıştı.
Daha önce birini görüp bu kadar sevindiğini hatırlamıyordu.
Elindeki minik bavuluyla tıkırtılar çıkararak onu almaya gelen arabaya yürüdü. Jaehyun hızlıca arabadan inip yanında belirdi. Yüzünde hoşnut bir gülümseme vardı.
"Merhaba."
Taeyong ne yapacağını bilmeyerek selam verdi. En son onu öpmüştü ve üstünde haftalar geçmişti. Nasıl davranacağı hakkında bir fikri yoktu. Jaehyun ona düşünmesi için zaman bırakmadan sıkıca sarıldı.
Taeyong birkaç saniye havada kalan ellerini en sonunda karşısındakine sardı. Birbirlerinden ayrıldıklarında Jaehyun geriye adımlayıp gözlerini Taeyong'un üstünde gezdirdi.
"Zayıflamışsın. Aç mı bıraktılar seni?"
Taeyong gülerek cevapladı.
"Çok fazla sağlıklı yiyecek vardı..."
Yüzünde hoşnutsuz bir ifadeyle devam etti.
"...Hiç benlik değil."
Jaehyun gülerek yerde duran bavulu aldı.
"Hadi gidelim ve sana güzel bir yemek yedirelim."
Elindeki bavulu arabanın bagajına yerleştirip sürücü koltuğuna geçti.
***
"Sen iyisin değil mi?"
Önündeki yemeğiyle ilgilenen Taeyong başını kaldırıp karşısındaki yüze baktı. Lokmasını yutup soruya cevap verdi.
"İyiyim, gerçekten... Bunu 10. soruşun filan. Geçti artık."
Şüpheli gözlerle baktı.
"Beni kandırmıyorsun değil mi?"
Taeyong'un sabrı tükeniyordu.
"Sabrımı tüketmek için mi yanımdasın? Bir an olsun beynini kullan. Düzelmesem beni oradan çıkarırlar mı?"
Jaehyun bir şey demeden yemeğine devam etti.
"Üzgünüm. Terslemek istemedim."
Taeyong hatasını anlamıştı. Jaehyun'a çıkışması için hiçbir sebep yoktu. Jae sadece onu düşünüyordu.
"Sorun değil Tae. Gerçekten."
"Evet, bu bir sorun. Seni her gereksiz yere terslediğimde susma."
J anlamadan suratına baktı.
"Ne yapayım? Karşılık vereyim kavga mı çıksın?"
"Sen de karşılık ver işte. Ne bileyim. Her söylediğimi kabul edip susuyorsun."
Garipseme ifadesiyle baktı.
"Anlayışlı olduğum için özür dilerim?"
Taeyong, Jaehyun'un ifadesine hafif bir kahkaha bıraktı.
***
"...ve Jae ile geceleri film izliyorduk. O kadar-
Jaehyun lafını böldü.
"Jae mi?"
Gözlerini yoldan alıp yanında oturan beden çevirdi.
"Evet, Jae-won. Arkadaşım işte. Çok iyi biri. O ve Min olmasa 3 hafta nasıl geçerdi tahmin edemiyorum."
Jaehyun huysuzca mırıldandı.
"Yokluğumda hemen başka bir Jae bulmuşsun."
Taeyong omuz silkti.
"Çok tatlı birisi. Senden daha iyi huylu. İnsanı çıldırtmıyor hem."
Jaehyun şaşırarak ağzı açık şekilde Tae'ye baktı.
"Şaka sersem. Şaka. Hem sen hep yanımdaydın. Yaptığın şarkı sabah öğle akşam her öğünde kafeteryada yankılandı."
Jaehyun'un şaşırmış ifadesi silinip yerini parlak bir gülümseye bıraktı.
"Sevdin mi?"
"İlk 3 gün için evet. Sonrasında şarkıdan kusacaktım."
"Sana şarkı yazdım ve yayımladım. Sen ise şarkıdan bıktığını söylüyorsun."
"Aynı sesim tüm gün dinlesen anlarsın."
"Dinlemediğimi nereden çıkarttın? Senin aksine ben gayet huzurluydum sesini duyduğum için."
İnatlaşmaya devam etti T.
"Çünkü benim sesim daha güzel."
Jaehyun bakışlarını solundaki aynaya çevirirken nefesini bıraktı.
