Ruined Love Story

Chapter 7 - The End? Pt. 1

1 month and a week, yes. Strong no? Kahit madaming ahas. Hahaha Shempre. May promise kame sa isa't-isa eh. GUYS, REMEMBER OKAY? A PROMISE THAT HAS BEEN BROKEN CAN NEVER BE GLUED BACK TOGETHER. SO NEVER BREAK A PROMISE.

Yan ang lagi kong isinasaip, when I make promises. I thought to myself, ang swerte ko na lang siguro. Sinong magaakala? Sa kapangitan ko ba naman makakahanap ako ng kasing gwapo nitong lalakeng to. You know that kind of Cinderella feel? HAHAHAHAHA realtalk though. Di naman kasi nakakapaniwala na totoo to. :) "Bes, pag ikaw talaga niloko niyan. Naa." My bff lara said "Hahaha, loka ka talaga dong." Sagot ko. Mahal na mahal ako ng mga kaibigan ko diba? XD

While I was laying in my bed, I recieved a text message from one of my bestfriends. "Beeees. :( It was all just for Fun :'(" Yan yung nakalagay sa text. Nagreply ako agad, "Andu bes. Okay lang yan. Makakahanap ka din ng mas mabuti pa sakanya." Eto naman kasing si Harleigh, di niya sinabi sa barkada kung sino yung lalakeng yun. We never got the chance to take on our revenge on him.

Pag dating sa kaibigan, ONE FOR ALL, ALL FOR ONE. :D Pag siguro nabasa to ng mga kaibigan ko, pagtatawanan lang ako. HAHAHA :D Yung kaibigan ko naman na si Mary, she has a crush on one of the students from the same school where Kiann goes. Maputi, ang gwapo (grabe) but the odds isn't on Mary's favor. BAKLA yung crush niya shemay hahahahaha. Nagaayos ako ng gagamiting ko bukas ng biglang may nag text sakin. "hello" Nagreply ako, "Hi. Sino to? :)" ang tagal pa bago nag reply ulit, after the long time of waiting nag reply siya "Kenjie" ngumiti lang ako, si Kenjie kasi isa sa mga kaibigan ni Kiann.

Nag text ako kay Kiann, "Ikaw nag bigay number ko kay Kenjie? :)" Nag reply siya, "Opo. Hiningi niya kasi :*" Di na ako naka reply. Iniisip ko kasi na sana manalo sila bukas sa Championship nila. Supportive ano? HAHAHAHAHA

December 17, 20xx

Araw ng championship :) Ang aga pa lang nag text na ako sakanya ng Good luck. 9 am yung game nila, sa bagal ko ba naman kumilos. Dumating ako dun, nung nagsisimula na ang 1st quarter ng basketball game. Tumaas na ako agad sa bleacher ng biglang may nag salita, "Ay, taki gale el nobya. Supportive gayod. :D" (Ay, nandito pala ang girlfriend. Napaka supportive naman. :D" Napatingin ako sa kung sino ang nagsasalita. It was the mother of one of the basketball players, I just smiled and said "Ay hello po. Hindi po ako girlfriend :)" sabay tawa.

Natapos yung laro nila, unfortunatelly talo sila. But, silver isn't bad at all. We we're sitting one chair apart. We we're looking at each other constantly, madami kasing tao dun. And both of us don't wanna draw attention to us both HAHAHAHA Di na kame nagkasabay. Nag stay pa ako dun sa school kung san ginawa yung game nila until 3 or 4 ng hapon, i guess.

"Huy i-congrats mo kame sa team nila. :)" Sabi nina Mary at Harleigh. Nag conference kasi kame after the game. "Oo ba. Maya na lang sa facebook :) Di nag rereply sa text eh." Sagot ko, tuwang-tuwa. "Nii, bes online nga yun siya kanina mga 2 pm yata." Sagot ni Harleigh. "Heh? Totoo?" "Oo bes, via mobile pa nga." I started to get curious. Bakit di nag rereply sakin? Tapos nakaka online naman.

AN.

Chapter 8 - The End? Pt. 2 (continuation)